گاهی اوقات برای طراحی نورگیری یک فضا و ایجاد دسترسی عمودی در میون سطوح یک ساختمون، فضای کافی وجود نداره. یعنی شما نمی تونی هم نورگیری مستقل داشته باشی و هم دسترسی ها رو فراهم کنی.
با قوانینی که شهرداری های ما دارن و البته با نگاه های امروز طراحان خونه های مردم ایران، این طور وقت ها اصطلاحا نقشه درنمیاد! در نتیجه کارفرما باید از برخی توقعاتش کوتاه بیاد و به جای این که طراح ایدهی مناسب رو بیابه کارفرما باید ناچار صورت مساله رو تغییر بده!
اما در این طرح معماری شرقی، ببینین چه خوب با تلفیق پله و نورگیر و البته ساخت متناسب این دو (شیشه ای ساختن پلهها و خلاصه و نازک کار شدن عناصر کابلی و فلزی) بدون هدر فضای اضافی تونسته به این دو نیاز توامان پاسخ بده.