- ۲ نظر
- ۱۹ آذر ۹۲ ، ۲۳:۳۵
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
هنرمند ضدجنگ مالزیایی، تانگ چیو لینگ با ترکیب تصویرسازیهای مونوکرومی از ابزارآلات جنگی با اشیای معمولی و شادیآور زندگی به نوعی جنگ بیضرری را تصویر کرده است که آرزوی هنرمند برای جهان پرجنگ و آشوب کنونیست. کنتراست خوب میان عناصر رنگی و تصویرسازیهای تیره از حیث رنگ و نور و حتی عمق و بعدی که در عناصر شادیآور وجود دارد به بهترین شکل احساس مورد نظر هنرمند را انتقال میدهد.
گرمی بازار عکاسی از مناظر طبیعی اگرچه به خاطر جاذبهی ذاتی طبیعت برای آدمی هیچوقت از حرارت نخواهد افتاد اما در این زمانهی تعدد تجربیات هنری، نوآوری در عرضه همین تصاویر طبیعی نیز میتواند بر قدرت بیان این آثار تاثیر بهسزایی بگذارد. مثلا لورا پلیجمن با اعمال برش، تا یا چروک بر روی تصاویری که از مناظر طبیعی میگیرد مناظری جدید خلق میکند. مناظری که دارای عمق و بعد هستند و جلوههایی متفاوت از طبیعت را بروز میدهند.
برخی رفتارها برای ما خیلی عادی شده است اما اتفاقا در جهان معاصر دوباره دارد مورد توجه قرار میگیرد. مثلا استفاده بیرویه از منابع زمین که اتفاقا مجرم اصلی آن هم حکومتها و نظامات غربی هستند در سالهای معاصر به شدت مورد نقد صاحبان اندیشه قرارگرفته است و در میان هنرمندان نیز تاثیر خاصی گذاشته است. جمیع جریانهای طراحی سبز یا پایدار و مقوله پایداری طبیعی در هنر و طراحی از تاثیرات همین توجه دوباره به تخریب زمین و طبیعت توسط فرآیندهای انسانی ست.
برخی از استفادههای ما به دلیل عادیشدن اصلا به چشم نمیآیند. پس شاید لازم است هنرمندان ما به مردم تذکر بدهند. مثلا ما متوجه نیستیم که هر برگه کاغذی که خطخطی میکنیم پوستهای از تن یک درخت چند ده ساله است که میراثی برای زمین بوده است. مصرف کاغذ، خیلی زیاد در بین ما رواج دارد. طرح زیر یک برگه یادداشت هوشمندانه است که به شکل تنه درخت طراحی شده است. لااقل با هر بار مصرف کاغذ متوجه هستید که دارید چه میکنید!؟
هنر شمعسازی حداقل امروز دیگر بعد از همهگیر شدن و استفاده زیاد از این واژگان، یک هنر به حساب میآید. با رشد صنعت شمعسازی امروز تکنیکهای گوناگون برای بهدست آوردن جلوههای متفاوت و جدید عرصهی جدی رقابت میان شمعسازان است. مثلا این شمع را ببینید: شمعی که به صورت واقعگرایانه مانند یک برش مخروطی از دل یک هندوانه قرمز ساخته شده است. تکنیکی که به ساخت چنین شمعی منتهی میشود بیشک تکنیک خاصی است.
به دلیل اضافهشدن ویدیوی این اثر، پست بازنشر میشود.
----------
مارک واگنر با ریزریزکردن اسکناسهای یکدلاری و ترکیب پیچیدهی عناصر آنها، به خلق کلاژهایی شگفت دست میزند. او دلار را نه به مثابه یک اعتبار و ارزش که به عنوان متریالی برای ترکیببندیهای هنری خود به کار میبرد. ممکن است جستجوهای زیباشناسانهی واگنر ما را از پیام سیاسی موجود در کارهای او کمی دور کند اما واقعیت آن است که میتوان به هنر واگنر به عنوان یک هنر انتقادی نگاهکرد. انتقادی به شیب تند سراشیبی بیاعتباری نظام اقتصادی امریکا و ناپایداری ارزش پول این کشور در مقابل با رقبای سرسخت اقتصادی دنیای جدید.
ذکر و زیور
نقش اسماالحسنی در طراحی زیورآلات دوران اسلامی
یانوندیزاین - فهیمه نوری (کارشناسی ارشد صنایع دستی؛ دانشگاه سوره)
———-
فهیمه نوری کارشناس ارشد صنایع دستی، متخصص در زیورسازی و پژوهشگر هنر اسلامی که پایاننامه کارشناسی ارشد خود را بر موضوع حضور اذکار الاهی در زیورآلات دوران اسلامی متمرکز کرده است با تدوین یادداشتی کوتاه دورنمایی از پژوهش خود را در اختیار ما گذاشته است. جستجوی یکی از اصیلترین جلوههای هنرهای سنتی اسلامی این بار نه به منظور دانستن صرف که به قصد احیا و زندهسازی معاصر سنتی قدیم.