بمب‌های دودزا این روزها در دنیای معاصر، مترادف با خاطره بد سرکوب‌ها و پراکنده‌سازی تجمعات جهانی بر علیه نظامات ناکارآمد کشورهای منطقه خاورمیانه و اروپاست. بالطبع سخت هم می‌توان انتظار داشت که زیبایی‌شناسی این بمب‌های دودزا به خوبی درک شود! اولاف برونینگ عکاس سوئیسی، برای آشکارسازی این زیبایی‌شناسی اینستالیشنی ترتیب‌داده است که در آن مجموعه‌ای از بمب‌های دودزای رنگانگ در شبکه‌ای نصب شده‌اند و با انتشار دود از آن‌ها عکس‌های متعدد گرفته می‌شود.

گاهی تقابل و تضاد بهترین بیان برای نشان‌دادن عمق یک واقعه است. بیش از نیم‌قرن است در گوشه‌ای از عالم و اتفاقا(!) در قلب جغرافیایی و یکی از کانون‌های روحانی جهان اسلام واقعه‌ای بزرگ در حال رخ‌داد است و ما حتی در ایران که همیشه مخاطب اخبار ریز و درشت این واقعه هستیم، با گذشت این زمان بلند کم‌کم حساسیت خود را نسبت به این ظلم بزرگ از دست می‌دهیم؛ اگر خودمان را به دست رسانه‌های دنیا بسپاریم.

رسانه‌ها عموما یک روی هر واقعه -همان رویی که مناسب اهداف و آرمان و نگاه‌شان باشد- را منعکس می‌کنند. و این طبعا کمی از قدرت تصمیم‌گیری و فهم ما کم می‌کند. ما کلاه باران شادی و شعف قومی را می‌بینیم اما بارش گلوله‌ها و خمپاره‌های آن‌ها بر سر مظلومین و مردم پابرهنه را هم می بینیم؟

فردا روز قدس است. روز فریاد آزادگان عالم بر سر رژیمی که ماهیتی غصبی دارد و این یکی از هزاران جرم این سال‌های اوست. رژیمی که تا در برابر ملتی دست خالی و مظلوم تا بن دندان مسلح شده است  و با این وجود هم هنوز ایمان مردم دست خالی قوی‌تر از سلاح‌های پیش‌رفته‌ی این قوم ترسوست.

فردا روز قدس است. این دو نیمه را با هم ببینید.... 

خانه طراحان انقلاب اسلامی(خط) -که پیش از این نیز مجموعه جنگ کار تا پیروزی به سفارش آن‌ها طراحی و در یانون‌دیزاین عرضه شده بود- در اقدامی مناسب به انتشار چند بسته گرافیکی ویژه روز قدس مناسب با زبان بین‌المللی و برای استفاده در بیش از پنجاه کشور جهان، با موضوع مقاومت مردم فلسطین و ظلم رژیم صهیونیستی دست زده است. یکی از این مجموعه‌ها، ۲۶ قطعه تقابل تصویری تامل برانگیز است که شاید دقایقی به فکر وابداردمان.

ما در قبال مستضعفین عالم و به خصوص مردم مسلمان مظلوم فلسطین به شدت مسئولیم....

حلقه هنر چهارشنبه دوم مردادماه ۹۲ برگزار می‌شود:

آیا تصوری از درون یک تیر فشنگ دارید؟ سابین پرلمن عکاس، در طی سفری که به یک اردوگاه نظامی جنگ جهانی دوم داشته است با همین پرسش روبه‌رو می‌شود و بعد تصمیم به یک مستندنگاری پیچیده می‌شود. او با مقطع‌زدن‌‌های حرفه‌ای از گلوله‌های نظامی در پی کشف هندسه درونی این قطعات پیچیده است. اما محصول کار او به شدت از نظم و ترکیب و زیباشناسی خاصی نیز برخوردار است. 

به نظرم این مجموعه هم برای جنگ‌طلبان :) و هم برای صلح‌طلبان به یک اندازه دیدنی و جذاب خواهد بود.

فیلم‌های چندگانه جنگ ستارگان بیش از آن که به نگاه متفاوت و اسطوره‌ای حماسی‌شان به موضوع فضا و آینده فضایی بشر مشهور باشند به دلیل جلوه‌های ویژه‌ی میدانی و دکورسازی بسیار بزرگ و متهورانه‌شان -در تناسب با زمان خودشان- معروف هستند.

حالا بعد از گذشت سال‌ها حالا تهیه‌کننده سینمایی رادیمارتینو در سفری یک‌ماهه که به جنوب تونس داشته است از سایت تخریب‌شده و رهاشده‌ی دکور فیلم جنگ ستارگان تصاویری را منتشر کرده است که جلوه‌ای متفاوت از ارزش‌های این اثر سینمایی را نشان می‌دهد. دکور جنگ ستارگان با وجود آن‌که محصول دهه‌های اخیر است به شدت در پس تخریب‌های طبیعی حال و هوایی اسطوره‌ای باستانی پیدا کرده است و همانند یک سایت باستان‌شناسی دست نخورده است.

رادیمارتینو نام این مجموعه عکس را گذاشته است: دیگر ستاره‌ای نیست....

این هنرمند با ارائه تصاویری مشهور از جنگ‌ها و نبردها و شورش‌های معروف دوره معاصر که بر خلاف نمونه‌های اصلی‌شون از کلیه عدوات و سربازای نظامی خالی شدند و پرنده هم پر نمی‌زنه در اون‌ها! سعی کرده تا به نوعی ندای صلح‌طلبی‌ش رو به گوش مخاطب برسونه.

