یک بورد الکترونیکی کوچک + تعدادی اتصال سوسماری + یک کابل یو. اس. بی + یک کامپوتر + دو موجود از دنیای پیرامون (با اندکی رسانایی الکتریکی) = مِیکی مِیکی. میکی میکی یکی از آثار هنری عصر ما است. برای استفاده از میکی میکی باید دو چیز مختلف را از محیط پیرامون‌تان انتخاب کنید. تنها شرطی که برای این انتخاب وجود دارد، این است که آن دو چیز رسانایی الکتریکی اندکی داشته باشند؛ مثلا خودتان و یک موز! بعد آن دو چیز را با اتصال سوسماری به بورد میکی میکی و بورد میکی میکی را هم با یک کابل یو. اس. بی به کامپیوتر  وصل کنید. حال کافی است همان طور که با انگشت‌تان دکمه‌ﻯ کیبورد را فشار ﻣﻰدهید، موز را لمس کنید،  شما به کامپیوتر وصل شدهﺍید و میکی میکی  ضربهﺍی را که به موز وارد ﻣﻰکنید، به صورت یک پیام به کامپیوتر ﻣﻰفرستد. این پیام برای کامپیوتر دقیقا مانند پیامی است که در اثر فشردن دگمهﻯ کیبورد یا ماوس دریافت ﻣﻰکند. به این ترتیب شما موز را تبدیل به کیبورد کردهﺍید! این کار را ﻣﻰتوان با هر موجود دیگری انجام داد!

نکتهﻯ جالب توجه در مورد این ایده،  فکرها، دغدغهﻫﺎ و فرهنگی است که آن را شکل داده، و جی سیلور یکی از مخترعان میکی میکی از آنﻫﺎ صحبت ﻣﻰکند؛ مثلا اندیشهﻯ constructivism، و نگاه به دنیا به عنوان یک construction kit. یا تاثیرپذیری از فرهنگ maker culture و جنبش maker movement.

در بخشی از تاریخ کامپیوترها، دورهﺍی در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم میلادی، با موجودات جالب و شگفتﺍنگیزی مواجه ﻣﻰشویم؛ موجوداتی که سازندگان‌شان سعی در بازنمایی موجوداتی با رفتارهای زنده و انسانﮔﻮنه داشتهﺍند؛ حیوانات و آدمﻫﺎیی مصنوعی، مانند پسرکی که نامه ﻣﻰنویسد، مردی که شطرنج بازی ﻣﻰکند، بانویی که پیانو ﻣﻰنوازد و ... . آن‌چه که این موجودات شگفتﺍنگیز را به اجداد کامپیوترهای امروزی بدل کرده، حضور یک مفهوم کلیدی در هر دوی آنﻫﺎست؛ مفهوم الگوریتم و برنامهﻧﻮیسی.

با به کارگیری این مفهوم در صورت مکانیکی آن، ساعتﺳﺎز سوییسی، پیر ژاک دروز، توانست در حدود دویست و چهل سال پیش، این عروسک را بسازد. عروسک نویسندهﺍی که ﻣﻲتواند با هر بار تنظیم، عبارتی شامل چهل حرف را بنویسد.

شبکه‌های اجتماعی، نرم‌افزارهای رایانه‌ای، موبایل‌ها و ... سبک زندگی ما را به شدت تحت تاثیر خود دارند. اگرچه برخی این تاثیرات را خطری برای آینده زندگی ما می‌دانند اما بسیاری از طراحان در پی استفاده از فرصت‌های به‌دست‌آمده هستند تا رنگ تازه‌ای به زندگی‌ها بدهند.

طراح هنگ‌کنگی، مایک ماک, با استفاده از گرافیک نوتیفیکشن اپلیکیشن‌های iOS برگه‌های یادآوری در سایز بزرگ طراحی کرده است که به نوعی میان این جهان مجازی و زندگی واقعی نسبت ایجاد می‌کند. کافی‌ست بر اساس اهمیت امور از شماره‌های ۱ تا ۹ استفاده کرده و وسایل منزل را شماره‌گذاری کنید. از پشت برگه‌ها هم می‌توانید برای نوشتن توضیحات استفاده کنید.

صادق لطفی‌زاده در این گفتار از جلوه‌های ویژه بصری، امکاناتی که برای ما ایجاد می‌کنند، فرصت‌هایی که پیش روی کارگردان‌ قرار می‌دهند و دلایل ابراز علاقه مخاطب به جلوه‌های ویژه می‌گوید. سپس با بیان وجوهی مرتبط با ماهیت جلوه‌های ویژه و به قول خودش نیمه تاریک و مبهم آن با ارائه‌ی پرسش‌ها و ابهاماتی پیرامون چالش‌ها و تهدید‌های جلوه‌های ویژه ما را به اندیشه در افق جلوه‌های ویژه و تاثیرات ناخواسته‌ای که بر زندگی ما خواهد گذاشت، توصیه می‌کند. این گفتار در جلسه اول حلقه هنر ارائه شده است.

