- ۱ نظر
- ۰۳ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۲:۲۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
یکی از انواع روباتﻫﺎ روباتﻫﺎی شبهﺍنسانی هستند. بدنهﻯ این روباتﻫﺎ شبیه بدن انسان است. هدفﻫﺎی مختلفی از ساخت چنین روباتﻫﺎیی وجود دارد؛ مانند استفاده از توانایی آنﻫﺎ برای انجام کارﻫﺎی انسان؛ مطالعه و پژوهش در مورد حرکت بر روی دو پا؛ یا اهداف دیگر.
آلدباران شرکتی است که روباتﻫﺎی شبهﺍنسانی ﻣﻰسازد. اسم یک نوع از این روباتﻫﺎ ناﺍو است. در وبﺳﺎیت این شرکت، ناﺍو به عنوان روباتی معرفی شده، که بسیار دوستﺩاشتنی است؛ و سازندگانش از زمان تولد او تا کنون برای ارتقای هوش مصنوعی او در تلاش بودهﺍند، تا در نهایت او به دوست و همﺻﺤﺒﺘﻰ برای ما انسانﻫﺎ تبدیل شود. آیا انسان در زندگی دچار مشکلی شده، که ﻣﻰخواهد برای خودش از میان روباتﻫﺎ دوست و همﺻﺤﺒتی انتخاب کند؟
یکی از ۶ طرح برگزیدهی جایزهی معماریهای پیشرو، مجتمعی است متشکل از چند ساختمان اداری، که توسط طراحان هیما و نادا در مغولستان طراحی شده است. طراحان که برای گنجاندن تعداد زیادی فضای اداری در زمینی به مساحت ۱۲ هزار متر مربع، چارهای جز اسقرار متراکم تودهها نداشتند، تدبیری خلاقانه اندیشیدهاند. آنها مکعبهایی با ابعاد گوناگون و زوایایی متفاوت را با یکدیگر تداخل دادهاند، به نحوی که همهی ساختمانها کلیت یکپارچه را تشکیل میدهند و ورودی ساختمانها در فضای مشترک بین آنها و با برشی زاویهدار از هر مکعب ایجاد میشود. این برشها که در قسمتهای مختلف این احجام به مقاصد گوناگونی ایجاد شدهاند، در کنار نمای سنگی چندوجهی درنظرگرفته شده، تناسب هندسی خوبی دارند و مجموعهی طرح را ظاهری طبیعی میبخشند. سنگ نمای جالب این بنا به دلیل حجیم بودن و بیرونزدهگی، نورگیری مطلوب در فصول سرد و گرم را نیز تسهیل میکند.
حتی اگر اهل هنر هم نباشید حتما نام برخی از مشاهیر هنر جهان را حداقل بر در و دیوار شهر و لوازم التحریر فروشیها و گالریها و رسانهها دیدهاید. برخی از بزرگان هنر جهان نظیر رامبراند، حتی بدون درک عمومی درستی از کارهایشان، از چنین شهرتی برخوردارند. رامبراند ونراین را ﻣﻲتوان نقاش نور و سایهﻫﺎ نامید. نور، ظلمت و تضاد بین این دو، در آثار این هنرمند هلندی قرن هفدهم جلوهﻯ مسحورکنندهﺍی دارد.
اینفوگرافیها بچه عصر پرسرعت اخیر هستند. عصری که در آن کمتر کسی حاضر به مطالعه صفحهها و کتابهاست و همه همهچیزدان هستند و رسانهها نیز تنها مرجع سریع دانش! در چنین عصری اینفوگرافیها کپسولهای دادههایی هستند که در کسری از زمان بنا دارند کار مقالهها و کتابهای گذشته را بکنند. خانه طراحان انقلاب اسلامی در ادامه همتی که بر سر ساخت اینفوگرافیهای ویدیویی گذاشته است این بار سعی کرده تا خاطره پرونده هستهای ایران را که میرود تا توسط برخی کمداناترها و برخی غرضورزها به کلی وارونه و فراموشیده شود، زنده کند.
لوزان که برگزار شد و حرفهای عجیبی از برخی اولیای امر در تیم مذاکره کننده و بعدتر از زبان رئیس جمهوری محترم ایران شنیده شد معلوم شد که واقعا رسانه کار خودش را بلد است. یک واقعیت را آن طور واژگون بیان میکند و در طول مدت شانزده هفده سال چنان پیش میبرد که در پایان دولتمردان خود کشور صاحبان حق هم گمان ناحقی میبرند: اگر نبود پیرمردی راهدان در این ملک که حواسش جمع باشد و مدام واقعیت رفته را گوشزد نمیکرد، معلوم نبود و نیست که این بعض اولیای فرتوت و آلزایمر گرفته این انقلاب در فشار جبههی باطل، چه بر سر حقوق این ملت بیاورند!؟
در بخشی از تاریخ کامپیوترها، دورهﺍی در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم میلادی، با موجودات جالب و شگفتﺍنگیزی مواجه ﻣﻰشویم؛ موجوداتی که سازندگانشان سعی در بازنمایی موجوداتی با رفتارهای زنده و انسانﮔﻮنه داشتهﺍند؛ حیوانات و آدمﻫﺎیی مصنوعی، مانند پسرکی که نامه ﻣﻰنویسد، مردی که شطرنج بازی ﻣﻰکند، بانویی که پیانو ﻣﻰنوازد و ... . آنچه که این موجودات شگفتﺍنگیز را به اجداد کامپیوترهای امروزی بدل کرده، حضور یک مفهوم کلیدی در هر دوی آنﻫﺎست؛ مفهوم الگوریتم و برنامهﻧﻮیسی.
با به کارگیری این مفهوم در صورت مکانیکی آن، ساعتﺳﺎز سوییسی، پیر ژاک دروز، توانست در حدود دویست و چهل سال پیش، این عروسک را بسازد. عروسک نویسندهﺍی که ﻣﻲتواند با هر بار تنظیم، عبارتی شامل چهل حرف را بنویسد.