یادتونه فراخوان کارگاه عاشورایی طراحی پوستر با عنوان بی‌سوار رو در یانون‌دیزاین داشتیم؟

هیئت محبین اهل بیت (ع) دانشجویان و فارغ التحصیلان هنر با همکاری دانشگاه سوره اون کارگاه رو زیر نظر مجید کاشانی برگزار کردند و حالا نمایشگاهی از آثار خلق شده در اون کارگاه گذاشتند که می تونین برین و تا ماه صفر تمام نشده دقایقی روضه برای چشم‌هاتون بخونین.

مکان: خیابان آزادی، بین خوش و آذربایجان، نبش کوچه کام‌یاران، دانش‌گاه سوره، نگارخانه آیه

زمان: شنبه 2 دی ماه الی 14 دی ماه (بازدید همه روزه از ساعت 9 صبح الی 5 بعد از ظهر)

راستی در این نمایشگاه آثار اعظم اکبرپور، منصوره پزشک زاده، محمدرضا حافظی، حمیده حسین‌علی زاده، محمد حمامی، مرتضی فرح‌ناک، حمید قربان‌پور، سینا رعیت‌دوست، صالح سخن‌دان، حدیثه عباسی، مریم لک، محمود محمودی قیداری، حسین محمدی وحیدی، سیده فاطمه مرتضایی، حسین یوزباشی و رحیمه هم‌رنگ به نمایش دراومده.

سوگ‌واره امسال حماسه و هنر این شب‌ها الحمدلله در حال برگزاریه... شب‌های عزیزی رو پشت سر گذاشتیم و زیر خیمه اباعبدالله الحسین (ع) با نام‌ش و سوگ ناتمام‌ش سپری کردیم....

و شکر به خاطر غمی چنین فرح بخش. غمی چنین بهجت آور....

سوگی که انرژی یک سال آدمی رو انگار تامین می کنه.

خوشا به حال عزاداران حسین..

هروله‌های میان خیمه‌ها و تل تمام شد.

(متن از مریم روستا)

از کنار خیمه‌های زنان که برگشت، آمد بین کشته‌ها تن صاحبش را پیدا کرد. 

بو کرد.

رفت طرف فرات، توی آب فرو رفت. و دیگر کسی اسب خونین را ندید...

پای نامه صد و چهل هزار امضا بود.

نوشته بود: "برای آمدنت آماده‌ایم و دیگر با والیان شهر نماز نمی‌خوانیم".

نوشته بود: "میوه‌ها رسیده و باغ‌ها سبز شده. منتظرت هستیم".

نامه در دست‌هایش. وسط بیایان روبروی سپاهی که راه‌ش را بسته بودند ایستاد:

"کسی را کشته‌ام خون‌ش را بخواهید؟ مالی را برده‌ام؟ کسی را زخمی کرده‌ام؟".

بی‌دلیل هلهله کردند.

گفت: " مردم کوفه مرا دعوت کرده‌اند. این نامه‌ها ...".

صداهای بی‌معنا و نامفهوم درآوردند تا صدایش نرسد. 

جلوتر آمد تا صورت‌هایشان را ببیند و ناگهان ساکت شد:

"شبث ابن ربعی؟! حجار ابن اجبر؟! قیس ابن اشعث؟!"

می‌شد تشنه از سر شط بلند نشود.... وقتی گفتند: "آب بیاور"

دست به دست می‌شد در خیمه؛ 
آرام نمی‌گرفت شش ماهه

دل کوچک‌ش تاب تنهایی بابا را نداشت...

--------

از تصویرسازی‌های بچه‌های هیئت هنر در سال‌های اخیر

پارسال، یعنی محرم نود، هیئت هنر حال و هوایی جالب و متفاوت داشت. بعد از شش سال هفتمین برپایی خیمه امام حسین (ع) در دانشگاه هنر یک جورایی به اجتماع بزرگ هنرمندان و دانشجویان هنر دانشکده های هنری تهران و حتی شهرستان‌ها تبدیل شده بود.

پارسال به طور جدی باور کردیم حماسه حسین (ع) خیلی بیش از آن‌چه تا به حال فهمیده بودیم ظرفیت دارد؛ انگار یک ستونی ست در عالم که می‌شود همه به آن تکیه بدهند. انگار کانون وحدت است و بی خود نیست که فردا روز -که نزدیک روزی ست- فرزند همین امام عالم امکان را به نام و یاد حسین گرد هم جمع می کند.

دیگر امام حسین (ع) امروز میان بروبچه‌های هنر تهران را جمع کرده است.... این تصاویر چند شات مختصر از برنامه سال قبل است. 

از برنامه امسال 9 شبی باقی مانده است... میزبانی شما عزاداران اهل هنر حضرت اباعبدالله (ع) افتخار بچه‌های هیئت محبین اهل‌بیت هنر است.

این چند ساله را اهل هنر و این یکی دوساله قبل را هم کنارشان اهل رسانه، مستی‌های روزهای پرشور محرمی را چنین جایی می‌گذرانند. هیئت محبین اهل بیت هنر که از آغاز به همت بروبچه‌های دانشگاه هنر تهران شکل گرفت و خیلی زود با کمک و هم‌راهی سایر دانش‌جویان هنری دانشگاه‌های تهران، به اجتماعی بزرگ از اهل هنر پایتخت -و حتی خارج از مرکز- تبدیل شد.

هرچند این روزها دیگر، برخلاف میل برخی‌هامان، باید به اهل هنر و رسانه متعلق‌ش بدانیم..... البته هیئت مال کسی نیست. خانه ارباب شهداست و قدم هر کس از هر صنفی که باشد روی چشم خادمان سیدالشهدا. این که گفتم برخلاف میل برخی‌هامان، به آن نگاهی مرتبط بود و هست که دوست داشت هیئت، تلاقی هنر و حماسه باشد و لاجرم با ورود رسانه -این مظهر بی روح عصر پساصنعت- و مقتضیات آن ملاقات این دو کمی سخت می گردد....

شکر برای تمام تقدیرهایش....... و یاد هفت سال جوانی و شور بروبچه های هنر به خیر...

وب‌گاه رسمی هیئت محبین اهل بیت هنر اقدام به انتشار این تصاویر از برنامه‌های سال‌های قبل کرده است.