مجموعه مبل‌مان Animaze با هدف درگیر کردن کودکان با وسایل کاربردی منزل طراحی شده‌اند. این مبل‌های خلاقانه و دوست‌داشتنی در عین کاربرد به عنوان میز و نشیمن،‌ نقش حیوانات ناشناخته‌ای را بازی می‌کنند که می‌توانند هم‌بازی بچه‌ها و شریک تخیل آن‌ها نیز باشند. این مجموعه مدولار است که کار جمع کردن‌ آن‌ها را راحت‌تر می‌کند، علاوه بر این‌که به واسطه‌ی تنوع چینش می‌توانند عناصر دکوری خوبی هم به حساب بیایند. این مبل-عروسک‌ها به واسطه‌ی ابعاد خاصی که دارند شرایط را برای سواری گرفتن بچه‌ها آماده کرده‌اند، اگرچه بزرگ‌ترها نیز قطعا از آن بی‌نصیب نخواهند ماند :).

مادران حتما در گام‌به‌گام با پرورش کودکان‌شان، چالش‌هایی ملموس را تجربه می‌کنند. مثلا دوست دارند کودک‌شان شاد باشد و بازی کند اما مزاحم کار آن‌ها نباشد؛ نوعی تعامل دو طرفه که معمولا هم به دست نمی‌آید. کونسیک چوی میزی طراحی کرده‌است که نوزاد شما یا دسته کتاب‌های شما را در یکی از دو پایه خود جا می‌دهد! یعنی می‌توانید مشغول کارتان باشید و کودک‌تان نیز مشغول کار خودش باشد! اما آیا واقعیت این چنین خواهد بود؟ یعنی نوزاد شما مثل کتاب‌های نجیب‌تان کاری به کار شما نخواهد داشت و می‌گذارد راحت به کارهای خودتان برسید!!؟

بچه‌ها دوست دارند اسباب‌بازی‌های‌شان را به اسم صدا بزنند و خیلی وقت‌ها آن‌ها را موجودات زنده‌ای شبیه به خودشان تصور می‌کنند. معمولا در طراحی اسباب‌بازی‌های فردی برای بچه‌ها موضوع شخصیت‌پردازی مد نظر قرار می‌گیرد اما درمورد تجهیزات بازی در پارک‌ها و شهر بازی‌ها کم‌تر به این موضوع توجه می‌شود. شاید مواردی هم که تا به حال دیده‌ایم عروسک‌هایی بوده‌اند که مجسمه‌وار در میدان بازی وجود داشته و کودک امکان تعامل با آن‌ها را نداشته است.

طراحان دانمارکی اسبا‌ب‌بازی، تجهیزاتی را طراحی می‌کنند که هر کدام دارای شخصیتی زنده است. بچه‌ها می‌توانند تشخیص دهند که وسیله‌ای که با آن در تعامل‌ند، حیوان است روبات است یا یک خانه. گروه طراحی «نهنگ» در برخی از این تجهیزات با استفاده از جزئیات آناتومی حیوانات یا جزئیات یک بنای معماری، توانسته است ایده‌های جدیدی را برای خلق بازی بیافریند.

معماران MVRDV در هم‌کاری با گروه خانه‌ی رویایی ده‌کده‌ای را در مانهایم آلمان بازطراحی کرده‌اند. آن‌ها این مجموعه را که پیش‌تر پادگان نظامیان بوده با توجه به تایپولوژی پیشین آن و البته با نگاهی جدید به نحوه‌ی هم‌سایگی‌ها طراحی کرده‌اند. خانه‌های جدید با حفظ الگوی مجموعه‌ی پیشین دچار تغییر ابعاد و گاهی تغییر کارکرد شده‌اند. 

نگاه جالب طراحان به نوع زندگی در این مجموعه‌ی روستامانند، موجب شده تا تمامی اتوموبیل‌ها به تراز زیرین منتقل شود و در عوض این فضای محدود شهری به دویدن کودکان و راه رفتن ساکنان اختصاص بیابد. آن‌ها هم‌چنین هر یک از خانه‌ها را متناسب با ساکنان‌ش طراحی کرده‌ و برای افزایش تعامل در این مجموعه، تیپ‌های مختلف زندگی را در نزدیکی یک‌دیگر قرار داده‌اند. 

در طرح MVRDV ضمن این‌که یک الگوی فرمی به شیوه‌های گوناگون توسعه یافته است، می‌توان ترکیبی از زندگی و معماری شهر و روستا را توامان مشاهده کرد.

دفن زباله‌ها همان‌طور که ام‌روز معضلی برای شهرها شده است، در آینده‌ی نزدیک جزو تهدیدات جدی برای مردم جهان خواهد شد. شهرداری‌ها نیز در سال‌های اخیر تلاش زیادی برای بازیافت زباله انجام داده‌اند، اما چرا گاهی مردم در این راه هم‌راهی نمی‌کنند؟ باید دید چه جذابیتی برای آن‌ها ایجاد کرده‌ایم که مردم زحمت جدا کردن زباله را به خود بدهند.

این پست شامل چند طرح از جاهای مختلف است که سعی کرده‌اند به طرق گوناگون شهروندان را به این کار متمایل کنند. استفاده از رنگ‌های متنوع و شاد، نقاشی کردن سطل‌ها، برش دهانه‌ی سطل با اشکال هندسی و جداره‌های شفاف جزو ایده‌هایی است که خواهید دید. 

عکس‌های لوفردو که به خاطر قطع مربعی می‌توان اینستاگرامی خطاب‌شان کرد، تصاویری پویا هستند. به عکس آن‌چه از قطع ساکن و زمینه‌ی الگووار عکس‌ها انتظار می‌رود، عکاس با استفاده از یک عنصر انسانی عکس‌ها را از تکرار و سکون نجات داده است. الگوواره‌هایی که غالبا از میان فضاهای شهری کشف شده با چینش یا انتخابی حساب شده از طرح و رنگ توسط عکاس تکمیل شده‌اند.

فضاهای کوچک زنده‌گی ما را به تجهیزات چند عمل‌کردی متمایل می‌کند. اما طراحی این وسایل به نحوی که پاسخ‌گوی همه‌ی عمل کردها باشد و کار با یکی، عمل‌کرد دیگری را تخریب نکند کار دشواری است. پینگ پنگ نام محصولی است که میز است، اما میز مطالعه و یادداشت نویسی و پینگ‌پنگ است! این میز کوچک می‌تواند محل یادداشت برداری و یادداشت گذاری باشد، یا با سِت پینگ پنگی که برای‌ش طراحی شده یک سرگرمی برای بچه‌ها شود. حتی با طرح‌های این‌چنینی می‌توان به بسیاری خواسته‌های کودکان پاسخ گفت و به جای خرید تجهیزات گران قیمت، آن‌ها را با وسایل ساده‌تری سرگرم کرد. شاید اگر طراحی سبک‌تری برای این میز انجام می‌شد و فابلیت تغییر حالت داشت، تخته سیاه آن هم در حالت‌هایی متنوع قابل استفاده بود.