نقاشی‌های یان دیویس، با تکرار الگوهای مبهم با نقشی هیپنوتیزم کننده شکل می‌گیرند. او در کارهاش بر نسبت میان انسان و ساختار تمدنی مناسب در بستری انتزاعی تاکید می‌کنه و فضاسازی‌های به شدت اسطوره‌ای ش در عین یادآوری آثار جنبش‌های فوتوریستی، نوعی تعلیق و دودلی نسبت به این تمدن رو در ذهن ایجاد می‌کنه. فضاسازی در کارهای دیویس به شدت تعلیق دهنده ست و آدمی رو نسبت به ادامه سیر تمدنی که داره ازش سخن می‌گه دو دل می‌کنه. و هم‌چنین رنگ‌ها و نحوه‌ی کاربرد اون‌ها بر این احساس دوچندان موثره.

مفهوم فضای شهری در خیلی از شهرهای دنیا هنوز فهم نشده، این که شهر هم در  گوشه گوشه های خودش مکان‌سازه و باید به اون ها توجه ویژه کرد. و این واقعیت که فضا تنها فضای فیزیکی نیست و اون چه ذهن آدمی هم به عنوان فضا درک می‌کنه رو باید فضایی بالقوه دونست.  جووانا لمانسکا در مجموعه تصاویر انعکاس در پاریس‌ش در جستجوی فضاهای ذهنی بالقوه‌ای هست که در پس انعکاس‌های طبیعی نماهای شهری ایجاد می‌شه.

 خلق یک فضای عظیم سورئال بوسیله یک پارچه بسیار بزرگ آویزشده و نورپردازی خاص در آلمان. در چنین فضاهایی آدمی نسبت‌ها و بعدها رو گم می‌کنه.

جالب این جاست که بدونین چیستی این بسته عظیم و این فضا با ارتفاع 90 متر تا قبل از بازشدن و بناشدن برای کسی روشن نبوده و کسی نمی دونسته که قراره یک فضای 177 هزار مترمکعبی محصول باز شدن این بسته باشه!

در طراحی این گل‌دان‌های مینیاتوری ژاپنی سعی شده فضای معماری هم به صورت مینیاتوری به دست بیاد. به این ترتیب با القای فضای معماری تصور گیاهان کوچک به عنوان مینیاتوری از گیاهان بزرگ راحت‌تر صورت می‌پذیره

دفتر نورمن فاستر معمار انگلیسی در ادامه تجربیات فنی و توسعه‌طلبی‌های تکنولوژیکالش اقدام به ارائه پروپوزالی متفاوت کرده. طرح مذکور طرح سازه‌هایی بر روی کره‌ی ماهه که به وسیله فن‌آوری اجرای پرینت سه‌بعدی بر سطح کره ماه بنا می شن. برای رسیدن به این منظور دفتر مذکور نمونه‌هایی هم در مقیاس یک و کوچک‌تر تولید کرده تا اجرایی بودن طرح خودش رو هم اثبات کرده باشه. 

آیا این گونه اقدامات خبر از آینده‌ای نه چندان دور دارند که بشر روند تخریب سیاره‌ای دیگر رو هم به بهانه توسعه آغاز کنه؟

پستی داشتیم که نوعی جدید از کاربرد گرافیک در معماری رو نشون می داد. در این پست نقاشی تنه‌ای به معماری می زنه و به کمک معماری میاد تا فضایی متفاوت بسازه.

در معماری داخلی این فضا، پوشش‌های سطوح به گونه‌ای با نخ نقاشی شده‌اند که گویا کل فضا یک نقاشی از فضای معماریه. بر روی هر کدوم از سطوح الگوهایی ساده به وسیله‌ی نخ‌های رنگی نقاشی شده و در پرسپکتیو رفته که علاوه بر القای درست عمق‌ها و حجم‌ها لطافتی نقاشی گون به فضا داده و شاید بشه اون رو تعاملی نو از معماری و نقاشی دونست. چرا که در برخی از سطوح فضاهای دروغین و فریب‌های نقاشی هم به کار رفته و عمق و کیفیت فضا به کلی چیزی متفاوت از پلانیه که روی کاغذ می شه از فضا ترسیم کرد.

کافیه تمایل به حضور جدی طبیعت در منزل‌ و محل کارمون باشه اون وقت دیگه هیچ محدودیت مکانی و کمبود فضا هم نمی تونه بهانه خوبی برای سبز نشدن اتاق‌هامون باشه. هر جایی ولو نامربوط و غیرمتعارف می‌تونه سرسبز و کاشتنی باشه.

این طرح با سبز کردن یک میز علاوه بر ایجاد رومیزی طبیعی زیبا -که اگر می خواستین به طور مصنوعی در این سطح زیبایی داشته باشین بعید می‌دونم راهی داشتن!- هیچ فضای اضافی برای حضور طبیعت در فضای داخلی اتاق اشغال نکرده.

مجموعه کارهای جدید عکاسی این هنرمند علاوه بر بازی خوب با سایه‌روشن‌ها و جلوه‌های نور در عکاسی، بعد جدید از تنهایی بشر مدرن رو روایت می‌کنه.... 

گویا این تیموتی آلن کلا به عکاسی از فضاها و بناهای متروکه شهرت داره. این عکاس در مجموعه زیر یکی از بناهای بی‌نظیر و پرقدرت عصر کمونیسم در بلغارستان رو سوژه خودش قرار داده و با انتخاب یکی از جمله‌های نقش شده بر روی بنا یعنی "گذشته ت رو فراموش کن!" مجموعه خودش رو نام‌گذاری کرده.

چیزی که در انتشار این پست برام جالب بود، قدرت بیان حاکم در این معماری کمونیستیه. بنایی عظیم که آدمی رو یاد بناهای کهن ادیان می ندازه و حتی کاشی‌کاری ها و طرح‌های داخلی ش هم اگرچه در بیان و گرافیک مربوط به زمان اخیره اما به شدت حال و هوای جهان سنت داره.... اصلا در تصویری که بزرگان کمونیست به صورت کاشی شکسته نقش زده شدند، ابتدا انگار می کنی با چهره مردانی فرابشری و ابرانسان روبه‌رو هستی ...... و بنا هم چه از بیرون و چه از درون نقشی قدرت‌مند در بستر خودش ایفا می کنه.....

واقعا کمونیست رو باید دینی جدید در دنیای معاصر دونست. دینی که هنوز هم مومنانی داره و حتی در بحران‌های اخیر جهان در مقابل بدیل غربی ش یعنی امپریالیسم به مراتب موفق‌تر داره عمل می کنه.

------

نکته جالب دیگه اون که وقتی داشتند این بنا رو می ساختند، تصور می‌کردند به آخرالزمان و نقطه آرمانی بشر دارن می‌پیوندن.... کمی بهش فکر کن.