یک سال اخیر را شاید بتوان سال تحول صنعت پرینت سه بعدی دانست. صنعتی که با توسعه‌ی همه‌جانبه توسط گروه‌های مختلف، طیف وسیعی از کاربردهای جدید پیدا کرده است. سایت دیزاین‌بوم مجموعه‌ای از برترین کارهای پرینت سه بعدی سال ۲۰۱۵ خود را منتشر کرده است که در میان آن‌ها، تعدادی مربوط به صنعت مد و پوشاک می‌شد و در یانون دیزاین قابل انتشار نبود.

نکته‌ی قابل توجه در این آثار، استفاده از پرینت سه بعدی در مقیاس‌های بسیار متنوع، از طراحی شیرآلات و ظروف گرفته، تا پرینت مجسمه‌های غول‌آسا، اتوموبیل و سازه‌های واقعی معماری است. تکنولوژی‌ای که به دلیل پیوند میان دنیای دیجیتال طراحی و جهان واقعی ساخت، هر روز بیش‌تر مورد استقبال قرار می‌گیرد، در این مجموعه آثاری را به وجود آورده که تا چند سال پیش غیر ممکن به نظر می‌رسید. به نظر می‌رسد جذابیت‌های پرینت سه‌بعدی تنها به دیجیتالی و آسان بودن آن محدود نمی‌شود، بل‌که قابلیت شخصی‌سازی در آن، ویژگی مهمی است که احتمالا محصولات صنعتی را دچار تحول می‌کند و بازاری دیگر را ایجاد خواهد کرد.

شاید بد نباشد که به این بهانه آثار پرینت سه بعدی یانون دیزاین را با هم مرور کنیم. دیدن پست‌های ابتدایی و مرور صحبت‌هایی که چهار سال پیش مطرح شده، برای خود ما هم جالب توجه بود! در این پست با کلیک کردن روی هر عکس تصاویر کامل‌تری از آن را می‌توانید ببینید.

کافی‌ست یک روز کاری را به مناطق اداری و گره‌های جمعیتی شهر بروید. و البته با خودرو بروید تا بدانید که واقعا خوشا به حال دوچرخه سوارها! آن‌هایی که راه خود را خیلی راحت از میان توده‌های ماشین‌های پشت ترافیک مانده باز می‌کنند و خیلی‌ راحت‌تر هر کجا که می‌پسندند می‌ایستند.....

چرا ما عاقلان کارهایی کرده‌ایم که حالا پشیمانی به بار آورده است....

جری یهودا که به طراحی مونومان برای شرکت‌های خودروساز بزرگ دنیا مشهور است، در آخرین اثر خود مونومانی محیرالعقول برای شرکت پورشه طراحی و ساخته است. او در این مونومان که به مناسبت پنجاهمین سال‌گرد تاسیس پورشه بنا شده است، سه خودروی پورشه‌ی واقعی را در ارتفاع سی‌وپنج‌ متری از سطح زمین آن هم بر سازه‌هایی ناقائم و زاویه دار بالا برده است! سازه‌هایی که هرچه به زمین نزدیک‌تر می‌شوند از مقطع آن‌ها کاسته می‌شود.

بیانی فوق‌العاده فوتوریستی و ظاهرا نامتناسب با عصر ارتباطات و الکترونیک که انگار به شدت با طبق خودروسازان بزرگ سازگار درآمده است؛ می‌دانید که یهودا در جمله کارهایش -که قبلا هم با هم در یانون‌دیزاین دیده‌ایم  + + - بیانی این‌چنین دارد.

کندترین فراری جهان! این توصیفی‌ست که طراح دوچرخه fahrradi farfalla FFX  بر روی آن گذاشته است. دوچرخه‌ای که با روشی جذاب به صورت یک کابین اتومبیل شبیه خودروی فراری شکل داده شده است و امکان استفاده هم‌زمان دو سرنشین-رکاب‌زن را دارد.

