چه‌قدر خوب هستن ایده های ساده‌ای که در این وضعیت زندگی آپارتمانی با حداقل هزینه‌ها و حداقل نیازها فضاهای زندگی ما رو سبز می‌کنن و به طبیعت فرصت ورود به زندگی‌مون رو می‌دن. هرچند خوب می‌دونم که هیچ‌چیزی جای آمیخته‌گی پدران ما رو با طبیعت نخواهد گرفت و هرچند بنا ندارم کسی رو به زندگی‌های امروزی راضی کنم و به شدت موافق کندن و از شهرها به روستا‌ها رفتن -آن جاهایی که هنوز آسمانی آبی بالای سر آدمی هست- هستم اما فکر می‌کنم باز هم می‌شه با حداقل مراقبت از گیاهان آپارتمانی روزنه‌ای امید برای زنده موندن این رابطه با طبیعت و پیشگیری از سنگ شدن :) باقی گذاشت.

در ایده این گلدان‌ها، سادگی و ساخت و نصب ارزان و سریع و بدون چالش مورد نظر بوده. بسیاری از گیاه‌های گل‌خانه‌ای در گلدان‌های پلاستیکی غیرمناسبی کشت می‌شن و غالبا برای حضور این گیاهان در آپارتمان‌ها لازمه این گلدان‌ها لااقل برای زیبایی و آب‌رومندی جاشون رو به نمونه های بهتر بدن. اما این ایده اجازه می ده همون گیاه گل‌خانه‌ای ساده بتونه به نحوی خوب و کم‌جا در فضای آپارتمان استفاده بشه.... حالا اگر شمع‌دانی ایرانی جاش بگذاریم چه شود....

گل عزیزست غنیمت شمردیش صحبت........

از دست رفتن برخی چیزها با اون که شاید خیلی دردآور باشه اما در روزمرگی‌هامون و غفلت‌هامون دیگه مورد توجه واقع نمی شه. این طور وقت‌هاست که انگار هنر و هنرمند رسالت دارن تا بیان و ما رو از روزمرگی دربیارن.

اینستالیشن زندگی و مرگ ده هزار شاخه گل، انگار ضربه‌ای به آدم می زنه. نهیبی سنگین. یک آن به نیستی به مرگ به فنا فکر می‌کنی و ناچار از روزمرگی‌ بیرون به درون خودت برمی‌گردی (شاید ضربه‌ای شبیه ضربه‌ی فستیوال خون)

---

بعد از دیدن این اثر یاد اون‌هایی افتادم که مثلا مهر یک زندگی تا ابد رو 1000 یا 10000 شاخه گل تعیین می‌کنن؛ فرقی نمی‌کنه ده‌ها شاخه گل یا ده‌ها سکه طلا... برخی چقدر خودشون رو ارزون می بینن.

این اثر ویدیویی در چند دقیقه تولد ده‌ها گل رو جلوی چشم ما میاره.

و واقعا آدم متحیر می شه که خداوند برای هر کدام از این گل‌ها داستانی ویژه‌ی خودشون ترتیب داده؛ هر کدوم متفاوت و خیلی با شخصیت از داخل غلاف بسته غنچه خودش بیرون میاد و گل‌خندی می زنه و در کمال طبیعی خودش مستقر می شه؛ اون طور که با دیدن ده‌ها مورد هنوز هم خسته کننده و دل‌زننده نیستند....

این خانم عکاس به گرفتن تصاویر رمزآمیز و خیالی از گیاهان و گل‌ها مشهوره و حتی جایزه‌ای هم در عکاسی از گیاهان و باغ‌ها گرفته.

در چند قطعه‌ عکسی که براتون انتخاب کردم، بازی با نور و سایه و رنگ در کنار جلو‌ه‌های عجیبی که حرکت گل‌ها ایجاد کرده، به رمزآمیزی عکس‌ها خیلی کمک کرده.

حتی می‌تونین گل‌های بستر سبز زیر پاتون رو هم خودتون هر طور دل‌تون می‌خواد بکارین و تزئین‌ش کنین و بهشون بگین چه موقع و چه طور بیرون بیان!

و بعد اون ها می‌تونن فراخور برنامه های مختلف رشد کنن و بیرون بیان یا به داخل برن. با الگوهای مختلف، با آهنگ‌های مختلف، در فصول متفاوت و .... و این ها همه به مدد برنامه‌های کامپیوتری و کنترلرهای الکترونیکی!

کار زیبایی بود؛ گرچه به نظرم زیبایی داره و کم‌تر سودمندی! و کمی هم لوسه :)

گویا از 1936 در این جا یعنی شهر ژوندرت، همه‌ساله در اولین یکشنبه سپتامبر، فیستیوال و کارناوال گل برگزار می‌شه که در اون کاروانی از گل به راه می‌افته. 

نکته ای که در کاروان امسال این مراسم بود، با وجود تخیل آزاد هنرمندانه و هیجان رنگ های مختلف، این بود که همه چیز بود الا گل! اون قدر در صورت های الکی و مسخره و تنها با به کارگیری متریالی به نام گل، گروه های مختلف آثار بی‌ربط آوردن که احساس می کنی هیچ احساس و لطافتی از گل نمونده در این جور کارها.

گل‌خانه‌ای متفاوت در سوئیس! چی می شه اگه هر کدوم مون که امکان‌ش رو داریم بخشی از زندگی‌مون و خونخ‌مون رو به گل‌خونه اختصاص بدیم....