سفره آرایی و تزئین بشقاب غذا می‌تونه گاهی تنه به تنه نقاشی بزنه،

خلاقیت این طوریه. خیلی سخت می‌شه اون رو نادیده گرفت و بهش توجه نکرد. خلاقیت‌ حتی با وجود اون که در رشته‌های هنری و خلاق به ظهور نرسه در عرصه‌ای مثل آش‌پزی نمی تونه خودش رو مخفی کنه و دست آخر در قالب سفره‌آرایی‌هایی خلاقانه به ظهور می‌رسه..... این وجه مثبت قضیه. اما واقعا حالا این نیازه که غذاها رو تزئین کنن؟ به این عنوان که رغبت به خوردن بالا بره؟ این کدوم یک از نیازهای اساسی و غیر اساسی بشریه؟

با پر کردن ۵۰۰ پاکت‌ آب میوه از آب‌های رنگی و ساختن ۵۰۰ قطعه بلوک یخ رنگی، دو دانش‌جوی جوان در طول پنج روز این خانه‌ی اسکیمویی شفاف و رنگی رو برپا کردند. البته به مدد دمای منفی ۲۵ درجه ای که اون ها رو از داشتن یخچال‌های بزرگ بی‌نیاز می کرده....

در طراحی این گل‌دان‌های مینیاتوری ژاپنی سعی شده فضای معماری هم به صورت مینیاتوری به دست بیاد. به این ترتیب با القای فضای معماری تصور گیاهان کوچک به عنوان مینیاتوری از گیاهان بزرگ راحت‌تر صورت می‌پذیره

ایکو اوجالا در کلاژهاش با اضافه‌کردن بعد اندک به سطوح رنگی تونسته به تصاویر دوبعدی عمق و فضا ببخشه و با این کار به بیانی تازه دست پیدا کنه. حالا جالبه اگه بدونین که این بعدها و عمق‌ها تنها به وسیله‌ی سایه‌زنی و به اصطلاح با فریبی تصویری ایجاد شدند و اصل اثر تنها یک اثر مسطحه کلاژه! :)

جولیا لوهمن با خشک کردن برگ‌های جلبک دریایی و نگاشت الگویی هندسی بوسیله‌ی لیزر بر روی این برگه‌ها و بعد دوختن اون‌ها به هم به سبکی نوآورانه اقدام به خلق آباژورهایی سبز و زیست‌محیطی کرده.

شاید مبلمان چوبی رو دوست داریم چون فکر می‌کنیم طبیعی‌تره و حال و هوای خالص‌تری رو داره اما پرداخت‌های صنعتی این دوره زمونه برعکس معمولا غالب روح طبیعت رو از متریال‌های طبیعی می‌گیره. میز و وسائل چوبی در خونه‌هامون داریم اما کم‌تر به چوب و عجایب اون و زیبایی های اون دقت می‌کنیم.

 

این اثر با استقبال خیلی خوبی در اکثر جوامع هنری اینترنتی روبه‌رو شد. دلیلش هم شاید نگاه ساده و شاعرانه طراح بود و اثری که خیلی دم‌دستی و بدون پیچیدگی بود و قابل تکرار توسط خود افراد.

یک قالب ساده که از نیم‌رو آسمونی نیمه ابری- آفتابی می‌سازه..... یک جورایی انگار یک شهوده. یک نگاه جدید به تخم‌مرغی که هر روز می خوری و توجهی هم بهش نداری...

کافیه تمایل به حضور جدی طبیعت در منزل‌ و محل کارمون باشه اون وقت دیگه هیچ محدودیت مکانی و کمبود فضا هم نمی تونه بهانه خوبی برای سبز نشدن اتاق‌هامون باشه. هر جایی ولو نامربوط و غیرمتعارف می‌تونه سرسبز و کاشتنی باشه.

این طرح با سبز کردن یک میز علاوه بر ایجاد رومیزی طبیعی زیبا -که اگر می خواستین به طور مصنوعی در این سطح زیبایی داشته باشین بعید می‌دونم راهی داشتن!- هیچ فضای اضافی برای حضور طبیعت در فضای داخلی اتاق اشغال نکرده.

چه‌قدر خوب هستن ایده های ساده‌ای که در این وضعیت زندگی آپارتمانی با حداقل هزینه‌ها و حداقل نیازها فضاهای زندگی ما رو سبز می‌کنن و به طبیعت فرصت ورود به زندگی‌مون رو می‌دن. هرچند خوب می‌دونم که هیچ‌چیزی جای آمیخته‌گی پدران ما رو با طبیعت نخواهد گرفت و هرچند بنا ندارم کسی رو به زندگی‌های امروزی راضی کنم و به شدت موافق کندن و از شهرها به روستا‌ها رفتن -آن جاهایی که هنوز آسمانی آبی بالای سر آدمی هست- هستم اما فکر می‌کنم باز هم می‌شه با حداقل مراقبت از گیاهان آپارتمانی روزنه‌ای امید برای زنده موندن این رابطه با طبیعت و پیشگیری از سنگ شدن :) باقی گذاشت.

در ایده این گلدان‌ها، سادگی و ساخت و نصب ارزان و سریع و بدون چالش مورد نظر بوده. بسیاری از گیاه‌های گل‌خانه‌ای در گلدان‌های پلاستیکی غیرمناسبی کشت می‌شن و غالبا برای حضور این گیاهان در آپارتمان‌ها لازمه این گلدان‌ها لااقل برای زیبایی و آب‌رومندی جاشون رو به نمونه های بهتر بدن. اما این ایده اجازه می ده همون گیاه گل‌خانه‌ای ساده بتونه به نحوی خوب و کم‌جا در فضای آپارتمان استفاده بشه.... حالا اگر شمع‌دانی ایرانی جاش بگذاریم چه شود....