در جهان ما موجودات زیادی زندگی ﻣﯽکنند؛ انسان-خزنده، انسان-چرنده، انسان-درنده، ...؛ و البته انسان-پرنده.

مستندسازها برای ساختن فیلمی بر اساس زندگی انسان-پرنده، به مکانﻫﺎی ناشناخته سفر ﻣﯽکنند؛ به امید یافتن تصویری.

انسان پرنده موجودی زنده است؛ غذا ﻣﯽخورد؛ بزرگ ﻣﯽشود؛ تخم ﻣﯽگذارد؛ تخم‌ش جوجه ﻣﯽشود؛ و البته انسان-پرنده ﻣﯽخوابد.

مستندات تصویری فیلمﺳﺎزها حاکی از آن است، که انسان-پرنده پس از هر روز زندگی ﻣﯽخوابد؛ و پس از بیدار شدن تفاوت زیادی با انسان-پرندهﻯ پیش از خواب دارد.

انسان-پرنده زیاد سفر ﻣﯽکند؛ سفرهای پروازی؛ و در بازگشت از هر سفر هدیهﻫﺎی زیادی ﻣﯽآورد.

انسانﻫﺎی مستندسازی هستند، که همیشه در نزدیکی آشیانهﻯ انسان-پرنده انتظار بازگشت‌ش را ﻣﯽکشند، تا ببینند این بار چه هدیهﺍی برایشان آورده.

وقتی خفاشِ خونﺁشامِ غمگین، در قلب مهربان پرندهﺍی، ذرهﺍی شادی دید،
خود را از خورشید تابان محروم کرد، تا آن ذره را غم کند!

آخر ﻣﻰدانست که پرنده چه ﻗﺪر مهربان است.

او یک پرنده بود :) ؛ با دو بال بلند، سپید و زیبا؛ اما خجالتی و ترسو :(

خجالت ﻣﻰکشید در جمع بالﻫﺎیش دیده شود. کار عجیبی کرد! بالﻫﺎیش را برید! دیگر خجالت ﻧﻤﻰکشید. خوشحال بود.

یک روز صبح که از خواب بیدار شد، دید جای بالﻫﺎیش ﻤﻰسوزد.

گفت: آه! بالﻫﺎیم کو؟!

در افسانه‌های مربوط به پرنده‌ی اساطیری ققنوس مغرب زمین دوباره و چندباره زاده شدن او از خاکستر خودش مطرح است. یعنی پرنده‌ای از باقی‌مانده پرنده‌ای -که البته خودش باشد- سربرمی‌آورد. هنرمند با برش فیگورهای مختلفی از پرندگان از سطح پرها و کنار هم گذاشتن این بخش‌های مثبت و منفی پرنده‌هایی رویایی از دل عضو بی‌جان پرنده‌ای دیگر درآورده است...

متریال‌های ساده و دم دستی و کاردستی‌های خوب در دست‌رس ما کم نیستند.... باید تجربه کرد. 

قفس، قفس است؛ هرچند گاهی طوری آن را طراحی کنند و بسازند و از دیدن‌ش آن‌قدر لذت ببرند که یادشان برود قفس جانی آزاد را محدود کرده است. پرنده‌ها در قفس گریگوری دیلافورست هم احساس آزادی ندارند، شاید تنوع داشته باشند اما آزاد نیستند. شاید صاحبان آن‌ها احساس کنند یک اثر هنری متفاوت را در خانه نگه می‌دارند اما این از جنایت آن‌ها چیزی کم‌ نمی‌کند...

قفس، قفس است؛ هرچند گاهی طوری آن را طراحی کنند که یادشان برود.
باور ندارید کمی دقیق‌تر در بالاشهر‌ شهرهای‌مان قدم بزنیم... جان‌های دربند.

