«خط تولیدِ یکی از قدیمی‌ترین کارخانه‌های تولید چینی در لهستان برای ساعاتی خراب شد و اثر دست کارگران آن بر روی چند ظرف غذاخوری در حال تولید بر جای مانده است...»

این مقدمه‌‌ای‌ست بر معرفی یک پروژه‌ی هنری با عنوان «اثر انسان» که با هدف تاکید بر پشت‌پرده‌های انسانی تولیدهای انبوه صنعتی اجرا شده است. معرفی بالا که توسط طراح ارائه شده، کنایه‌ای‌ست به نادیده انگاشتن «انسان» در تولید یک محصول، حضوری که گاهی بسیار پررنگ است اما دیده نمی‌شود. طراحان برای اجرای این پروژه به یکی از کارگاه‌های کوچک تولید ظروف چینی در لهستان رفته‌اند، در منطقه‌ای که مردم آن حدود سه قرن به تولید این محصول اشتغال داشته‌اند. آن‌ها طی فرآیند تولید و به کمک مایع آبی‌رنگ کبالت، اثر انگشت کارگران را با الگویی اتفاقی بر روی ظروف حک کرده‌اند که اثر آن‌ها بعد از حرارت دادن در کوره نمایان شده است.

این مجموعه با برخورداری از زبان کنایی و معنادار خود بیننده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. طراحان از خلئی که در تولیدات ماشینی وجود دارد و در تولیدات دست‌ساز هم‌راه با عدم‌قطعیت‌ گذشته وجود نداشت بهره برده‌اند. آن‌ها این خلأ و این نیاز به عدم قطعیت را کاریکاتورگونه و با طعنه به ما یادآور می‌شوند، و همین طنز تلخ مجموعه‌ی «اثر انسان» است که آن را اثرگذار می‌کند.

گروه آلمانی طراحی بنیادین در طرحی مبدعانه صفحات ساده‌ی دایره‌ای شکلی را تحت عنوان ظرف فشردنی، ارائه داده است که با فشار دست به شکل ظرف‌های دل‌خواه درمی‌آیند. کافی‌ست با انگشت به ساختار شبکه‌ای بریده‌شده بر سطح این صفحات فشار وارد کنیم. متناسب با نیاز ما و بر حسب فشاری که وارد می‌کنیم ظرف‌هایی با اندازه و عمق متفاوت خواهیم داشت. این صفحات در چند نوع مسی، برنجی و حتی استیل ارائه شده است و برای نگه‌داری اشیای جامد و خشک نظیر تخم‌مرغ، و مواد غذایی دانه درشت یا حتی جواهرات و زیورآلات نه چندان ظریف قابل استفاده هستند.

نکته قابل توجه استودیوهای جوان داخلی این که این گروه طراحی با ارائه چنین طرحی و ثبت آن به عنوان یک ابداع حالا به تولید محدود و فروش این محصول از طریق اینترنت و حضور در بازاچه‌های هنری می‌پردازد. یعنی فاصله‌ی میان طراحی تا تولید و عرضه را در مقیاسی کوچک خود طی کرده است و در مورد پروژه‌های متعدد دیگر هم چنین می‌کند. گروه‌های طراحی با رساندن ایده‌های خود به تولید است که می‌توانند در جریان زندگی روزمره جامعه موثر باشند....

هونگ یی معمار و هنرمندی مالزیایی است که پروژه‌ی ۳۱ روز خلاقیت با خوردنی‌ها را برای تربیت قوه خلاقیت خودش کلید زده است. او در این پروژه سعی می‌کند مواد غذایی را به عنوان متریال تصویرسازی روی سطح سفید یک بشقاب غذا پیاده کند و تصویرسازی‌ها و داستان‌پردازی‌های متعددی را متناسب با ظرفیت‌های بصری مواد غذایی روایت کند.

طراحی وسائل آش‌پزخانه با حال و هوای دوستانه و کمی شاعرانه شاید تا حدود زیادی زهر صنعتی وسایل آش‌پزخانه دوروبرمان را بگیرد و فضاهای پراستفاده آش‌پزخانه‌ها را برای خانم‌های خانه قابل تحمل‌تر نماید. شاید به همین دلیل هم باشد که اقبال به خرید صنایع دستی و وسایل آش‌پزخانه‌ با تم هنری این‌قدر در بین جامعه ما زیاد است. 
ملاقه آش‌پزی خود را زیر چانه‌ی این خرس پاندا قرار دهید!

طرح مسابقه معماری «غرفه ایران در اکسپوی ۲۰۱۵ شهر میلان» با موضوع غذا و چالش‌های جهانی آن از مجید ادب، پس از ارایه در هفتمین جلسه حلقه هنر، با حضور طراح معمار و کارشناسان حلقه هنر تحلیل و بررسی شد.

در جلسه بحث‌های خوبی در مورد مسابقات معماری، ایده‌پردازی چنین طرح‌هایی که دوست دارند ایرانی باشند!، جای‌گاه معماری داخلی و .... شد و انتقادات محترمانه و البته تندی هم ردوبدل شد. توصیه می‌کنم متن جلسه تحلیل این اثر را در وب‌سایت رسمی حلقه هنر پیگیری کنید.