برج شناور در یکی از سواحل کشور دانمارک ساخته شده تا چندین عمل‌کرد را در کنار ماهیت نمادین و مجسمه‌وار خود ایجاد کند. طراحان دانمارکی با طراحی این برج به شیوه‌ی فولدینگ یا ورق تاشو و با استفاده از ورق فلزی یک دست سفید، توانسته‌اند یک نماد، پاتوق و چشم‌انداز شهری برای این منطقه خلق کنند. آن‌ها با طراحی یک پله‌ی دو بازو علاوه بر این‌که دو پاگرد یا کف را ایجاد کرده‌اند، به فرمی فلش‌مانند هم دست یافته‌اند تا به این شیوه از هر دو سو کنسول‌های کوتاهی داشته و چالش‌های سازه‌ای را کم‌تر کنند. 

این سکوی کوچک ساحلی با دیواره‌هایی مجوف سعی کرده تا مسائل جوی را به نحو مناسبی پاسخ دهد و علاوه بر این چشم‌اندازی ۳۶۰ درچه به شهر و به دریا داشته باشد. سازه‌ی هفت و نیم‌متری شهر آراهوس قابل انتقال نیز هست و اتصالات خشک آن این اجازه را خواهد داد که هر زمانی از جای خود درآمده و توسط ماشین‌آلات آبی به نقطه‌ای دیگر منتقل شود.

وقتی در شهرنشینی امروزی مجبور هستید در خانه‌هایی با مساحت ۴۰ یا ۵۰ متر زندگی کنید ، هیچ وقت آیا به فکر تهیه مبلمان کامل -بر فرض آن‌که زندگی مبلمانی را بپسندید- می‌افتید؟ حالا اگر تنها خانه‌ای با ۱۲ مترمربع قرار باشد خانه شما باشد چه؟!

معماران، جولی نبوکد و مارک بیلارگن برای طراحی داخلی این خانه به مساحت تنها ۱۲ مترمربع در پاریس، سعی کرده‌اند تا سانتی‌متر به سانتی‌متر فضا را در خدمت استفاده صاحب‌خانه قرار بدهند. هم‌پوشانی تخت‌خواب و نشیمن و کمدهای وسایل منزل با پله‌ها و هر هم‌نشینی ممکن دیگر راه‌کارهای جالب این دو معمار بوده است..... به واقع چندعمل‌کردی بودن فضا چقدر ما را از ریخت‌وپاش فضا دور می‌کند.

پیش‌رفت‌های سازه‌ای و رشد کیفیت سازه‌ای متریال‌های گوناگون ساختمونی، امروزه به ما فرصت می‌ده تا بتونیم متفاوت از گذشته تصمیم‌هایی برای محیط زندگی‌مون بگیریم.

مثلا در معماری سنتی ما همیشه پله به عنوان توده‌ای پر و ساختمونی در گوشه و کنار بنا و در بی‌اهمیتی کامل قرار داشت. اما امروزه حتی امکان اون هست که پله ها به صورت آویز و با سبک‌ترین مصالح و سازه‌ها اجرا بشن. در این پست چندین طرح پله‌های آویز و معلق رو با هم می‌بینیم که به خصوص برای دوستانی که کار طراحی داخلی می‌کنن می‌تونه ایده‌بخش و دیدنی تلقی بشه. 

راه و مسیر یکی از مهم ترین عناصر و ظرفیت های موجود در طراحی معماری و منظره. خیلی وقت‌ها معماری در اثر حرکت در زمان و در طول یک مسیر فهم خواهد شد. و اصولا اگر بنا قرار باشه روایتی رو طرح کنه لاجرم مسیر یکی از مهم‌ترین عناصر لازمه.....

در زیر چهارده طرح پله و مسیر در فضای بیرون از ساختمون رو با هم می بینیم که هر کدوم به نوعی یک روایت داستانی در دلش داره

 در این کار دو تا نکته بود که حائز توجه بود؛ یکی نمای مجموعه که نگاهی جالب به سایت و بستر طبیعی داشته  وبا ترکیب تایل‌های رنگی سعی کرده بنا میون آسمون و زمین سایت رابطه ای هوشمند برقرار کنه؛ هوش‌مندی رو از این جهت می نویسم که می تونست خیلی ساده تر بین رنگ آسمون و رنگ زمین یک گرادینت برقرارکنه اما در چینش تایل ها نوعی زیباشناسی و ترکیب رنگ به کار برده که قابل توجهه .

نکته دیگر در این بنا، پله ای بود که در میون توده بنا به سمت پایین طراحی کرده بود؛ تلفیق نور و درخت با سطوح پله به نحو خوب و خاطره انگیزی انجام شده و خوبه که تاملی روش داشته باشیم

 علی رضا تغابنی در طرح ویلای امیر واقع در کرج، سعی کرده در کنار ارائه کالبدی متناسب با سلیقه ها و سبک زندگی دنیای مدرن از برخی ویژگی‌ها و عناصر و ارزش‌های معماری خودمون هم بهره ببره. او حصیر چوبی رو خیلی خوب در کارش به کار برده، با نماسازی کاه‌گلی به شکلی که تداعی کننده معماری خشتی خودمون باشه، حال و هوای اثر رو ایرانی کرده و اگرچه با ساخت انحناهای جالب در جداره نهایی کاری به کل متفاوت ارائه داده اما امتداد روح معماری سنتی ایرانی در کار حس می شه. حضور آب و پله بام که به صورت نمایان به بنا تکیه داده هم از دیگر عناصر آشنای معماری سنتی هستند که در ویلا امیر دیده می شن.

فارغ از این عناصر ظاهری، تغابنی در ساختار کلی بنا هم دو عرصه خصوصی و عمومی، اندرونی و بیرونی رو به خوبی و با نسبتی معین از یک دیگر دور کرده، پوسته ای یکپارچه رو روی کار کشیده تا اثر رو یکی کنه و برخی نوآوری ها یا تقلیدهای هوش‌مندانه هم از برخی ویلاهای معروفی که این سال ها در جهان دارن ساخته می شن  از دیگر نقاط مهم این طرحه.

دوستان معمار یا علاقه مند به معماری جواب بدن. اون چیزی که به دنبال‌شیم و اسم‌ش رو می گذاریم "معماری ایرانی در عصر حاضر" در طرح یک ویلا، چیزی از جنس این کار علی رضا تغابنیه یا چیزی فراتر مورد نظر دارین!؟