به بهانه انتشار این سایه‌بان مدولار می‌خواهم از لزوم طراحی و ساخت سازه‌های موقت مدولار با روی‌کردی هویتی و فرهنگی صحبت کنم. در ایران ما سالانه نمایش‌گاه‌های متعدد فرهنگی و رخ‌دادهای مشخص دینی فرهنگی وجود دارد.  معمولا این رخ‌دادها در فضاهای ‌شهری و یا غیرعمومی اما به کمک سازه‌های موقت سبک نظیر اسپیس و یا داربست کالبدهای مورد نیاز خود را می‌سازند. سازه‌هایی که به دلیل هندسه‌ی خاص خود عموما نیاز به بازطراحی هویتی دارند. پس سیل عظیمی بنرها و پارچه‌ها و اضافه‌هاست که به کمک برگزارکننده می‌آید تا به هویت بصری مورد نظر خود نزدیک شود. 

در طراحی این سایه‌بان مدولار که در طی یک  مسابقه به دست آمده است می‌بینیم که چه‌ طور فرم سازه و مدل‌های تشکیل دهنده آن می‌تواند از آغاز و تا  همیشه منطق بصری و هویت‌ساز مجموعه را شکل دهد..... خلاصه شاید بد نباشد به فکر طراحی سازه‌ی مدولار موقتی باشیم که مثلا مراسم‌های هر سال محرم‌ ایران را شکل دهد.

 ترکیبی هوش‌مندانه که منجر به طراحی سیستم قفسه‌سازی نوینی شده‌است. توماس فیشنر ،  هنرمند جوان برزیلی، با طراحی واحدهای گوناگونی از فیبر سیمانی و ارائه راه‌کار ترکیبی ساده اما مبدعانه‌ای با استفاده از استوانه‌های چوبی واسط، این امکان را به شما می‌دهد که به نوع دل‌خواه و در هر اندازه که بخواهید قفسه کتاب خود را بسازید و رشد دهید. فیشنر نام این سیستم قفسه‌بندی را بسو گذاشته است.

مساله بازیافت دیوایس‌های قدیمی و تاثیرات مخرب قطعات الکترونیکی بر طبیعت به حدی جدی شده است که چندی پیش توسعه و تحقیق موتورولا به فکر کار بر روی پروژه‌ی موبایلی مدولار افتاد. پروژه‌ای که بعد از مدتی به کل متوقف شد اما حالا پس از خرید موتورولا توسط گوگل دوباره به جریان افتاده است. مساله از آن‌جا شروع شد که دیو هاکینز دانش‌جوی طراح آلمانی، با ارائه‌ی ایده‌ای از یک دیوایس مدولار قابل تعویض یک اکوسیستم برای دیوایس‌ها را ارائه می‌دهد که به جای دورریز شدن، قطعات آن‌ها جابه‌جا می‌شوند. با طرح این فکر اولیه که چندی پیش‌تر توسط شرکت موتورولا هم در قالب یک پروژه‌ی متن باز -مانند اندرویدی فیزیکی!- پیگیری می‌شد، پروژه‌ی آرا شرکت موتورولا را رقم زد که اکنون نیز توسط موتورولای جدید در قالب پروژه‌ای مستقل مانند آن‌ سهمی که عینک گوگل به خود اختصاص داد، در جریان است.

در واقع شما موبایل یا دیوایس کاملی از بازار نمی‌خرید. شما قطعات خودتان را و نیازهای خودتان را می‌خرید و بر روی هم به سادگی بازی لگو سوار می‌کنید. دیوایس مختص به خود را خواهید داشت و با فروش هر قطعه و تعویض آن دیوایسی جدید. این واحدهای کوچک اولیه هم هیچ‌وقت بازیافت نمی‌شوند و با تعویض شدن در دیوایسی جدید به کارگرفته می‌شوند. به نظر در جهان مصرفی امروز که دیگر حتی باطری قطعات الکترونیکی را هم نمی‌توان تعویض کرد و به محض کوچک‌ترین خرابی‌ها ناچار به عوض کردن وسیله هستیم، این پروژه‌ به شدت انسانی و طبیعی است.

گروه آلمانی طراحی بنیادین در طرحی مبدعانه صفحات ساده‌ی دایره‌ای شکلی را تحت عنوان ظرف فشردنی، ارائه داده است که با فشار دست به شکل ظرف‌های دل‌خواه درمی‌آیند. کافی‌ست با انگشت به ساختار شبکه‌ای بریده‌شده بر سطح این صفحات فشار وارد کنیم. متناسب با نیاز ما و بر حسب فشاری که وارد می‌کنیم ظرف‌هایی با اندازه و عمق متفاوت خواهیم داشت. این صفحات در چند نوع مسی، برنجی و حتی استیل ارائه شده است و برای نگه‌داری اشیای جامد و خشک نظیر تخم‌مرغ، و مواد غذایی دانه درشت یا حتی جواهرات و زیورآلات نه چندان ظریف قابل استفاده هستند.

نکته قابل توجه استودیوهای جوان داخلی این که این گروه طراحی با ارائه چنین طرحی و ثبت آن به عنوان یک ابداع حالا به تولید محدود و فروش این محصول از طریق اینترنت و حضور در بازاچه‌های هنری می‌پردازد. یعنی فاصله‌ی میان طراحی تا تولید و عرضه را در مقیاسی کوچک خود طی کرده است و در مورد پروژه‌های متعدد دیگر هم چنین می‌کند. گروه‌های طراحی با رساندن ایده‌های خود به تولید است که می‌توانند در جریان زندگی روزمره جامعه موثر باشند....

