یکی از جدی‌ترین انتقادات وارده به استودیوها و آتلیه‌های هنری و حتی هنرمندهایی که شخصی کار می‌کنن در داخل اینه که کم‌تر استودیویی به طور جدی به اینترنت و نشر در فضای مجازی فکر می کنه. اگرچه برخی شرکت های بزرگ دیزاین داخلی سایت هایی دارن اما غالب فعالان عرصه هنر از این فضا دور هستن. همون ها هم که دارن، معمولا وب‌سایت‌هایی رسمی با کم‌ترین اطلاعات در مورد جاری فعالیت‌های شرکت‌ها و یه جورایی وب‌سایت‌هایی آب‌روساز و بی ارزش هستن.

در حالی که در جامعه هنر غربی یکی از نکات مثبتی که مشاهده می شه وبلاگ داشتن هنرمندها و شرکت ها و استودیوهای دیزاینه. وبلاگ‌های فعالی که به روز، سیر پروژه‌ها و فعالیت‌ها و حتی آرا و اندیشه های این گروه‌ها رو روشن می کنن و نشر می‌دن.

یکی از استودیوهای داخلی طراحی و معماری که به طور جدی به نشر اینترنتی و وبلاگ‌نویسی ش اهمیت می‌ده استودیو طراحی پنج‌اوهفته. این استودیو در وبلاگ رسمی خودش سعی داره علاوه بر یادداشت‌های پراکنده هرازچندگاهی یک بار، پروژه‌هاش رو هم فراخور سیرشون و مرحله‌ای که در اون واقع هستند به اطلاع دوستان و علاقه‌مندان برسونن.

پست زیر از وبلاگ پنج‌اوهفت مربوط به یکی از پروژه‌های معماری این گروه اقتباس شده. از اون‌جا که می‌خواستم خودم در مورد طرح نظر نداده باشم :) بهتر دونستم در حاشیه این طرح، به فعالیت مثبت بلاگینگ طراحان و استودیوهای طراحی بپردازم.

هیئت امنای مسجد آل رسول به منظور برپایی مسجدی به عنوان مرکز اجتماع و برگزاری مراسم مذهبی ابهری های مقیم تهران ، زمینی واقع در منطقه‌ی شهران را به وسیله‌ی شهرداری تهران، تملک کرده‌اند. این زمین همان‌گونه که در گزارش بازدید از سایت توسط استودیو پنج‌اوهفت آمد،   در دل محله‌ای مسکونی در انتهای خیابان لاله- یکی از شریان‌های فرعی بلوار شهران- واقع شده است. سایت از لحاظ موقیت قرارگیری بر روی تپه‌ای قرار دارد که از سمت جنوب به بزرگ‌راه همت، از شمال به منطقه‌ی مسکونی، از شرق به بزرگ‌راه باکری، و از غرب به ساختمان میوه و تره‌بار محله‌ی شهران منتهی می شود. به دلیل اشراف کامل سایت به دو بزرگ‌راه مهم شهر و همچنین قرارگیری در دل محله‌ی مسکونی، پیش بینی می‌گردید که این مسجد از یک سو به عنوان نشانه‌ی شهری و از سویی دیگر به عنوان فضای عمومی مذهبی در مقیاس محله، مورد توجه واقع گردد.