گاهی با دیدن حرکت‌های منادی صلح‌ در حالی که می‌بینم در مقابل موتورهای فعال جنگ در دنیای امروز واکنشی نشون نمی‌دن و فقط موعظه‌هایی شاعرانه هستند، از این طور حرکت‌های صلح‌طلبانه منزجر می شم..... انگار می‌کنی که دروغی بیش نیستند گاهی.

موتورویلا روایت زیاده خواهی و بی‌عدالتی و البته مکافات عمل بشر دوران ماست. روایتی که در عین حکمی‌بودن و تمثیلی بودن عین واقعیت هم به حساب میاد. و مهم اون که طراح با نماد‌پردازی معاصر و استفاده از نشانه‌هایی زیاد امروزی تونسته به این روایت مهم دست پیدا کنه. استفاده از نقشه گوگل به عنوان یکی از امروزی ترین نشانه‌های جهان به واقع انتخاب هوش‌مندانه ای بوده.

کارهایی نظیر موتورویلا برای همیشه این نکته رو اثبات می‌کنن که انجام کار خوب هیچ متوقف ابزار و امکانات نیست و تنها ایده و ذهن خلاق و پشتکاره که ضامن ارایه یک اثر شایسته ست..... توصیه می کنم -به خصوص اگر از اهالی رسانه و یا دوست‌داران انیمیشن‌های ساده هستید- حتما ویدیوی موتورویلا رو از دست ندین

گروه معماری TEN به درخواست مسئوولان امر، تصمیم گرفتند برای یادبود صدوپنجاهمین سال‌گرد نبرد معروف پوئبلا که در اون سربازان مکزیکی، در پنجم می ۱۸۶۲ متجاوزین فرانسوی رو شکست می دن و از مکزیک بیرون می‌کنن، سایت اون نبرد رو به صورت منظرسازی متفاوتی طراحی کنن.

در این طراحی علاوه بر طراحی نمادین دو جبهه جنگ در سایت با استفاده از فراز و نشیب‌های حساب شده سعی در القای این تقابل کردند و با ترکیب هدف‌مند شبکه‌ی درختان با بستر طراحی شده به طور نمادین حضور سربازان خودشون رو در اون جنگ پاس‌داشتند...... نفس این مساله یعنی طراحی منظر و لنداسکیپ به عنوان یادبود یک مساله مورد توجه من قرار داره

بی دلیل مترادف ذهن ما شده که تا صحبت از یادبود و یادمانه به یاد مجسمه هایی بزرگ و پراحساس و غالبا پر انرژی بیافتیم و اصلا یک سایت معماری رو به عنوان یاد یک موضوع نتونیم بپذیریم در حالی که سایت های منظرسازی معماری به واسطه حضور و استفاده کار از اون‌ها به مراتب می‌تونن بهتر و بیشتر و اثرگذارتر معرف و یاد یک مساله ی تاریخی یا یک رخ‌داد فرهنگی اجتماعی باشند.

طرح یادمان منطقه عملیاتی کربلای چهار یکی دیگه از طرح‌های استودیوی پنج‌اوهفته که در بلاگ‌ استودیو به صورت نشر وبی عرضه شده. در این طرح یکی از مناطق پرظرفیت مرزی جمهوری اسلامی در جنوب کشور به عنوان سایت بوده. با پایان جنگ تحمیلی، مناطق ارزش‌مندی در مرز جنگی ما با نیروهای دشمن به عنوان میراث ملی و میراث‌دار حماسه‌ای بزرگ برجا مونده. امروزه با تصمیم‌گیری‌ نهادهای ذی‌ربط متعدد روند یادمان سازی در این مناطق سرعت گرفته و بازدید و زیارت از اون‌ها هم هرساله پرشورتره. 

چیزی که خیلی آزاردهنده ست تخریب بکری و ارزش‌های فضایی این مناطق به بهانه یادمان‌سازیه که تقریبا تا به حال سرنوشت محتوم خیلی از مناطق بازسازی شده بوده. جمع‌ها و نهادهای خوب و پرشور و جوانی البته هستند که دارن سعی می‌کنن تا حدی مشکلات موجود در این وادی رو حل کنن. مثال‌ش جمع خوب بچه‌های هورنو یا حتی جمع دانش‌جویی بروبچه‌های هنری که با مجموعه مهندسی راهیان نور هم‌کاری دارند اما خب اون‌ها هم گرفتار نظرات پرتاثیر نهادهای مختلف و فرمایشات بالا به پائین و هزار و یک جور بی‌مهری هستند و با وجود همه این مسائل، محکم و پرانگیزه ایستادند تا شاید معبری واکنن در این میون.
به شخصه به جز فقر طراحی و عدم وجود نهادی متخصص و متعهد بر سر کار به جای هزاران فرمایش از سمت هزاران ارگان و نهاد، که دو دلیل عمده‌ی این سرنوشت محتوم  برای مناطق هستند، از دیگر دلایل مهم این افتضاحات رو وجود بودجه‌های سرشار و سوداهای ساختن هرچه بیشتر می‌دونم.

استودیو پنج‌اوهفت در این طرح سعی کرد گرفتار این "سودا"ی بیشتر ساختن نباشه. و البته در این تلاش، کمک و همراهی همون تیم‌های دانشجویی هم‌کار با مهندسی راهیان نور اگر نبود کاری پیش نمی‌رفت.