آیا پیچیده شدن ساخته‌های بشر نشانه‌ی پیش‌رفت و تکامل اوست؟ پاسخ این سوال به شناخت ما از او بستگی دارد. اگر قلم‌روی که انسان می‌تواند در آن سیر کند، به اندازه‌ی هفت آسمان باشد، و او تنها سرگرم کاویدن آسمان اول شود، چگونه می‌توان پیش‌رفتی را برایش در نظر گرفت؟! توان حرکت در این پهنه‌ی بی‌نهایت به انسان داده شده. اما او که بسیار ستم‌گر و نادان است، با خروج از راه راست، همه‌ی عشق خود را نثار پیرزن عشوه‌گر دهر می‌کند. و این عشق‌بازی نافرجام و یک‌طرفه تنها چروک‌های این پیربانو را فزونی می‌بخشد. امروزه زندگی بشر، و ساخته‌هایش و تبیین‌ش از طبیعت بسیار پیچیده شده؛ به پیچیدگی پیکر چروکیده‌ی پیرزنی عشوه‌گر.

طراحی، روندی از فعالیت‌هاست که انسان برای پاسخ‌گویی به نیازها و مسایل خود در پیش می‌گیرد. این روند در نهایت به یک نتیجه منتهی می‌شود. بسیاری از نتایج روندهای طراحی در پاسخ به مسایلی پدید آمده‌اند، که خود زمانی پاسخ یک مسئله بودند. چه بسا این نتیجه‌ی جدید، خود تبدیل به مسئله‌ای برای طراحی‌های بعد شود. و این چنین است که رشته‌ی طراحی سری دراز می‌یابد. 

می‌گویند هنرمندان، در پیکره‌ی جامعه، اندامی حساس هستند. در پیکره‌ی آدمی، چشم آن عضو شفاف و حساسی است، که حقایق را منعکس می‌کند. پس اگر هنرمندان چشم جامعه باشند، باید چیزی از حقیقت این پیچیدگی بیهوده را بتوان در آثارشان مشاهده کرد. یکی از نام‌هایی که در این جست‌و‌جو به آن می‌رسیم، «ماشین روب گلدبرگ» است، که از نام کارتونیست و مخترع آمریکایی، روب گلدبرگ برگرفته شده. طراحی این ماشین نشان می‌دهد که گاهی پیچیدگی‌ها پوچ هستند؛ و تنها برای برداشتن یک گام ساده تراکم یافته‌اند. گامی که به سادگی می‌شد برداشته شود. 

یک بورد الکترونیکی کوچک + تعدادی اتصال سوسماری + یک کابل یو. اس. بی + یک کامپوتر + دو موجود از دنیای پیرامون (با اندکی رسانایی الکتریکی) = مِیکی مِیکی. میکی میکی یکی از آثار هنری عصر ما است. برای استفاده از میکی میکی باید دو چیز مختلف را از محیط پیرامون‌تان انتخاب کنید. تنها شرطی که برای این انتخاب وجود دارد، این است که آن دو چیز رسانایی الکتریکی اندکی داشته باشند؛ مثلا خودتان و یک موز! بعد آن دو چیز را با اتصال سوسماری به بورد میکی میکی و بورد میکی میکی را هم با یک کابل یو. اس. بی به کامپیوتر  وصل کنید. حال کافی است همان طور که با انگشت‌تان دکمه‌ﻯ کیبورد را فشار ﻣﻰدهید، موز را لمس کنید،  شما به کامپیوتر وصل شدهﺍید و میکی میکی  ضربهﺍی را که به موز وارد ﻣﻰکنید، به صورت یک پیام به کامپیوتر ﻣﻰفرستد. این پیام برای کامپیوتر دقیقا مانند پیامی است که در اثر فشردن دگمهﻯ کیبورد یا ماوس دریافت ﻣﻰکند. به این ترتیب شما موز را تبدیل به کیبورد کردهﺍید! این کار را ﻣﻰتوان با هر موجود دیگری انجام داد!

نکتهﻯ جالب توجه در مورد این ایده،  فکرها، دغدغهﻫﺎ و فرهنگی است که آن را شکل داده، و جی سیلور یکی از مخترعان میکی میکی از آنﻫﺎ صحبت ﻣﻰکند؛ مثلا اندیشهﻯ constructivism، و نگاه به دنیا به عنوان یک construction kit. یا تاثیرپذیری از فرهنگ maker culture و جنبش maker movement.

تا به حال در برخورد با تابلوهای راهنمایی رانندگی دوزبانه احساس نکرده اید که چه قدر بی دلیل شلوغ هستند؟ این مساله در اقلیم هایی با حضور چندین قومیت و چندین زبان ممکن است به معضلی جدی بدل بشود. آیا راهی برای حل معضل چندزبانی در تابلوهای راهنما نیست؟ 

