قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
اندازه‌گیری و پیمون سنجی مایعات، به دلیل این که خب سیالن و لرزان و نسبت به نیروهای اطرافشون حساس :) معمولا سخته و اگه قرار باشه دقت به خرج بده آدم ، معمولا وقت گیر می شه. طراحی این پارچ به گونه‌ای بوده که متناسب با درجاتی که پارچ خم می شه بدنه‌ی پارچ به صورت زاویه دار مدرج شده؛ در حال ریختن مایع می تونین بسنجین که چه میزان مایع داره خارج می شه از پارچ
اتود خوبی بود....
یک مجموعه شهری (میدان گاهی) به صورت پارک و چند فضای عمومی سرپوشیده و سرباز؛ خیلی من رو یاد مجموعه پارک‌های تپه های عباس آباد تهران می ندازه
چند کار خوب در این مجموعه دیدم. گنبد ژئودزی با پنلینگ پنیوماتیک خوش ساختش؛ توربین‌های بادی که به صورت المان هایی زیبا طراحی شدن و در کنار تولید برق محدود مربوط به روشنایی مجموعه پل رو هم به سایر بخش ها متصل کردند و استفاده نسبتا خوب از پوشش های سبز غیر از چمن و آب در حواشی گنبد و حاشیه مجموعه.
نمی دونم قبل از این در یانون‌دیزاین در مورد LEED حرف زدم یا نه!؟ خب در این پست یه اشاره ای می کنم و بعدها ایشالا در بخش یادداشت های یانون دیزاین با هم بیشتر و تخصصی‌تر حرف می زنیم در این موضوع.
LEED ، کوتاه شده‌ی عبارت "Leadership in Energy and Environmental Design" است که تحت نظر USGBC انجمن ساختمان سازی سبز ایالات متحده اداره و تدوین می شه. لید مجموعه ضوابط و اقداماتی که منتهی می‌شه به ساختمان‌سازی هم‌راه با محیط زیست رو کنترل و تدوین و نظارت می کنه. راه‌برد ارائه می ده. سفارش می کنه. به خواست شما طراحی و ساخت شما رو ارزیابی می کنه، گواهی نامه می ده و کنترل و مانیتور می کنه فعالیت ساختمان ها رو در طول زمان از منظر انرژی. به این صورت لید مدال ها و گواهی نامه هایی ارائه می ده که معرف این هستند که ساختمان مورد نظر تا چه میزان به اهداف لید رسیده. این مدال ها از بهترین هاشون یعنی پلاتین و طلا و نقره و برنز تا گواهی certification معمولی ادامه داره و یه جورایی ارزیابی خیلی چیزها نظیر مالیات و عوارض و قیمت و فروش و اعتبارو ... در ایالات متحده رو تحت تاثیر داره. جالب این جاست که بدونین USGBC و LEED اساسا موسسات و موجوداتی خصوصی هستند که به واسطه‌ی کار و تخصصشون روال مدیریت دولتی رو در عرصه ی ساختمان سازی در ایالات متحده تحت تاثیر قرار دادن.
این یه توضیح مختصر در باب LEED برای کسایی که علاقه مند به معماری پایدار و سبز و این طور چیزا هستند؛ بعدا بیشتر درباره مسائل معماری سبز حرف می زنیم
--------------
این خونه در واشنگتن، مدال پلاتینیوم LEED داره. خیلی چیزها در اون هست که الگویی برای ساختمان های مشابه مسکونی می تونه باشه تا به مصرف اندک انرژی برسند. اما چیزی که من روش دست می ذارم برای فرصت این یکی دو خط، استفاده خوب از متریال بومی و نزدیک به محل ساخته که یکی از آیتم های مهم LEED به شمار میاد. متریال در این خونه علاوه براین که معیارهای اقلیمی داره در هارمونی و تناسب هنری خوبی به کار رفته.
راستی این پست رو در زمانی روی یانون‌دیزاین می ذارم که هنوز ماه‌گرفتگی شام‌گاه نوزدهم آذرماه به پایان نرسیده و چند دقیقه‌ای فرصت هست برای نماز آیات خوندن. خدا رو برای این آیه‌ی بزرگ و مطیع‌ش یاد کنید...
اتودهایی از این جنس که:
اولا مصرف انرژی ندارند، ثانیا با مصالح بومی قابل تهیه هستند، ثالثا بار فرهنگی شون رو تحمیل نمی کنن به بندگان محروم خدا،
فکر می کنم ممکنه مورد رضای خدا قرار بگیرن و باقیات صالحاتی باشن برای طراح‌شون. البته دعا هم می کنم براشون :)
یه دستگاه بوم‌آورد خورشیدی برای تصفیه‌ی آب‌های گل‌آلود و آلوده‌ی نقاط روستایی جهان که کم هم نیستند. خدا خیرش بده طراحی با این چنین دغدغه ای رو
می دونم هیچ کدوم از شما هم مثل من دوست نداریم مصنوع های دروغی رو به جای طبیعت به ما غالب کنن اما این روزها با مشکلاتی که در تولید و استخراج طبیعت هست و هزینه ها و ... خیلی وقت ها استفاده از طبیعت خالص دست نیافتنی می شه! این وقت ها شاید نظیر این ایده ها بد نباشن و به کار بیان.
فرش هایی که الگوهایی از طبیعت خام و خالص رو به صورت texture دارن و فضای پیرامون رو به کلی عوض می کنن .
معماری گاهی می تونه اون قدر کارتونی و رویایی باشه که واقعا با تخیل اشتباه گرفته بشه. برای چنین چیزی برخلاف این پارادایم‌های آوانگارد امروزی، لازمه طراح تخیل کودکانه ش رو به کار بندازه و فکر کنه ببینه تو رویاهای بچگی‌ش چه صحنه هایی رو تصور می کرده. یقینا این تخیلات به حکم فطرت نباید چندان از طبیعت دور باشه البته!
طراح این هتل، با بهره‌گیری از الگوی آتش‌فشان و شاید خونه‌ی موریانه ها و با نگاهی شاد و شنگول ، چیزی ساخته که به تنهایی خودش انگیزه‌ایه برای سفر کردن و شبی رو در اون گذروندن انگار. احساس می کنی تو دنیای کارتون ها هستی.
ایشالا روزی برسه که از شدت استغنا حتی برای چرکی نظیر پول این ارزش رو هم قائل نباشین که باهاش زمین رو بخواین تمیز کنین.
یقین بدونین این استغنا هیچ وقت در پس "پول داشتن" به دست نمیاد. برای رسیدن به این استغنا لاجرم باید سر از کار حقایق عالم دربیاریم و درک کنیم فرق میان باقی و فانی ها رو...
