آیا در کودکی هیچ وقت چنین تخیلاتی داشته‌اید که مثلا یک روز خانه‌ای کوچک را از جیب‌تان درآورید و مثلا دکمه‌ای بزنید و خانه بزرگ بشود و .... چیزی شبیه تصویری که کارتون‌های تلویزیونی برای ما می‌سازند. اگر در کودکی هم چنین تصاویر نداشته باشید اما اهل گشت‌وگذار و مثلا کوه‌پیمایی نیمه‌حرفه‌ای باشید, وجود یک سرپناه هم‌راه سبک برای‌تان بسیار مفید خواهدبود. یک خانه جیبی!

مارتین آزوا با تغییر فرم ورقه‌ی انعطاف‌پذیری از پلی‌استر پوشش‌دار کیسه‌ای بزرگ ساخته است که با توجه به پوشش آن در مقابل اشعه آفتاب و باد و باران مقاومت دارد. به این ترتیب شما می‌توانید با درآوردن پناه‌گاه‌تان از جیب خود و باد کردن آن در مقابل یک شرایط جوی نه چندان مناسب دقایق قابل تحملی داشته باشید.

بحران انرژی امروز جهان تولید گرما را برای برخی نقاط محروم جهان به یک ارزش مهم تبدیل کرده است. همه‌ جای دنیا نمی‌توانند مثل ما در ایران به راحتی سوخت‌های فسیلی را راحت بسوزانند و اصلا هم عین خیال‌شان نباشد! لاجرم در راه افزایش بهره‌وری انرژی تلاش‌ها و ایده‌های متعددی در سراسر دنیا و به خصوص مشرق زمین مشاهده می‌شود.

طراحان چینی این اجاق ساده آجری به ایده‌ای فکر کرده‌اند که شعله آتشی را که برای پختن غذا روشن شده‌است به حال خود رها نکنند و هم‌زمان آبی مخزن داخلی گاز را نیز گرم کنند و به مصارف حمام یا شست‌شو در مناطق محروم برسانند. آب با ظرفیت گرمایی بالای خود به بهترین نحو انرژی مازاد اتلافی را به خود می‌گیرد و گرم می‌شود.

جالب‌تر آن‌که در فرم‌دهی به بدنه اجاق با تبدیل مربع به دایره در طول آن، نوعی قرائت شرقی در هماهنگی زمین با فرم مربع و آسمان با فرم دایره را نیز پیاده کرده‌اند و این را هم در توضیحات خود ذکر کرده‌اند!  

آتشی که در عین ایمنی خیلی نزدیک از آن بتوان استفاده کرد و در دل خانه‌های مدرن امروز ما امکان حضور داشته باشد... اگرچه کم‌تر در فرهنگ معماری ما حضور آتش در خانه -چیزی شبیه شومینه- وجود داشته باشد و غالبا گرمایش خانه‌های ایرانی به وسیله‌ی آتش سرخ یا همان ذغال گداخته و افروخته صورت می‌گرفته است اما بی‌شک کسی منکر زیبایی شعله‌های لغزان آتش و حضور گرم و دوست‌داشتنی آن در دل زمستان‌های سرد نخواهد شد. 

سارا آرمنتو در طراحی این میز چای‌خوری، در ترکیب هوش‌مندانه میز چای‌خوری با یک شومینه و آتش‌دان، با به کاربردن شیشه‌های مقاوم به جای حفاظی فلزی امکان دیدن شعله‌های آتش در عین ایجاد امنیت نسبی برای کاربر را فراهم کرده است. صورت مینیمال فرم میز و ترکیب‌بندی رنگی خنثای آن که تمرکز دو چندان بر فرم لغزان آتش ایجاد می‌کند نیز از دیگر ویژگی‌های طراحی این میز است.

لحظه وصل دوگانه‌هایی در هستی هست که به واقع دیدنیه.

مثلا آنی که آتش‌فشان خروشان و سوزان با دریای مواج دیدار می کنه؛ لهیب آتش مذابی که با خروش موج اقیانوس برهم می‌خوره. هستی آیه‌آیه‌ خواندنیه. آیاتی که برای تدبر و اندیشه ما، برای عبرت ما، عبور ما از ظاهر و رسیدن به معنای حقیقی که در پس‌شون دارند در جای جای هستی در کالبد ماده نازل شدند....

ورق بزنیم کتاب خدا رو؛ هستی رو... 

با روشن شدن این آپاژور در عین این که نور مطبوعی فضا رو روشن می کنه، آرام آرام امری هم در حال رخ‌داده. چیزی در حال خلق شدنه
درست مثل تجربه کودکی هامون که به شمع در حال آب شدن  خیره می شدیم و خلق آرام آرام ش رو نظاره می‌کردیم وگاهی هم انگولکش می کردیم :)

هنر اتفاق یکی از جدی ترین جریان‌های هنری عصر اخیره....

 همون طور که می دونیم در طراحی یک رادیاتور مهم اینه که سطح مقطع حرارتی رو بالا ببریم تا نهایت استفاده از گرمای سیال بشه و بیشترین حرارت ممکن رو بشه به هوا انتقال داد. اما خب چیزی به عنوان فرآیند صنعتی ساخت میاد و این محصول رو به صورتی که الان تو خونه هامون داریم بیرون می ده. خیلی خشک و بی روح و بدون تنوع جدی!

در حالی که شاید واقعا بشه به صورت کارگاهی و مشابه چیزی که استادکارهای قدیمی داشتند عمل کرد و متناسب با هر فضا و هر خونه ای رادیاتور مخصوصی طراحی کرد؛ یک مجسمه یک کار هنری که هم زینت بخش اتاق باشه و هم گرما بده به فضا.

همون کاری که این آتلیه طراحی انجام می ده...

با یک اتود پیش‌رو روبه‌رو هستیم.
این طرح نگاهش به زمستان و تابستان ماننده نگاه معماری سنتی خودمونه به نوعی. دو کیفیت مختلف زندگی رو برای این دو فصل درنظر داره اما برخلاف معماری سنتی که از انسان می خواد تا بر اساس تغییر فصل مکان زندگی و کیفیت ش رو با جابه‌جایی و اتاق به اتاق رفتن، تغییر بده، این بار خود معماری شکل‌ش رو متناسب با فصل عوض می کنه!

البته طبعا این تغییر شکل معمارانه مصرف انرژی ‌هایی رو به سیستم تحمیل می کنه ولی خب راه‌بردهایی هم هست برای تامین اون انرژی.