امروزه با شیوع کاربرد دستگاه های رایانه‌ای و رایانه‌ها و لوح‌های دیجیتال همراه، نوشتن دیجیتال یا همون تایپ‌کردن خیلی گونه های متنوعی پیدا کرده. کی‌بردهای رایانه‌ای، صفحه‌های کلید موبایل‌ها با همون کی‌بردهای خسته‌کننده ۹ دکمه‌ای شون، کی‌بردهای تاچ‌اسکرین تبلت‌ها در کنار هزار و یک تنوع چینش‌ و پروتکل‌های گوناگون...

و خیلی طبیعیه در چنین شرایطی که ایده‌ای برای تطبیق همه این روش‌ها با هم عرضه بشه. گروه Whirlscape با ایده گرفتن از هد دستگاه‌های ماشین‌تایپ قدیمی که تمام حروف سربی رو در یک خط قرار داده بودند و فراخور دکمه ای که توسط کاربرد می‌خورد، حرف مورد نظر روی کاغذ حک می‌شد، صفحه کلید دیجیتال فینگر تاچی با عنوان minuum طراحی کردند که قابلیت تطبیق با همه دیوایس‌های رایانه‌ای رو داره و در عین حال ادعا می‌شه سرعت تایپ‌ رو به مراتب بالا می‌بره. در عین حال بسته به کوچکی و یا بزرگی صفحه نمایش تنها کافیه ابعاد این نوار حروف کوچک و بزرگ بشه و چینش حروف تغییری نمی کنه.

ویژگی اساسی این کی‌بورد اینه: از اون ‌جایی که صفحه کی‌برد رو به خط تبدیل کرده و رفتار اون رو می‌تونه در یک انتخاب ساده خطی  حروف خلاصه کنه ظرفیت داره که در بسیاری از دیوایس‌ها که تا کنون به سختی امکان تایپ در اون‌ها برقرار بود هم این امکان رو بگنجونه. در کنسول‌های بازی، در ساعت‌ها، کنترل‌های تلویزیون و ....

ویدیوی معرف کار هم ویدیوی خوش‌ساختیه که توصیه می‌کنم حتما اون رو ببینین

در طراحی این موس کانسپت علاوه بر اون که توجه به مسائل ارگونومی شده (این رو از شباهت زیاد بخش بالایی موس به موس معروف مایکروسافت می گم :)) ) با شکل‌دهی دایره‌ای به زیر موس و ایجاد میدان مغناطیسی میون دو سطح زیر موس و پد اون یک تجربه‌ی جدید از کار با موس‌های کامپیوتری رو عرضه کرده.

بچه های این دوره زمونه خیلی زیاد وابسته به بازی‌های کامپیوتری هستند. معمولا پسربچه‌ها به سمت بازی‌های جنگی و پرهیجان می‌رن و گاهی در برخی از اون‌ها غرق می‌شن. پدر و مادرها هم معمولا توجیه نیستند که با دراختیارگذاشتن این بازی‌ها در دست بچه‌ها اگرچه از شر شلوغ‌بازی‌های اون ها خلاص می‌شن و می‌تونن به راحتی به کارهای شخصی‌شون برسن اما در واقع دارن فرآیندی خطرناک رو طی می‌کنن که در طی اون از بچه‌هاشون آدم‌هایی می‌سازن که بین طیف قاتل‌های حرفه‌ای یا بی‌رگ‌هایی که خون انسان براشون کم‌تر حرمت و احترام داره در جریانن. پدر و مادرها هنوز قبح این کار رو متوجه نشدن.

برای همین گرافیست‌های دغدغه‌مندی نظیر ملادن پنو که قبلا هم ازش مجموعه‌ی قدرت کتاب‌ها رو دیده بودیم، سعی می‌کنن با ارائه پرده‌هایی تکان دهنده این پیام رو به ما منتقل کنن. در این چند پرده طراح با اشاره به واقعیتی که در ذهن بچه در حال شکل گرفتنه و ارائه‌ای تکان‌دهنده از اون که در قالب پاشیدن خون‌هایی واقعی بر روی دست و بال بچه و وسایل بازی اون بازنمایی شده سخت آدمی رو متاثر می‌کنه و به فکر می‌بره.

 اسب کیبوردی تعریضی رندانه به ماهیت جریان مجازی و سبک زندگی رایانه ‌ای این روزهای بشره. حضور دستگاه های کامپیوتر این روزها چنان عادی شده که کم‌تر خانه‌ای پیدا می‌شه این روزها که در اون رایانه نباشه؛
دستگاهی که مانند یک اسب تروا، در روزگار غفلت این روزها، به راحتی سبک زندگی و نگاه خانواده ها رو حتی تحت تاثیر قرار می ده ، جنگی نرم....