اگر بالا و پایین شهر یکی شود، و اگر فقیر و پول‌دار، متخصص و کارگر و خیلی متضادهای دیگر مجبور شوند در یک جا خانه بسازند و کنار هم زندگی کنند چه پیش خواهد آمد؟ طرحی که گروه معماری فرانسوی برای مسابقه‌ی شهرداری پاریس ارائه کرده، کنایه‌ای جالب را در قالبی طراحانه بیان کرده است. آن‌ها خانه‌های پاریس را به چند تیپ مشخص تقسیم کرده و همه را در مجتمعی یک‌پارچه گرد هم آورده‌اند. سقف‌های شیروانی و صاف، نماهای پرکار و ساده، ساختمان‌های چند طبقه و کوتاه و کلی پارادوکس دیگر در یک حجم عجیب جا گرفته‌اند. اگرچه معمارها سعی کرده‌اند با هم‌باد کردن سطوح و استفاده از گیاهان کمی این مجتمع را منسجم‌تر جلوه دهند، اما کماکان حرف اصلی این کار را تفاوت‌های فاحش و طنزآمیز آن می‌زنند.

عصر گوشی‌های هوش‌مند عصری است که چشم انسان با صفحه‌ی دست‌گاه هوش‌مندش بیش‌تر آشناست تا محیط و افراد پیرامون‌ش! امکانات جذاب و فراوانی که توسعه‌ای سریع نیر دارند، غالب انسان‌های این عصر را با خود هم‌راه می‌کند و گاهی حتی فرصت نمی‌دهد که  با وارسی این تغییرات، انسان رابطه‌ی خود را با آن تنظیم و تعدیل کند. جین جولین گرافیست از جمله معترضانی است که با زبان و تکنیک خاص خود سعی کرده تا تلنگری به این استفاده‌های افراطی بزند. نقاشی‌های او ساده و اصطلاحا سبک هستند. در بعضی تصاویر تنه به کاریکاتور می‌زنند و در بعضی دیگر به هزل کشیده می‌شوند. جوان بودن جولین در تندی و صراحت آثارش اثرگذار بوده و طبیعی است که یانون‌دیزاین از نمایش تمامی آثار او معذور است.

دمیتری ماکسیکوف، تصاویری فراواقعی با زمینه‌ی علمی تخیلی ساخته است. تصاویر او گاه با اغراق در ابعاد، گاه با قرار دادن اشیا در موقعیت‌های نامعمول و گاهی با خلق موجوداتی جدید ساخته می‌شوند. وقتی واقعیات بدین‌گونه تغییر کنند، می‌توانند دست‌مایه‌ی  طنز شوند، یا شاید القای ترس از وقوع شرایطی غیرمعمول را موجب شوند و در مواردی نیز تنها ذهنیات و تخیلات هنرمند را نمایش دهند. اگرچه گاهی این تفکرات و تصاویر فراواقع گرا صرفا به منظور فرار از واقعیات روزمره و خلق تجربیاتی جدید است، اما نقش آن را در آفرینش آثار مهم هنری و حتی ابداعات بشر نمی توان نادیده گرفت. بسیاری از آثار مطرح هنری از یک جرقه یا یک تصویر آغاز شده اند. پیش از این نیز تصویرسازی‌های سورئال را در یانون دیزاین دیده بودیم. (+)(+)

زاک سکلر، عکاس نیویورکی توجه و همت خود را در عکاسی با روی‌کرد طنز و شوخی گذاشته است. اما عموما عکاسی‌های او چیزی بیش از یک شوخی ساده هستند. طنز‌های او خیلی وقت‌ها در پس خود اجازه تفکر به آدم می‌دهند. این عکاسی‌ها حاوی مضامینی در نقد زندگی مدرن، نمایش تناقضات رفتاری انسان‌ها و یا طعنه به بعضی مظاهر زندگی امروزی است.

آی کیو -۱۷۰ را در حلقه هنر یازدهم همراه با دو انیمیشن دیگر به کارگردانی هادی محمدیان و تولید گروه انیمیشن‌سازی موسسه سلوک افلاکیان دیدم. آثاری خوش‌ساخت که به مراتب به لحاظ تکنیک و هنرمندی سطح بالاتر از اثری مثل تهران ۱۵۰۰ بهرام عظیمی بود و با بودجه‌ای درصدی نسبت به آن پروژه‌ی معظم ساخته شده بود. توسط جوانانی خوش ذوق و پرهمت که خود را دست پائین نگرفته بودند. نکاتی که در حلقه تحلیل انیمیشن‌ها پیرامون داستان و سیر روایت کارها گفته شد نیز اگر چه درست و قابل توجه بودند و به غنای کارها کمک شایانی خواهند کرد اما از ارزش‌های روایی آی‌کیو-۱۷۰ هم نمی‌شود غافل شد. اذعان می‌کنم که آی‌کیو-۱۷۰ شما را به خیالی کودکانه و سخت جذاب می‌برد. در همان دو دقیقه و سی ثانیه‌ی اندک‌ش....

متاسفانه تا موافقت صاحب امتیاز فعلی اثر، امکان نشر ویدیوی انیمیشن وجود ندارد. این هم امتیازی ویژه برای شرکت‌کنندگان حلقه‌های هنر....

لسیا ورلینگیری، طراح آلمانی، برای تبلیغات سطح آشغالی از محصولات شرکت وایپ اقدام به پوشاندن لباس‌های معروف یکی از طراحان مد آلمانی به تن این سطل آشغال‌ها کرده‌است. این پروژه که به شباهت از کلمه فشن Fashion و در ترکیب آن با کلمه لاتین آشغال، Trashion Bins نام دارد شاید به معنایی صریح زیبایی این سطل آشغال‌ها را با زیبایی ستارگان مد مقایسه کرد‌ه‌است. اما شاید چندان هم بی‌راه نباشد اگر جور دیگر نگاه کنیم. به هر تقدیر این مقایسه می‌تواند دوطرفه باشد.

مرز بین فضاهای داخلی و خارجی در زندگی ما آدم‌ها خیلی وقت‌ها با عناصر موجود در آن‌ها و روابطی که با ما برقرار می‌کنند مشخص می‌شود. مثلا هیچ وقت انتظار یک صندلی راحتی با پوششی چرمی را در یک پارک عمومی دارید؟ 

یوست گودریان طراحی هلندی با پوشش یک صندلی بتنی پارک به وسیله‌ی چرم کوبیده‌شده به این پارادوکس ذهنی جامعه عمل پوشانده است. 

حالا که در یانون‌دیزاین با بانکسی (Banksy) و کارهای شهری اون که به واقع کارهایی خاص و با بیانی ویژه هستند آشنا شدیم بگذارین با برخی از کارهای تجسمی اون که با امضای بانکسی و در وب‌سایت‌ش منتشر شده یا به طور ناشناس به برخی گالری‌های فرستاده شده هم آشنا بشیم.

در غالب این کارها هم نگاه رند و منحصر به فرد این هنرمند دیده می‌شه. اثری که پارلمان انگلیس رو در حالی نشون می ده که همه اعضای اون شامپانزه‌هایی مغرور هستن یا اثر دوم که مربوط به رسوایی‌های اخلاقی برخی کشیش های کاتولیکه که هنرمند با نصب کاشی‌های دست‌شویی در چند رنگ نزدیک به رنگ‌بندی مجسمه بر روی چهره اون و القای حس سانسور چهره مجسمه به بهترین نحو ممکن فضاحت مورد نظر رو مطرح کرده. مجسمه‌ی مذکور برای یک گالری تجسمی فرستاده شده....