چه‌قدر خوب هستن ایده های ساده‌ای که در این وضعیت زندگی آپارتمانی با حداقل هزینه‌ها و حداقل نیازها فضاهای زندگی ما رو سبز می‌کنن و به طبیعت فرصت ورود به زندگی‌مون رو می‌دن. هرچند خوب می‌دونم که هیچ‌چیزی جای آمیخته‌گی پدران ما رو با طبیعت نخواهد گرفت و هرچند بنا ندارم کسی رو به زندگی‌های امروزی راضی کنم و به شدت موافق کندن و از شهرها به روستا‌ها رفتن -آن جاهایی که هنوز آسمانی آبی بالای سر آدمی هست- هستم اما فکر می‌کنم باز هم می‌شه با حداقل مراقبت از گیاهان آپارتمانی روزنه‌ای امید برای زنده موندن این رابطه با طبیعت و پیشگیری از سنگ شدن :) باقی گذاشت.

در ایده این گلدان‌ها، سادگی و ساخت و نصب ارزان و سریع و بدون چالش مورد نظر بوده. بسیاری از گیاه‌های گل‌خانه‌ای در گلدان‌های پلاستیکی غیرمناسبی کشت می‌شن و غالبا برای حضور این گیاهان در آپارتمان‌ها لازمه این گلدان‌ها لااقل برای زیبایی و آب‌رومندی جاشون رو به نمونه های بهتر بدن. اما این ایده اجازه می ده همون گیاه گل‌خانه‌ای ساده بتونه به نحوی خوب و کم‌جا در فضای آپارتمان استفاده بشه.... حالا اگر شمع‌دانی ایرانی جاش بگذاریم چه شود....

دروغ‌های کوچیک و بزرگ پینوکیو بلاخره به یک کاری آمد.... این طوری می تونین برگه هاتون رو به دیوار یا برد نصب کنین...

فرآیندی در جامعه‌ی هنر غربی وجود داره که در داخل به شدت خلا اون حس می شه. این اثر ساده  و کاربردی توسط هنرمندی انگلیسی برای اولین بار در بازار هنر یک سایت دیزاین عرضه شده که هرچند وقت یک بار برگزار می شه.
ما در داخل چرا این حلقه رو نداریم. این که تولیدات خرد هنرمندها حتی فرصت بروز و در معرض فروش قرار گرفتن پیدا کنه. این که یه چرخه کامل ایجاد بشه و هنر تنها راه بقاش رو آویزان شدن به رسانه نبینه....

می دونین آخه مشکل کجاست؟ رسانه با هنر برخوردی تحقیرآمیز داره. هنری که از مجرای رسانه به مخاطب می رسه در غالب موارد تغییر ماهیت پیدا کرده حتی... و روح اون از بین رفته. ما باید پای این واسط خیانت کار رو از عرضه هنر به جامعه برداریم.... مثل گذشته

حرکت کاغذهای رنگی روی هم ، چیزی که به سادگی در دسترس و در اطراف همه مون هست می تونه منجر به خلق شگفتی هایی بشه حتی! یادمه اولین تمرینی که شش سال پیش در کلاس کارگاه طراحی و ساخت تجربه کردیم همچین بازی ای با کاغذهای رنگی بود.

بچه هاتون رو مخصوصا عادت بدین به این گونه بازی با رنگ و کاغذ و بذارین تخیل هاشون گسترش پیدا کنه.

 

 غیر از ایده موجود در این کارها و ساخت این اشیا و غذاها با کاغذ اون هم با چنین فرم‌های جذاب و ساخت خوبی، باید به طور ویژه به عکاسی این کارها نظر داشت.

با استفاده از نورپردازی هنرمندانه و چینش اشیا به طور حساب شده، نتیجه کارها چیزی در حدود تابلوهای طبیعت بی‌جان دوران رنسانس شده و فضاسازی کامل و روایتی داستانی رو در هر پرده به همراه داره...

 دیگه اینم یه جور هنره! کاردستی های خوردنی :)

بعضی آدم ها هستند که "شخصیت"شون و تمام "هویت"شون رو از لباس‌هاشون می گیرن. این طور آدم ها اصلا بعید نیست برای "خوش تیپ"‌تر شدن گاهی تا هزینه ای معادل زندگی دیگری رو حتی خرج ظاهر بی ریخت و قواره و سرتاپا فقرشون بکنن.... فارغ از اون که در مقابل جلال و عظمت الاهی هیـــــــــــچ چیزی نیستن....

بعضی آدم ها فقط لباس‌ن..... فقط لباس.

ایشالا که از این آدم ها نباشین. اگر هم هستین، چشم‌هاتون رو بشورین.... جور دیگر ببینین.

شاید حتی کم اهمیت‌ترین جزو وجود شما لباس شما باشه...

--------

از این مجموعه خوشم اومد! هم به خاطر ملاحتش و هم به خاطر اون که کمی در مورد لباس به فکر واداشت من رو...

 

 فرآیند ساخت این زیور، و سادگی اون، خیلی دیدنی بود.  این که چنین چیزهایی رو از خمیر مجسمه ایجاد کنی .
یکی از گرایش‌های مهمی که من در یانون‌دیزاین دوست دارم همواره پیگیری کنم و ازش پست بگذارم کارهای دستی و هنرهای خونه‌گیه. منظور کارهاییه که از سر ذوق و با اندک امکانات ساخته می شن و معمولا هم به مراتب بیشتر از کارهای پرطمطراق نمایش‌گاهی روان آدم رو تحت تاثیر می گیرن و حرف برای گفتن دارن.

 معماری های کاغذی! معماری هایی که تنها از برش‌ها و تاهای محدود روی ورق کاغذ درست شدند و خیلی فکر بردن انگار :)
تو توفیق این طور کارها، شناخت سایه و نور و تاثیرات بصری اون ها هم خیلی موثره...

آدم یاد کارهای خلاق اشر می افته.

Jeremy Kool در پروژه‌ی "روباه کاغذی" ش با برش و تا کردن کاغذ یا همون کاغذبازی در واقع! گرفته مجسمه هایی از حیوان‌ها با دقت و ظرافت و بازنمایی نسبی و فرانمایی فوق‌العاده خلق کرده، اما نه در جهان واقع و عینی که به صورت سه بعدی و در فضای نرم‌افزارهای کامپیوتری.

در واقع طراح در فضای مجازی قیدوبندهایی از جهان واقع که همون کار با کاغذ تحت قوانین برش و تاکردن اون باشه به خودش بسته و به این کارهای فوق العاده زیبا دست پیدا کرده.