 تورکنیچ یهودی از ساکنین سرزمین‌های اشغالی است. به گفته‌ی خود او گفتار و نوشتار روزانه‌ی ساکنین سرزمین های اشغالی تلفیقی است از سه زبان انگلیسی، عربی و عبری. این موضوع موجب آن است که به شکل ناخودآگاه، ظاهر حروف و صدای این سه زبان در ذهن آن‌ها هم‌زمان متبادر شود. او به کمک یک متخصص بینایی سنجی به بررسی رفتار ذهن به هنگام مطالعه و برخورد با حروف می‌پردازد و در پایان به نتایج جالبی می‌رسند. در نتیجه‌ی مطالعات آن‌ها متوجه می‌شوند که در حروف عربی نیمه‌ی بالایی حرف موجب اصلی تمایز و شناخته شدن آن است و حتی با حذف کردن نیمه‌ی پایینی باز هم قابلیت خوانده شدن دارند. همین موضوع را آن‌ها به عکس در حروف عبری مشاهده می‌کنند. جایی که نیمه‌ی پایینی حروف نقشی کاراکتریستیک دارند. تورکنیچ در روند مطالعه‌ی خود همه‌ی جای‌گشت‌های ممکن را برای روی هم قرار گرفتن حروف این دو زبان امتحان می‌کند و نتایج قابل قبول را حفظ می‌کند. در پایان او با اندکی تغییر در ابعاد حروف، الفبای جدیدی را می‌سازد.

البته جای این پرسش باقی ست که آیا می‌توان ریشه‌ش مشترک این زبا‌ن‌ها را عامل این هم‌خوانی دانست؟

حتما خانه‌ها، فضاها یا حتی بخش‌های خاصی از بناهای معماری را دیده‌اید که به دلیل موقعیت خاص‌شان نور طبیعی نمی‌گیرند. این بخش‌ها معمولا اصطلاحا فضاهایی مرده هستند. فضاهایی سرد و تاریک و دوست‌نداشتنی. امروز معمولا برای رفع چنین فضاهایی با دادن بخشی از زمین و کم‌کردن بخش‌هایی از توده نور مستقیم را هرچند به صورت یک نورگیر محدود سقفی به آن‌جا می‌رسانند. اما در آینده چه؟ coelux یک نوآوری فن‌آورانه جدید است. به کمک آن شما به جای دادن بخشی از زمین و تعبیه نورگیر، یک صفحه‌ی متشکل از LED های مخصوص درست مانند یک مانیتور بزرگ را روی دیوار یا سقف فضا نصب می‌کنید. مانیتور بزرگ با تابش خاص خود، نوری معادل نور خورشید را با الگوی تغییرات نور آن در طول روز در فضا اعمال می‌کند.

نمی‌دانم شما این اختراع را خیری برای بشر تلقی می‌کنید یا نه اما به جز مشکلاتی که معمولا در آینده گریبان‌گیر چنین ابداعات بیگانه با طبیعت می‌شود، من این نوع استقلال از طبیعت را معادل سقوط بشر می‌بینم؛ سقوطی که حالا چون هنوز بین و زمین و آسمان هستیم دردمان نمی‌گیرد. خیلی زود با رسیدن به زمین و محکم به زمین سخت خوردن متنبه می‌شویم؛ اما گاهی خیلی دیر خواهد بود.

تب اختراع و نوآوری در مشرق زمین و به خصوص در بخشی از مشرق زمین که به شدت روحیات تمدن غربی را پذیرفته است یعنی ژاپن، به نوعی بالا رفته است که گاهی حتی به مرز جنون نزدیک می‌شود. هرچند برخی از این گونه اختراعات را اختراعات سودمندی ندانیم اما باید دانست که در پس همین تلاش و نوآوری و رها کردن قوه خلاقه است که گاهی ایده‌هایی مهم و جریان‌ساز نیز ظهور می‌کنند.

در این پست ۱۴ اختراع کمی غیرعاقلانه را می‌بینید. 

دانشجویان پژوهش‌گر سه دانشگاه هاروارد، ام آی تی و دانشگاه ملی سئول به طور مشترک در پروژه ای تحقیقاتی دست به تولید نوعی روبات زدند که تنها از یک شبکه توری مانند تشکیل شده! و با الگویی شبیه اون چه در طبیعت حرکت مارها و کرم ها رخ می ده با ایجاد انقباض و انبساط هایی در درون تارو پود این شبکه منجر به حرکت رو به جلوی این روبات می شه .

یه جورایی داریم سعی می کنیم به نقطه آرمانی طبیعت برسیم....
خیلی خوب بود.

 "1001 اختراع" یک جایزه و جریانه که راه افتاده تا میراث علمی و فرهنگی مدنیت اسلامی رو که سرچشمه های هنر و فرهنگ  وعلم امروز جهان غرب و شرقه به نوعی، به چشم مردم جهان بیاره. جمعیتی فعال که با برگزاری نمایشگاه ها و برنامه های متنوع سعی در شناسوندن دانشمندان دوران میانی جهان اسلام به مردم دنیا با نام پدران فناوری روز دارند.

این موسسه با تهیه فیلم کوتاه و خوش‌ساخت "کتاب‌خانه‌ی اسرار" شاید بخش مهمی از این مسیر رو به سادگی طی کرده.
این فیلم میلیون ها بار دیده شده و کماکان هم در جهان وب در حال انتشاره.

پیش‌نهاد می کنم برای رشد باورهای درونی تون و اعتماد به نفستون حتما این فیلم کوتاه 13 دقیقه ای رو ببینین.
در ادامه پست در مورد محتوای فیلم هم توضیحاتی دادم .