قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
باعرض شرمندگی فراوان :) آخرین دستاورد عرصه هنر و طراحی در مغرب زمین!
مشابه این کار رو در خرمشهر دیده بودم، اما یک تفاوت ریز و البته حساب شده این میون بود و هست. در کار ایرانی نورپردازی روی پل بود و پهنه‌ی نور طبعا خیلی کم بود اما در این کار هوش‌مندانه نور رو به سمت آب روانه کردند به این صورت پهنه‌ی بزرگی رو رنگین کمانی کردند؛
یک فکر مختصر و یک تفاوت ساده اما تاثیرگذار
heike weber که به ساخت این طور کارها اصلا شناخته شده ،آخرین فرش سیلیکونی ش رو دوباره با نام kilim که از ترکی فرش گرفته شده وهمون گلیم خودمون هست در هال یک نمایشگاه در آلمان برگزار کرده و پهنه‌ی نمایشگاه رو به شدت تحت تاثیر خودش قرارداده...
غیر از کار جالب و متفاوت این هنرمند که به خاطر نوبودن خود فرش هم برای اروپایی ها یک پرده جالب تر خواهد بود از چیزی ناراحت شدم که منجر شد این پست رو حتما بذارم؛ چرا باید فرش به نام ترکیه به جهان شناسونده بشه در حالی که قدیمی ترین نمونه ش ایرانیه و جزو صنایع دستی و هنرهای بومی ماست.... افسوس
نمی خوام با گذاشتن این پست احیانا ترس به دل کسی راه بده، اما لازمه حواسمون باشه در بخشی از این میهن اسلامی یک "بلا" آمده و در کنار عبرت هایی که برای مومنان در این بلاها هست لازمه هر کس به وظایف مون فکر کنیم؛ به کارهایی که می تونیم انجام بدیم و به چیزهایی که بر دوش‌مونه ؛ در قبال برادرهای مومن مون؛ مومن های هم‌وطن مون......
درسته که دولت و هلال احمر و نیروهای بسیج مردمی و سپاه و ارتش مانند تمام تاریخ این کهن بوم به کمک شتافتند و از هیچ تلاشی دریغ نمی کنن اما این ها وظایف ما رو کم نمی کنه؛ درسته ملت صف های طولانی بستن در هلال احمرها تا خون بدن و یا بلند شدن تا به یاری برادر خواهرهاشون بشتابن اما باز هم همیشه جای کمک هست...
پس بشتابین به یاری مومنین بلادیده ورزقان ...
یک کار فابریکیتینگ معماری فوق العاده که اولین بار سال سوم در دانشگاه هنر در یکی از کتاب های چاپ همون سال کتاب خونه به عنوان یکی از جدیدترین ها دیدمش.
گرفتند یک بازوی روبوت خودروسازی رو به کارگرفتند و با تغییر برنامه و به کاربردن هدی خاص چینش آجرها رو به نحوی در دل هر قاب تنظیم کردن که علاوه بر ایجاد حفره هایی برای نور در بین آجرها, کار به طور کلی شبیه سازی حالتی باشه که حباب هایی انگار در دل حجم با هم تزاحم کردند......
بخش صنعت کار به طور ویژه دیدنیه.....
نماهای داخلی کار به طور ویژه شایسته توجهه...
یک شانه تخم مرغ بخرین و بعد اون ها رو پیچ کنین به دیوار و بعد رخت و لباس‌تون رو ازشون آویز کنین.
این طور کارها یک کمش تو زندگی خوبه :) ، که انتظارش رو ندارین و هربار که نگاش می کنین براتون جالبه!
مجموعه ای از مجسمه‌های چندمنظوره که در عین این که یک فرم یادمانی شهری هستند، مکانی برای پارکینگ خودرو هم هستن.
این طور کارها رو می شه هنرهای زیبای عصر ماشین تلقی کرد. :)
در چند کار هم سعی شده انتزاعی از محتوای مجسمه ها یعنی اتومبیل ، فرم ها رو شکل بده
این پوشش آویز، به نوعی نسبت به رفتار مخاطب‌هایی که در زیرش قرار می گیرن عکس العمل نشون می ده و یه جورایی زنده ست.... کاری دانشجوییه که به عنوان تمرین درسی انجام شده
دانشجویان پژوهش‌گر سه دانشگاه هاروارد، ام آی تی و دانشگاه ملی سئول به طور مشترک در پروژه ای تحقیقاتی دست به تولید نوعی روبات زدند که تنها از یک شبکه توری مانند تشکیل شده! و با الگویی شبیه اون چه در طبیعت حرکت مارها و کرم ها رخ می ده با ایجاد انقباض و انبساط هایی در درون تارو پود این شبکه منجر به حرکت رو به جلوی این روبات می شه .
یه جورایی داریم سعی می کنیم به نقطه آرمانی طبیعت برسیم....
خیلی خوب بود.
