قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
این غرفه‌ی جالب از یک واحد مدولار ساخته شده از پلیمر و فرم‌یافته در یک فرآیند کارگاهی ساخته شده. واحدی که در عین داشتن تقسیمات و هندسه‌ای درون خودش، با میزان نورگذری ای که داره ، فضای داخلی روشنی رو تامین می کنه.
ایده‌ای خلاقانه ، جالب و شاعرانه برای چوق الف. کتاب‌خونه شما رو رسما تبدیل به یک جنگل پر از حیوون می کنه! :)
زباله رو در عصر اخیر طلای کثیف نام‌گذاری کردند؛ با این وجود روند تولید زباله‌ی بشر هر روز بیشتر از دیروز در حال گسترشه. به خصوص کیسه های نایلونی! به خصوص کیسه های نایلونی! به خصوص کیسه های نایلونی.......
این اثر یک اینستالیشنه جالبه که قیمت نهفته در این طلای کثیف رو به چشم شهروند ها میاره.
بر خلاف همیشه این بار سطل زباله شهری پر از زباله‌های بدبو و بدترکیب نیست؛ این بار می درخشه و محیط اطراف خودش رو در ورودی این موزه تعریف می کنه
این سقف‌های بابل دک، سقف‌های عرشه‌ی حبابی اخیرا در ایران هم دارن به کار گرفته می شن.
در این سقف‌ها به جای پرکننده‌های یونولیتی یا سفالی از گوی‌های کره‌ای پلاستیکی سبک عایق صوت و حرارت استفاده می شه که خب مشکلات اجرایی سفال یا مشکلات محیط زیستی و خطرات یونولیت رو ندارن
این پست رو به منظور ترویج این دیتیل و آشنا شدن تون باهاش می‌گذارم تا در طرح هاتون به کار بگیرین...
انگار که یه توپوگرافی برعکس روی سرتونه.... کار از حیث پرکاری جناب طراحش شایسته دیدنه. همین :)
طراحی می تونه احساس داشته باشه! می تونه هر بار احساساتی تون کنه :)
بیا بغلم!
با این سنتی هاش خیلی هامون مشکل داریم!
یک قطعه اضافی دارند که هم سنگین و جاگیرترشون کرده و هم کلی لباس رو سخت تر می شه تنش کرد!!! اما این اتود با حذف اون قطعه و استفاده از متریالی ارتجاعی همه مشکل رو حل کرده! همیشه طراحی با افزودن رشد نمی کنه. گاهی کاستن باید
فکر می‌کنین با چنین نوع‌آوری هایی احتمالا مصرف قاشق چنگال های یک‌بار مصرف کم می شه؟ یا نه یه جورایی کار آرتیستیک تفننی هستند این ها!؟
