چندسالیه هرچند ساخته های بشری در حاشیه همین خلیج همیشه فارسمون هر روز پررونق تر از دیروز بوده اما از حیث حرف داشتن در وادی معماری، هرسال بدتر از سال قبل بوده.
بناهای عظیمی ساخته می شن این سال‌ها که هیچ نبودن! نه حرفی نو در معماری، نه ظرفیت نمادسازی جدید نه حتی هندسه و فرمی زیبا و دل‌نشین!

برای همینه که باید بهمون حق بدین وقتی این ساختمان اصلی الدار رو در دبی می بینیم ذوق کنیم و بگیم هنوز هم کارهای فخیمی می شه انگار!
یک معماری هندسی  و در عین حال پرشور و شر که سازه‌ای حساب شده و ویژه داره و به شدت ظرفیت نمادین شدن در اون هست  و اگر به جای هیئت مدیره شرکت ولکس‌واگن بودم شاید دفتر کار اصلی م رو به دبی انتقال می دادم و این ساختمان رو می خریدم!!! از بس که می تونه انتزاع لوگوی این شرکت در زبان معماری به حساب بیاد!

 چه ترکیب بندی خوبی از فضا تونسته ایجاد کنه این طراح!
سادگی و بسنده بودن شرقی!

طرح، طرح یک دفتر اداریه که به جای اون که به صورت فضایی بسته طراحی بشه ترکیبی از فضاهای باز و نیمه باز و بسته ست. طراح واحدهای فضایی مستقل رو با استفاده از حیاطی خیلی کوچک به هم متصل کرده وبا عمق دهی به ورودی واحدهای فضایی سرپوشیده امکان برقراری ارتباط مستقیم اون ها با محیط باز رو فراهم کرده. ترکیب بندی حجمی و فضایی مجموعه خیلی خوب طراحی شده و به راحتی می تونه با هویت سازی برای این دفتر کاری در بافت شهری، ضررهای احتمالی ناشی از استفاده متفاوت از زمین رو هم به لحاظ مالی جبران کنه!

حرکت خوب در امتداد دادن نما به سقف کاذب پیلوت، منجر به ایجاد فضایی یک دست و قابل تحمل در پیلوت شده که خب یکی از مشکلات مرسوم ما در طراحی های میان‌مرتبه های مسکونی امروز در ایران خودمونه.
البته این ساختمان اداری از منظر اقلیمی و اکولوژیکی هم حرف هایی برای گفتن داره که بگذریم. :)

حرکت جالبی که در مورد سقف کاذب بخش های تالار و راه روهاش زده برام خیلی جالب بود. البته کلا کاری متناسب و خوش ساخته و هرچند توده سنگینش رو نتونسته با شیشه هم سبک کنه اما وفاداریش به هندسه و ترکیب های خوب مصالح در کار ، دست آخر کاری خوب و آموزنده ایجاد کرده.

 مرکز فرهنگی عرب، کاری از معمار مشهور فرانسوی، ژان نوول که معروف دوستان معمارم هست و 1987 ساخته شده. دوست داشتم این بنا و دیتیل بسیار پیش‌رو نماسازی‌ش رو حتما در یانون‌دیزاین داشته باشیم.

نمای این مرکز از دیافراگم‌های کوچیک و بزرگی تشکیل شده که در شبکه‌ای منظم کنار هم گسترش پیدا کردند و با تمهیداتی که معمار دیده، در مقابل نور خورشید به صورت اینتراکتیو واکنش نشون می دن و نور مورد نیاز داخل رو تامین می کنند. خیلی نوآورانه و رو به جلو بود این دیتیل نما به خصوص در روزهایی که این بنا ساخته شد و همین هم منجر به دیده شدن این ساختمان در ابعاد بین‌المللی شد.