انیمیشنی خوش ساخت و صاحب سبک که رنگ‌بندی بی‌نظیر صحنه هاش به تنهایی برای القای پیامش حتی کافیه.
موضوع انیمیشن موضوعی انسانیه انگار اما برام خیلی جالب بود که ناگهان متوجه می‌شی ارتباطش رو با حوادث 2001...

یه سوال این جا پیش میاد. چرا یک شرق آسیایی (احتمالا با تابعیت ایالات متحده) باید چنین هم‌زاد پنداری کنه با داغ‌داران اون حوادث و براشون کاری هنرمندانه انجام یده اما ما در ایران خودمون با وجود این که از گوشت و پوست و استخوان همون بروبچه‌های باصفای جنگ تحمیلی هستیم و با وجود اون که جنگ ما حماسه ای بود به ارتفاع تاریخ و نه یک جدال سرزمینی خانمان سوز، انگیزه انجام چنین کارهایی به طور خودش جوش در بین هنرمندهای ما نیست تا پاس بدارن اون بزرگ حماسه اسلامی رو؟

هنرمندا چه مرگشون شده در این ملک.....

با یک اتود پیش‌رو روبه‌رو هستیم.
این طرح نگاهش به زمستان و تابستان ماننده نگاه معماری سنتی خودمونه به نوعی. دو کیفیت مختلف زندگی رو برای این دو فصل درنظر داره اما برخلاف معماری سنتی که از انسان می خواد تا بر اساس تغییر فصل مکان زندگی و کیفیت ش رو با جابه‌جایی و اتاق به اتاق رفتن، تغییر بده، این بار خود معماری شکل‌ش رو متناسب با فصل عوض می کنه!

البته طبعا این تغییر شکل معمارانه مصرف انرژی ‌هایی رو به سیستم تحمیل می کنه ولی خب راه‌بردهایی هم هست برای تامین اون انرژی.

جالبه! گاهی فضاسازی شهری می تونه این قدر ساده باشه و البته جلوه گر!
ما معمولا توی خیلی کارهای داخلی زیاد روی ظرفیت های فرم و رنگ و ترکیب‌های خاص حساب می کنیم و غالبا هم کارهای خاصی از آب درنمیاد.

تازه این کار نسبت به حرکت مخاطب ها از خودش عکس العمل هم نشون می ده و کلی زمینه ارتباط گیری با مخاطب یا برنامه گیری برای نور‌پردازی های خاص یا مناسبتی داره.

 این کار یه فضاسازی شهری بود برای ولنتاین. برای اشاعه ندادن این گونه رسوم بی معنی :) اون ایام این رو در یانون‌دیزاین نذاشتم اما دیدنش خالی از لطف نبود برای همین امروز با هم ببینیمش.
کار عبارته از یک مکعب بزرگ شیشه ای که از شبکه‌ی میله های شیشه ای تشکیل شده. در مقابلش جایگاهی هست که کافیه کف دست تون رو روی قلب نقش بسته بر روی جایگاه بگذارین. حرارت دست تون مکعب شیشه ای سرد رو به حرارت میاره و قلبی سه بعدی و فضایی با نور قرمز در دل مکعب شکل می گیره.
نکته مهم اینه که هر تعداد دست بیشتر و حرارت بیشتر روی این جایگاه حس بشه قلب نورانی تری رو در شهر به نمایش می گذاره و این مشارکت جمعی برای ایجاد قلب  دوستی امری جالبه.

می دونین غرب در ساقه های کوچیک و برگ های درخت تمدنی ش سرسبزی های جالبی داره گاهی! اما مشکل ریشه ست انگار...