بازی با آتش برای همه ما جالب است. آتش با زبانه‌های سرکش و لرزان‌ش وجودی نیمه مادی دارد که قوه تخیل آدمی را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. شاید همین رازآمیزی آتش باشد که در نظر برخی مترادف با معانی دخانی و گاه شیطانی شده است و شاید هم این تصورات بی‌تاثیر از مساله خلقت جن از آتش نباشد. در این میان شاید هم بتوان گفت اساسا آن خیال‌انگیزی مورد نظر ناشی از همین کیفیت دخانی آتش باشد.... 

خوانده‌ایم در داستان‌ها که نادرشاه چون به معابد هندوان درآمد، در معبدی بزرگ بتی عظیم را معلق میانه فضا یافت. سخت حیرت کرد و به رای رای‌مندان پناه آورد. دست آخر وزیری هوش‌یار پیش‌نهاد می‌کند که دیوارهای چهارطرف اتاق را خراب کنند.... القصه به میراث باستانی صدمه می‌زنند و خراب می‌کنند و در میانه‌ی دیوارها آهن‌رباهایی بزرگ می‌یابند که چون از چهار جانب به یک میزان میل کشش این بت بزرگ را دارند میان‌ گیس و گیس‌کشی‌شان بت فلزی را سال‌هاست معلق نگاه داشته اند....

کاری به صحت این داستان ندارم، هرچند از جهان کهن هرچیزی بگویند محتمل است. اما حالا با طراحی میز پذیرایی ساده‌ای روبه‌رو هستیم که به همین میزان جادویی ست! طراح با استفاده از الگوی معروف مکعب روبیک هندسه میز را شکل داده است اما استفاده از آهن‌رباهای قوی میان عناصر دافعه‌ای شدید ایجاد کرده است. دست‌ آخر با بستن مکعب‌های چوبی با کابل‌های نازک به هم و نگه‌داری آن‌ها در کنار هم یک میز جادویی را شکل داده است!

شبکه‌های اجتماعی، نرم‌افزارهای رایانه‌ای، موبایل‌ها و ... سبک زندگی ما را به شدت تحت تاثیر خود دارند. اگرچه برخی این تاثیرات را خطری برای آینده زندگی ما می‌دانند اما بسیاری از طراحان در پی استفاده از فرصت‌های به‌دست‌آمده هستند تا رنگ تازه‌ای به زندگی‌ها بدهند.

طراح هنگ‌کنگی، مایک ماک, با استفاده از گرافیک نوتیفیکشن اپلیکیشن‌های iOS برگه‌های یادآوری در سایز بزرگ طراحی کرده است که به نوعی میان این جهان مجازی و زندگی واقعی نسبت ایجاد می‌کند. کافی‌ست بر اساس اهمیت امور از شماره‌های ۱ تا ۹ استفاده کرده و وسایل منزل را شماره‌گذاری کنید. از پشت برگه‌ها هم می‌توانید برای نوشتن توضیحات استفاده کنید.

یادم هست کوچک‌تر که بودیم، یکی از جذابیت‌های ویژه‌ی سوارشدن هواپیما به غیر از متفاوت بودن تجربه مسافرت با آن، هدایایی بود که شرکت‌های هواپیمایی آن زمان‌ها به بچه‌های کوچک می‌دادند. حداقل آن زمان‌ها می‌دادند! و معمولا هم ماکت‌هایی در مورد پرواز و هواپیما و .... خلاصه سعی می‌کردند بچه‌ها را در طول پرواز و پس از آن راضی نگه دارند. طبعا این مساله هزینه‌های اضافی قابل محاسبه‌ای برای شرکت‌های هواپیمایی داشته و دارد که امروزه می‌بینیم حداقل در ایران کم‌تر دیگر مورد توجه قرار می‌گیرد.

طراح اوگنی کوئیتلت با نگاهی متفاوت به این موضوع هزینه‌های مالی این کار خوب را از دوش هواپیمایی فرانسه برداشته است. او با طراحی قاشق‌چنگال ویژه‌ای که با ترکیبی ساده با قطعه‌ی پلاستیکی کوچک دیگری به پرنده‌هایی انتزاعی تبدیل می‌شوند، در عین پاسخ‌گویی به نیاز عمومی مسافرین به کارد و چنگال و قاشق برای آن‌ها فرصت بازی با کودکان‌شان و برای بچه‌ها هدیه‌ای ساده و کم‌خرج دست و پا کرده است.

ترکیب خوب متریال‌ها به خصوص هم‌نشینی درست مصالح نامتجانس، در طراحی مبلمان معمولا در توفیق محصول نهایی از فرم‌پردازی موثرتر است. طراح هلندی راول هازمن در طراحی این میز تحریر به خوبی از پس ترکیب متریال‌های شیشه و چوب و ترکیب این دو با گل و گیاه برآمده است.

بچه که بودیم جامدادی برخی بچه‌ها پر بود از مداد و پاک‌کن و تراش و.... و آن‌ها معمولا جامدادی‌هایی داشتند که برای هر کدام از این لوازم‌التحریرشان جای مخصوص داشت.

تعدد دیوایس‌های زندگی امروز چنان کاری با ما کرده که باز هم به جامدادی‌هایی بزرگ‌تر نیازداریم. طرح SLIM به سادگی و با الگویی آشنا، دیوایس‌های کامپیوتری زندگی روزمره را نظام می‌دهد. به این ترتیب کل این وسایل را می‌توان با پخش کردن در سطح یک صفحه ساده و بدون به هم‌ریختگی در قالب کیفی با ضخامت نه‌چندان زیاد جمع کرد.