یک مجسمه، که دو کارکرد ایجاد حریم و مجسمه بودن را هم‌زمان دارد! پارِنوی معمار، به گفته‌ی خودش ایده‌ی اولیه کار را از لایه‌های زمین و حرکت و زاویه‌ی آن‌ها نسبت به هم گرفته است. لایه‌هایی که این بار از جنس شیشه‌اند و به خاطر ماهیت کدر و مات خود تا حدی ایحاد حریم می‌کنند که در فضاهای اداری عنصری مطلوب به حساب می‌آید. این مجسمه که "لایه‌هایی از شفافیت" نامیده شده، به خاطر تغییراتی که در عمق خود دارد، از هر زاویه‌ای دیدی خاص ایجاد می‌کند که شاید این موضوع آن را به یک اینستالیشن زنده بیش‌تر نزدیک کند تا یک مجسمه. بدون شک نمی‌توان نقش محوری نرم‌افزارهای رایانه‌ای را در مدل کردن و ساخت این هذلولی‌ها و اتصالات‌شان به هم نادیده گرفت.

آدمی موجود بسیار عجیبی‌ست. موجودی پیچیده که لایه‌های متفاوت اندیشه و احساس حجابی در راه شناخت دقیق اوست.

 آلدو تولینو، هنرمند اتریشی با تلفیق ورقه‌های تاشده هندسی و پرتره‌هایی انسانی، به الگوهایی بدیع دست یافته است که ضمن تبدیل کاغذهای تاشده ساده به آثار هنری پیچیده، اشاره‌ای به تودرتو بودن و ناشناخته بودن شخصیت آدمی دارد. هر کدام از کارهای تولینو القای یک حس انسانی را برعهده دارند که این مهم از پس تاشدگی‌های متنوع و متفاوت با روحیات مختلف در ترکیب با پرتره‌های متوع انسانی به خصوص با محوریت چشم انسان به عنوان یکی از تاثیرگذارترین اندام چهره انسان در القای احساسات، به دست آمده است.

برخی رفتارها برای ما خیلی عادی‌ شده است اما اتفاقا در جهان معاصر دوباره دارد مورد توجه قرار می‌گیرد. مثلا استفاده بی‌رویه از منابع زمین که اتفاقا مجرم اصلی آن هم حکومت‌ها و نظامات غربی هستند در سال‌های معاصر به شدت مورد نقد صاحبان اندیشه قرارگرفته است و در میان هنرمندان نیز تاثیر خاصی گذاشته است. جمیع جریان‌های طراحی سبز یا پایدار و مقوله پایداری طبیعی در هنر و طراحی از تاثیرات همین توجه دوباره به تخریب زمین و طبیعت توسط فرآیندهای انسانی ست.

برخی از استفاده‌های ما به دلیل عادی‌شدن اصلا به چشم نمی‌آیند. پس شاید لازم است هنرمندان ما به مردم تذکر بدهند. مثلا ما متوجه نیستیم که هر برگه کاغذی که خط‌خطی می‌کنیم پوسته‌ای از تن یک درخت چند ده ساله است که میراثی برای زمین بوده است. مصرف کاغذ، خیلی زیاد در بین ما رواج دارد. طرح زیر یک برگه یادداشت هوش‌مندانه است که به شکل تنه درخت طراحی شده است. لااقل با هر بار مصرف کاغذ متوجه هستید که دارید چه می‌کنید!؟

لی هونگ‌بو با ساخت مجسمه‌هایی از توده‌هایی متشکل از هزاران لایه کاغذ بر روی هم این روزها اکثر سایت‌های طراحی دنیا رو متوجه خودش کرده.

این مجسمه‌ها به علت قابلیت لغزیدن صفحات روی هم به مجسمه‌هایی انعطاف پذیر با قابلیت تغییر شکل‌های مهیج تبدیل شدند و از این منظر یک نوآوری جدی به حساب میان؛ اگرچه قبل از این ها هم حتی در اسباب بازی‌های کودکانه نظیر این رفتارها دیده می‌شد.

