- ۰ نظر
- ۲۴ آبان ۹۳ ، ۲۲:۵۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
نفوذ اسلام در اسپانیا در سدههای میانی به این بخش از قاره اروپا میراثی بخشیده که تا به امروز هم در تمام هنرهای اسپانیا به خصوص معماری معاصر اون به خوبی خودش رو نشون میده. از زمانی که به طوری جدیتر به مرور آثار هنر و طراحی معاصر در جهان اقدام کردم موارد متعددی از حضور الگوها و گرهها و نگارههای اسلامی و شبه اسلامی رو در هنر و معماری معاصر اسپانیا دیدم و حتی صادرات اونها رو از اسپانیا به سایر نقاط جهان. الگوهای هندسی اسلامی اونقدر ظرفیت دارند که تنها به محض شناخت اندک اروپاییها از اونها، کاربردشون هر روز شیوع بیشتر پیدا میکنه و حیف و صد حیف که به واسطه کم کاری ما مسلمونها خیلی جاهای دنیا این ها رو سنت اسپانیایی می خونن!
در بازسازی این واحد آپارتمانی طراحان تصمیم گرفتند که علاوه بر به کاربردن پانلهایی قابل تعویض در فضای داخلی و خردکردن هوشمند فضاها، در کنتراست با بافت روشن و سفید کل فضای مسکونی، کفسازیهایی شلوغ و رنگی و هندسی و البته با استفاده از هندسههای الگوهای کهن که در اسپانیا دارند و ملهم از آثار اسلامیه ایجاد کنند. نتیجهی کار فضایی شاد و سرزنده و در عین حال هندسی و به دور از جلفبازی شده
کی می شه یک جوون مرد تو ایران خودمون کارگاه در ابعاد وسیع برقرار کنه و الگوهای سنتی و هندسی فخیم خودمون رو به صورت محصولاتی صنعتی و قابل کاربرد در ابعاد وسیع معماری، تولید کنه و روحی تازه به کالبدهای بی روح معماری هامون بدمه.؟
می دونین، حالا خیلی ها این رو نمی گن اما اگه تاریخ هنر و معماری این سرزمین رو مرور کنین هم می بینین که هرجا نگاره ها و الگوهایی رایج شدن از این بوده که کارگاهی یا هنرمندی بزرگ در اون پهنه جغرافیایی دست به کار تولید اون دیتیل خاص بوده. مثلا در یک دوره خاص در معماری ناحیه ای خاص می بینیم که نرده های چوبی عالی با طرحی خوب به کاربرده می شده و بعد می بینیم ناشی از حضور یک سنت خاص چوب سازی و متاثر از حضور هنرمند یا صنعت گری خاص بوده.
به شخصه فکر می کنم فقدان ارزشهای هنری در اطراف ما امروز بیش از هرچیز ناشی از عدم حضور این طور موثرهای تولیدیه...
برخی از کارها که در یانوندیزاین می بینیم، نه لزوما به خاطر خودشون که به خاطر ایده هاییه که به ذهن متبادر می کنن.
مثلا این کار جالب ، به زعم من فرمپردازی چندان جالبی نداره اما الگویی برای جدارهسازی های خیلی متفاوت و خوبیه که به نظرم در معماری ما می تونه نقش مهمی بازی کنه.
نگاره ها و موتیف های خودمون رو تصور کنین که دوربرشدن و آویز شدند و جداره های شفاف و سبک جداکننده رو شکل دادند و تازه یه مرحله جلوتر در دو الگوی ثابت و متحرک به فضاهای بی روح این روزهای معماری ما، روح و نوایی می دن...