هنرمند فرانسوی فابین ریوری  که از سال ۲۰۰۷ تا کنون بر تلفیق عکاسی و نقاشی به عنوان یک شیوه تمرکز کرده است، در مجموعه آینه این تلفیق تکنیکی را مبدل به رویارویی واقعیت و رویا کرده است.  حضور رنگ و تاش‌های آب‌رنگ بر مناظر سیاه‌وسفید و عموما دربردارنده خط افقی منحصربه‌فرد،  به بازنمودهایی رویایی انجامیده است. 

آیینه‌گی رویایی رنگ‌ها برای واقعیت سرد و خاموش سیاه و سفید..... 

شاید حال و هوای رمزپردازی‌های رمان‌هایی که اخیرا خوانده‌ام در انتشار این پست بی‌تاثیر نباشد. می‌دانید که هنر ادیان کهن در مواردی با رمزآمیزی‌‌ها و رمز‌پردازی‌های حساب‌شده روبه‌روست. این مساله مختص ادیان توحیدی و ابراهیمی نیست و در میان جمیع آیین‌های کهن و حتی مسلک‌های ابداعی معاصر مقلدانه از ادیان کهن نیز به چشم می‌آید. اما در نمونه‌های مختص ادیان ابراهیمی گونه‌هایی شگرف و گاهی با وسعت کشف بی‌نظیری که متناظر با سلوک عارفانه در این ادیان است نیز یافت می‌شود. در میان این سنن رمز‌پردازی نور از جای‌گاه خاصی برخوردار است و بازی‌های حساب‌شده با شکست نور و نور رنگی در کلیساهای مسیحی و نیز ترکیب‌های شگفت نور و سایه در مساجد و زیارت‌گاه‌های اسلامی را می‌توان به عنوان مثال برشمرد.

استودیو شادی و آبی در اینستالیشنی متفاوت با ساخت سه دیسک با پوشش آینه‌های رنگی شکسته به نماد سه دین بزرگ ابراهیمی یعنی یهودیت، مسیحیت و اسلام و نصب آن‌ها در مسیر حرکت خورشید از روزنه پنجره‌ای در کلیسای سن ماتیو به خلق انعکاس‌هایی عجیب و انتزاعی بر دیواره‌های کلیسا دست زده‌اند که نوعی حالت مقدس و باشکوه را ایجاد می‌کند و با تغییر و تحول خود ناظران را به پیگیری ادامه ماجرا دعوت می‌کند. برداشتی امروزی و استریلیزه از چیز‌هایی که روزی در کالبد بنا و عضوی از آن و البته در خدمت وظایفی مشخص و جدی در بنا بوند....

هنرمند آرزانتینی، ادواردو کویمبرا که دارای تحصیلات معماری و هنریه و سعی در ارائه کارهای میان‌رشته‌ای داره، با ساخت این صفحات تلفیقی در ضمن تجربه تداخل فضای داخل و خارج در معماری منظر، تلاش کرده تا آسمان رو به روی زمین بیاره. حرکت در بین صفحاتی از شیشه و آینه و بازنمودی از آبی آسمان به طراحی فضای شهری متفاوتی انجامیده که در میان حرکت و سکون و نور و انعکاس معنی می‌شه.

در نگاه اول هیچ وقت نمی تونین حدس بزنین چنین کاری از دفتر نورمن فاستر بیرون آمده؛ دفتری که به اتکای شدید به تکنولوژی و ساخت معماری‌های تکنولوژیکال مشهوره.

غرفه بندر Vieux در واقع یک فضای بزرگ شهریه که به مدد سقفی آینه ای دوتا شده :) تجربه‌ای متفاوت از فضای شهری‌ با آسمانه‌ای نوآورانه. هرچند در معماری گذشته و حال ایران زمین نمونه‌های زیادی از آینه‌کاری‌های حساب شده هست، اما تجربه فضای بسته‌ی آینه‌کاری شده با آینه‌های خرد و شکننده نور و تجربه‌ی این فضای باز با سقف بلند و آینه‌‌ای یک تکه که تصویری شفاف از آن‌چه در زیر اون هست رو نمایش می‌ده به کل متفاوت هستند.

راستی شاید هم بد نباشه توجیه کنم که بلاخره ساخت چنین سطح بزرگ آینه‌ای حتما کاری بس تکنولوژیکاله و از این منظر دفتر طراح خیلی از رویه همیشه‌گی‌ش دور نشده.... :)

یکی از کارهای نوآورانه و متفاوتی که در نمایش‌گاه Interieur 2012 عرضه شد، دلانی از نور بود. اما این بار نه به صورتی عادی.

طراح این اثر با تنظیم دقیق منبع های نور و انحراف حساب‌شده‌ی اون‌ها توسط آینه‌ها و منشورهایی تنظیم شده، طوری طراحی کرده که شعا‌ع‌های نور در تداخل با یک‌دیگه تشکیل طاق‌هایی نوری رو در فواصل یکسان بدن.

به این ترتیب یک دالان از نور داریم که به وسیله‌ی طاق‌هایی نوری آسمانه اون تعریف شده. انحراف نورها به گونه‌ایه که انگار نور داره حرکتی منحنی روی فرم قوسی گوتیگ می کنه و خب این چنین ایده‌ای بسیار نوآورانه و قابل توجهه

این پست هم در کنار دالان نور ژاپنی که همین امروز گذاشتم، به منزله چراغونی این عید شریف، یعنی میلاد پیامبر مهربان در مقابل مومنان و شدید در مقابل بدعت‌گذاران، حضرت مسیح پسر مریم (س) در این منزل‌گاه مجازی باشه

اثری معماری که حال و هوای معماری های رمزآمیز قدیم رو داره انگار. طرح از سه برجک کوتاه دوبخشی تشکیل شده که بخش پایین اون‌ها توده‌ای تیره و بخش بالای اون‌ها در کنتراستی بی‌نظیر با ورقه‌های براق و آینه‌وار فلزی پوشانده شده.
داخل هر برجک رو ورقه‌های آینه‌ای اندود کردن به طوری که وقتی از درون برجک به طبیعت و آسمان نگاه می کنی مثل اون اسباب‌بازی معروف کودکی‌هامون طبیعتی شکسته و انعکاس یافته می بینیم.

 در حاشیه ی بازی‌های لندن این مجسمه های آینه و نور پنج و خورده ای متری نصب شده بود!
جالب بود.