پیچیدگی کار هونگ‌بو در اینه که با وجود ساخت مجسمه‌هایی واقع‌گرا و فیگوراتیو (نه انتزاعی و هندسی) تونسته رابطه‌ی بین لایه‌های کاغذی رو به نحو حفظ کنه که کل توده پیوسته باشه. مشابه تزئینات آویزی کاغذی اما این بار با هزاران لایه کاغذ اون هم به اشکال پیچیده و غیرهندسی. و البته حتما کمک رایانه در خلق چنین احجامی غیرقابل اغماضه. 

واقعیت افزوده رهیافتی تکنولوژیکه که برخی از فعالان و رصدگران حوزه آی‌تی سال ۲۰۱۳ رو سال شکوفایی اون قلم‌داد می‌کنن. پیش از این هم در یانون‌دیزاین پست هایی از هنرهای مرتبط با واقعیت افزوده دیدیم مثلا + یا +‌

واقعیت افزوده عبارته از آشکارسازی محتوایی مجازی در هماهنگی با واقعیت توسط دستگاهی آشکارساز به نحوی که مجموعه دیتای مجازی و اطلاعات دنیای واقعی با هم تشکیل یک پیام نهایی رو بدن

این مساله امروز چه در سطح کانسپت و چه اخیر در ابعاد تجاری و نیمه تجاری به خدمت خیلی از صنایع آمده و تقریبا الان تمام دارنده‌گان گوشی‌های همراه هوش‌مند به سطحی دارن از این رهیافت بهره می‌برن. اما یکی از وادی‌هایی که به خوبی می‌تونه از ره‌یافت‌های این تکنولوژی بهره ببره معماری و اون هم در سطح اراپه آثار و طراحی‌های معماریه

پست زیر و ویدپوی همراه‌ش که توصیه می‌کنم حتما ببینین، یک ایده به اجرا درآمده از کاربرد واقعیت افزوده در کمک به ارائه‌های معماری رو نشون می‌ده. این که می‌تونین در آن واحد بسیاری از ایده‌های طراحی رو در قالب‌های اینتراکتیو به طور زنده برای کارفرما ملموس کنین و نمایش بدین و برای این کار تنها به تولیدات مجازی خوب و دقیق احتیاج دارین.

حرکت کاغذهای رنگی روی هم ، چیزی که به سادگی در دسترس و در اطراف همه مون هست می تونه منجر به خلق شگفتی هایی بشه حتی! یادمه اولین تمرینی که شش سال پیش در کلاس کارگاه طراحی و ساخت تجربه کردیم همچین بازی ای با کاغذهای رنگی بود.

بچه هاتون رو مخصوصا عادت بدین به این گونه بازی با رنگ و کاغذ و بذارین تخیل هاشون گسترش پیدا کنه.

 

 آفرین بر نگاهی که می گرده و از دل طبیعت زیبایی های اون رو -که بی شمارن- گزین می کنه و مقابل چشم ما میاره.

و صد آفرین بر اولیای خدا که ما رو به خوندن بین خطوط و ورای متون دعوت می کنن تا در فرم و قالب ظاهر جا نمونیم.

یک حرکت آرتیستیک خوش‌مزه!

کیکی شکلاتی که به وسیله دستگاه ساخته شده و در لایه های مختلف‌ش الگوهای متنوع و غیرمنتظره‌ای طراحی شده. به این وسیله وقتی برای خوردن یک لایه از اون با چاقوی شعاعی نصب شده بر روی اون لایه ای از اون رو برمی‌دارین هنوز نمی دونین در زیر اون با چه الگویی مواجه می شین.

به این صورت هیچ وقت براتون قدیمی و طبیعی و عادی نمی شه. همیشه چیز جدیدی منتظر شماست... یقینا این از یک کار بی عمق و بی رمز و راز، هنرمندانه تره به هر صورت!