Eco-Decor نام پنل‌هایی طراحی و ساخته شده از تفاله‌های نیشکره که به صورت صددرصد قابل بازیافت و تجزیه هستند و به عنوان یکی از متریال‌های سبز به تازگی به کار گرفته شدند. گویا سالانه حدود یک میلیارد تن مکعب از تفاله های نیشکر در جهان تولید می شه که به هدر می رن. و این صنعت و بازیافت جدید می تونه این میزان هدر رفت و اسراف منابع رو به زندگی بشر برگردونه.
نگاه گروه WallArt در طراحی واحدهای این محصول هم جالب بود. با اون که پنل ها مدولار هستند اما ترکیب های خوبی می شه باهاشون ایجاد کرد که بی روحی موجود در خیلی کارهای مدولار رو ندارند.

از این طور چمدون ها تو زندگی های خیلی از ما پیدا می شه. معمولا کمی که احساس می کنیم دیگه بزرگ شدیم و کلاس اجتماعی پیدا کردیم یا اون ها رو می دیم به بازیافتی ها و سطل‌های زباله یا اگه آدم های احساسی یا نوستالژیکی باشیم، اون ها رو مثل گنجینه های خاطرات زیر تخت ها و ته کمدهای نمور یا تاریک رها می کنیم و تا عمر هم داریم ممکنه یکی یا دو بار بیشتر بهشون سر نزنیم!

راه های بهتری هست برای حفظ ارزش‌های نوستالژیک و حسی؛ وقتی عقل کارکردی هم بیاد و بدون از بین بردن ارزش های حسی، در کارهامون تاثیر بذاره.
این طور چمدون ها و صندوق‌چه های قدیمی رو به کارهایی امروزی وابداریم. این ها گاهی خیلی بهتر از نمونه های بی روح و مسخره‌ی پلاستیکی یا نمونه‌های تجملاتی فلزی و شیشه‌ای می تونن از پس وظایفی این چنینی بربیان.

راستی یادتونه یک چنین استفاده مشابهی از چمدون های قدیمی هم قبلا در یانون‌دیزاین داشتیم:
RECYCLED SUITCASES TRANSFORMED INTO CHARMING BATHROOM VANITIES

 جاروبرقی کوچیک ش همه پودر کچ ها رو به درونش می کشه و با اندکی رطوبت و ایجاد فشار دوباره گچ تحویل کلاس درس می ده.
اعتراف می کنم مدت ها در دوران راهنمایی و حتی بخشی از دبیرستان به این فکر می کردم که ما چرا گچ رو درست می کنیم و بعد باهاش روی تخته می نویسیم و بعد پودر گچ ها رو به دور می ریزیم. همش فکر می کردم کار عبثی می کنیم انگار :)))

اتود جالبیه.

قبلا هم در یانون‌دیزاین گونه‌های مختلفی از بازیافت کاغذهای باطله رو با هم دیدیم؛ حتی شاید نمونه هایی نزدیک به این پست رو دیده باشیم

در این طرح بازیافت، کاغذهای روزنامه ای باطله به متریالی نو ، مقاوم و انعطاف‌پذیر با الگو و زیبایی شناسی بافت چوب تبدیل می شن. متریال‌های مقاومی که دقیقا مشابه لایه‌لایه‌های پوست درختان که روی هم می نشینند و چوب درخت رو تشکیل می دن، روی هم قرار می گیرند و با پرس و فشار بالا به این چنین واحدهای شکل‌پذیر و مقاوم بازیافتی تبدیل می شن.

 تکنولوژی همیشه با درصدی ناملایمی همراه بوده. مثلا همین بردهای الکترونیکی، واقعا غالبا خیلی بدفرم و تیز و ناملایمن. طبیعی هم هست، این ها برای عمل‌کردشون طراحی شدند نه زیبایی ! اما گاهی اگه پای ذوق بیاد وسط ممکنه همین ها هم بتونن در قالب آثاری هنری ظاهر بشن...

 جهان هر روز بیشتر توسط فناوری‌های الکترونیکی تسخیر می شه و به تبع همون هم، هر روز زباله‌های الکترونیکی بیشتری در جهان تولید می شه.
لاجرم هنرمند متعهد نسبت به طبیعت و منتقد نسبت به این روند ناصحیح تمدنی نمی تونه ساکت بشینه.
این مجسمه‌ی برجسته‌ی دیواری نقش قاره‌های جهان ساخته شده با همین زباله‌های الکترونیکیه که توامان به این واقعیت در حال رخ‌داد و خطرهای پیرامونش اشاره می کنه.

جالب این جاست که نقشه های ماهواره‌ای هم در برخی از زوم‌هاشون ، کم شباهت به این نقشه نیستند. داریم به کجا می ریم!؟ چه می دونم! :)