به بهانه انتشار این سایهبان مدولار میخواهم از لزوم طراحی و ساخت سازههای موقت مدولار با رویکردی هویتی و فرهنگی صحبت کنم. در ایران ما سالانه نمایشگاههای متعدد فرهنگی و رخدادهای مشخص دینی فرهنگی وجود دارد. معمولا این رخدادها در فضاهای شهری و یا غیرعمومی اما به کمک سازههای موقت سبک نظیر اسپیس و یا داربست کالبدهای مورد نیاز خود را میسازند. سازههایی که به دلیل هندسهی خاص خود عموما نیاز به بازطراحی هویتی دارند. پس سیل عظیمی بنرها و پارچهها و اضافههاست که به کمک برگزارکننده میآید تا به هویت بصری مورد نظر خود نزدیک شود.
در طراحی این سایهبان مدولار که در طی یک مسابقه به دست آمده است میبینیم که چه طور فرم سازه و مدلهای تشکیل دهنده آن میتواند از آغاز و تا همیشه منطق بصری و هویتساز مجموعه را شکل دهد..... خلاصه شاید بد نباشد به فکر طراحی سازهی مدولار موقتی باشیم که مثلا مراسمهای هر سال محرم ایران را شکل دهد.
[منبع]