قدیمی‌های ما حضور کبوترها و پرنده‌ها و خیلی وقت‌ها مرغ و خروس را در خانه نعمت می‌دانستند. شاید گاهی به خاطر روزی دادن یک موجود و تجربه آینه خدایی بودن. شاید هم گاهی به خاطر نظرگاهی بلند که برگرفته از صحیفه‌ی بلند سجادیه است؛ در شفیع قراردادن سایر موجودات برای جلب رحمت الهی....

همین چند روز پیش بر سر یک پروژه ساختمانی یکی از سازنده‌ها داشت از فلان دیتیل اجرایی تعریف می‌کرد که هیچ جایی برای حضور هیچ موجودی نمی‌گذارد. البته که حق داشت چون موش‌ها و سوسک‌ها را برای خانه نعمت نمی‌دانست. شهرهای بزرگ ما با حجم عظیم آلودگی‌ موجود در آن‌ها خانه‌های ما را مامن‌ سوسک‌ و موش کرده‌اند و کم‌تر کبوتر یا پرنده‌ای حاضر می‌شود در خانه‌های ما لانه کند. اما شاید هم باید این طور نگاه کرد. ما هم هیچ آغوشی برای حضور پرنده‌ها در معماری‌مان باز نکرده‌ایم. الا قفس‌های خانگی تمامیت طلبانه!

آرون دانکرتون با طراحی دیتیلی ساده امکان زندگی گنچشک‌هایی کوچک را در دل دیوار ساختمان ایجاد کرده است. گنجشک‌هایی که به گفته خودش و بنا بر مطالعات منطقه‌ای داشتند کمکم نسل‌شان در آن منطقه منقرض می‌شد. 

این مجموعه تصاویر از بین تصویربرداری‌های هوایی یک باستان‌شناس محیطی یعنی کلاوس لیدورف انتخاب شده. اما انتخاب‌ شات‌های عالی و ترکیب‌‌بندی و رنگ‌بندی تصاویر و الگوواره‌هایی در تصاویر قابل تشخیصند تنه به تنه‌های نقاشی های آبستره می‌زنه.

واقعا طبیعت خداوند چه قدر زیباست که با تغییر هر ناظر دوباره تازه جلوه می‌کنه....

بازنشر :‌ در یکی از سایت‌های دیزاین به پستی برخوردم که مجموعه ۵۵ پوستر تبلیغاتی شرکت LEGO با سیاق همین پوسترهای انتزاعی این پست رو گذاشته بود. حیفم آمد اون‌ها رو هم براتون نذارم و بنابراین پست «فقط تصور کن» رو بازنشر می‌دم.

برخی از این پرده‌های جدید انتزاع برخی آیکون‌های تمدن مدرن هستند که در سینما یا سایر هنرهای عصر اخیر باید جست‌وجوشون کردن

------------

تبلیغات هوش‌مندانه‌ و البته هنرمندانه غالبا در پس بالا رفتن درجه‌ی انتزاع به دست میاد. وقتی طراح اون‌قدر بتونه انتزاع رو بالا ببره و از اشاره مستقیم فاصله بگیره که انگار داره امری بدیهی رو برای ما تبلیغ می‌کنه و انگار در پی کشف و ارائه وجوهی کشفی و شهودی از اونه. این طور بیان‌ها مخصوصا در مورد پدیده هایی که به نوعی آیکون هستند و در پس خودشون معناها و زمینه‌های زیادی رو در ذهن ایجاد می‌کنن، موفق‌تر به ظهور می‌رسه

اسباب‌بازی افسانه‌ای لگو یک هم‌چین جایگاهی داره. نماد و نشانه‌ای از جزئی‌ترین واحد خلق و نوآوری و اشاره‌ای به هر چیز. چرا که هر چیز رو شکل خواهد داد. به این ترتیب طراح برای تبلیغ چنین کالایی به چنین انتزاع عالی دست پیدا می‌کنه و فرصت تخیل و تصویرسازی رو به ذهن مخاطب می‌سپاره تا در تجربه کشف هنرمندانه اون دخیل بشه.