با وجود آن که غالب این طور کارها در دنیای امروز با اغراض هنری و آرتیستیک انجام می‌شود و کم‌تر به دنبال استفاده از چنین فرصتی هستیم اما به نظر من چنین دوچرخه‌های کابین‌دار اتفاقا از منظر کاربردی هم می‌توانند رقیب خوبی برای دوچرخه‌های معمولی باشند....

تجربه رانندگی در روزهای بارانی را دارید. جهانی مواج در پشت شیشه‌های ماشین که گاهی خیلی متفاوت از واقعیت و حتی شورانگیز می‌گردد. یقینا اگر خاطرات کودکی‌های‌تان را ورق بزنید می‌بینید این چنین تجربه‌ای آن دوران حتی بسیار بسیار شورانگیز‌تر و بدیع‌تر بود و کشف و شهودهایی بچه‌گانه اما عمیق را در پی داشت. هنرمند نقاش الیزابت پاترسون، با یاد و مرور خاطرات دوران طلایی کودکی و تجربه‌هایی این چنین شگفت از آن دوران، سعی در بازنمود آن صحنه‌های عجیب اما این بار با مداد و گچ رنگی کرده است. نقاشی‌هایی که از حیث تکنیک تنه به تنه واقعیت می‌زنند.

دفتر معماری HENN  برای طراحی غرفه شرکت خودروسازی پورشه در پارک اتومبیل ولفزبورگ آلمان تلاش کرده تا منحنی ای خوش ساخت  وغول پیکر رو به طوری بر روی سطح دریاچه مصنوعی پارک بلند کنه که انگار زمین پارک با موجی هندسی و مهندسی بلندشده و رودخانه رو دربرگرفته. منحنی خوش ساخت مجموعه به خوبی با کانسپت های ذهنی خودروهای خودروسازی مثل پورشه سازگاره و به نظرم به مراتب از پروژه موزه پورشه که چندی پیش در اشتوتگارت افتتاح شد موفق تر از آب دراومده

مجموعه دارای دو دربه که در زیر همین سایه بان ایجاد شدند و رمپی حول یک هال مرکزی در مجموعه در چرخشه که ناظر از بالا رو برای رمپ فراهم می کنه و مجموعه 25 خودروی نمونه پورشه نقره ای رو که در چینشی خاص در هال قرارگرفتند به خوبی به نمایش می گذاره.

 مجموعه ای از مجسمه‌های چندمنظوره که در عین این که یک فرم یادمانی شهری هستند، مکانی برای پارکینگ خودرو هم هستن.
این طور کارها رو می شه هنرهای زیبای عصر ماشین تلقی کرد. :)
در چند کار هم سعی شده انتزاعی از محتوای مجسمه ها یعنی اتومبیل ، فرم ها رو شکل بده

این هنرمند ایده ای نو در عکاسی به کار گرفته؛ او با دستگاه های صنعتی اشعه ایکس بزرگ و کوچیک اقدام به عکس برداری اشعه ایکس از اشیای بی جان و جان دار کوچک و بزرگ در ترکیب بندی هایی نامتداول کرده و دست آخر محصول به نوعی کشف هنرمندانه بدل شده .

متاسفانه  قوانین مندرس و کپی‌برداری شده ما که هیچ نگاه نقادانه عالمانه ای رو هم نمی‌پذیرن، به طور کلی دست طراحان ما رو برای به کارگرفتن نوآوری هایی این چنین در صنعت ساختمانی بستند. ما امروز مجبوریم مطابق قوانین بی ارزش اما لازم الاجرای معماری در شهرهامون، برای هر کدوم از این توده های آهنی سنگین و بی روح که هویت شهر و زندگی مون رو به بازی گرفتند (یعنی ماشین ها) فضایی ارزش مند و نه چندان کم از معماری مون رو به پارکینگ اختصاص بدیم و هیچ نوآوری در این راه پذیرفته نیست....

گاهی با خودم می گم خدا پدر بسازبفروش ها رو بیامرزه که با این وجود دارند می سازن.....