هرچند اقلیم‌های گرم‌سیری و راه‌بردهای طراحی اقلیمی در آن‌ها چندان مناسب مقایسه و الگودهی در نسبت با اقلیم ما نیستند اما فهم این نکته که معماری معاصر تا چه میزان می‌تواند آغوش‌ش را برای حضور طبیعت باز کند، در پس توجه به نمونه‌های موفق دو اقلیم ممکن است. استودیو طراحی معماری ویتنامی ام‌آی‌ای در طراحی و ساخت مجتمع آب گرم نامان به الگویی قابل توجه از حضور طبیعت در معماری رسیده است.

طراحان با درنظرگرفتن یک فاصله قابل توجه در تمام جداره‌های بیرونی بنا، امکان ایجاد یک باغ عمودی یک‌پارچه را فراهم کرده‌اند که به نوعی بنا را به کل دربرگرفته است. این باغ عمودی علاوه بر زیباسازی بنا، دمای کلی ساختمان را در فصول گرم چند درجه کاهش می‌دهد و به نوعی عایق طبیعی مناسب رفتار می‌کند.

مشربیه ها و شباک‌های عربی شبکه‌هایی چوبی بودند که در مقابل آفتاب تیز مناطق عرب نشین مقاومت می‌کردند و اصطلاحا آفتاب رو می شکستن. در عین حال در مناطق چگال شهری این شباک‌ها دید مستقیم و اشراف رو در بین پنجره های خانه ها از بین می‌بردند و به نوعی با فرهنگ مسلمانان هماهنگ بودند و حتی در ایران خودمون هم کاربرد پیدا کرده بودند.

این شباک‌ها الان به دلایل مختلفی که به نظرم عمده‌ش ضعف شناخت و خودباخته‌گی فرهنگی هنری ماست از معماری ما حذف شدن ، اما به تازگی اتودهایی خوب از طرف چند طراح اروپایی و خاورمیانه ای دیدم که کاربردهای جدیدی از این شبکه ها رو ارائه می دادن.

اتودی که پیش رو داریم یک کاربرد نو و البته قرین با نمونه های قدیمه. اتود یک رادیاتوره یعنی مشابه شباک های قدیمی به کار تنظیم حرارت میاد اما خب بیانی نو و متناسب با صنعت زمان ما.... می تونین در فضاهای خیسی نظیر آشپزخانه یا در میان فضاهای بزرگ مانند سالن ها هم در نقش یک جداکننده فضایی و هم در نقش عنصری زیبا و هم در نقش یک رادیاتور به کارش ببرین

تایل‌های آکوستیک ویژه‌ای که با الگوی اوریگامی های شرقی با یک‌دیگر ترکیب می‌شن و علاوه بر این که هندسه‌ای پیچیده و غیر ساده تولید می‌کنن که کسلی فضا رو از بین می بره، می تونن بسته به شرایط بستر زاویه بگیرن و باز و بسته بشن و از این مهم‌تر این که می تونن بسته به شرایط صوتی به صورت اینتراکتیو از خودشون واکنش نشون بدن و زوایای بین صفحات‌شون تغییر کنه....

اگه براتون امکان داشت قطعه ویدیوی همراه پست رو هم حتما مشاهده کنین. تصویرهای خوبی از فرآیند ساخت و اجرا و نصب وعمل‌کرد این پانل‌ها ارائه می ده.

بتن شفاف!

مشابه این ابداع رو در نمایشگاهی در ایران دیدم که توسط جوون‌های پرشور دانشگاه امیرکبیر (به نظرم) رشته عمران تهیه شده بود.

این طوری هم شما رفتار سازه‌ای بتن رو دارین و هم عنصری نماساز و زیبا و در عین حال نوری هر چند خفیف رو وارد فضاهای داخلی می کنین که سخت می تونه بر جذابیت و مطلوبیت فضا اضافه کنه!

به مدد دستگاه های برش لیزر و کامپیوتر و کدنویسی‌های کامپیوتری امروزه در طراحی فضاهای داخلی و جداره ها و ... خیلی می شه متفاوت فکر کرد :)