تجربه تعلیق اون قدر هیجان انگیزه که هر روز مشاهده می کنیم به طرق مختلف طرح هایی در عرصه های مختلف هنری عرضه می شه و در همه اون‌ها به نوعی تجربه‌ی تعلیق گنجانده شده. انگار بشر معاصر با وجود درنوردیدن عرصه های گوناگون هیجان و لذت و البته سرگردونی در خیلی از اون‌ها، هنوز در تجربه‌ی تعلیق جای کشف و دریافت‌های جدید برای خودش می بینه. شاید هم یکی از دلایل مهم این قضیه ، عدم همه گیز بودن این تجربه باشه

این اینستالیشن به صورت یک بادکنک غول پیکر شفاف که در محیط بسته محصور شده، تجربه ی تعلیقی رعب‌آور و هیجان انگیز رو برای مخاطب ایجاد می کنه. راه رفتن بر سطحی غیرقابل اعتماد و در ارتفاعی نه چندان کوتاه. در حالی که دوستان و دیگر مخاطبان اثر در زیر تو راه می رن و تقلای تو رو مشاهده می کنن.

یک اثر ساخت دیجیتال فوق‌العاده؛ که در اون توده‌ای عظیم از ورقه‌های شفاف خمیده بر سه ستون در ترکیبی پیچیده چنان بنا شده که احساس باربری ثقلی از کار گرفته شده. قطعات با مدل‌سازی دقیق و از پس مطالعه و پژوهش در کیفیت مصالح و ظرفیت اون ها و نیز فرم‌یابی هندسی به صورت خمیده به دست آمدند و بعد با استخراج داده های کامپیوتری قطعات کار بوسیله‌ی دستگاه‌های ساخت دیجیتال ساخته شده و در محل سرهم‌بندی شده

عالی بود

 بعد از پنج‌سال بخش هنر اسلامی موزه لوور بلاخره دوباره بازگشایی شد. اما این بار با سازه‌ای نوآورانه و سبک و با نمودی متفاوت و به شدت پارادوکسیکال با بستر مجموعه لوور و به ظاهر بی‌ربط نسبت به محتواش یعنی هنر اسلامی!

به هر تقدیر سبکی و نوآوری سازه ای  و نورگذر بودن پوشش کار قابل توجهه.

 

 کاربرد متفاوت و خلاقانه این سفال‌های مجوف توسط این استودیوی ترک، به تشکیل جداری فوق العاده زیبا و کاربردی در نقش جداکننده فضایی و به فضاسازی ای ویژه انجامیده.
دقت داشته باشین که با انحنا دادن به پلان جدار، تونسته بدون سازه ای جدا، جداری به این ارتفاع و طول رو ایستا نگه داره؛ به موجب همین انحنای در پلان.

چنین ساختارشکنی هایی خوبه! ساختارشکنی هایی که به منظوری و هدفی عقلایی باشه نه به منظور ساختارشکنی!!!

 تغییر متریال خیلی مواقع منجر به ایجاد تجربه جدید برای مخاطب ها می شه و همین جدید بودن کافیه تا اعتمادی متفاوت کنند به کار شما! برای آتلیه ها و شرکت های مرفه بی درد :)) این پست رو می ذارم که کمی الگو بگیرند و اگه خواستن سراغ چاپ کارت و این طور قرتی بازی ها :) برن به متریال های شفاف و متفاوت هم فکر بکنن.

 

از هیچیش خوشم نیومد الا جراتش در کار. گرفته در ابعاد بزرگ بین دوتا ساختمون نوارهای پلاستیکی براق و شفاف رو در یک شبکه منظم در مقابل جریان باد آویزون کرده و همین! این یعنی جرات کار تجربی . جرات حرف زدن، حتی اگه حرف خاصی وجود نداشته باشه.

 نگاه این برادران شرقی مون در خیلی چیزها، عموما برای ما -که ناسلامتی خودمون رو یه پا شرقی به حساب میاریم- موجبات تعجب رو فراهم میاره. برای ما خیلی عجیبه این ها مثلا چرا یا چه طور اصلا سوسک برشته می خورند!؟ یا مثلا سالاد کرم تفت داده شده یعنی چی!!!؟
مشکل این جاست که این تفاوت های اساسی تنها به خوراک و پوشش و قیافه و رنگ پوست و قد وقامت و ... محدود نمی شه. تقریبا در هر چیزی دقیق می شی می بینی این ها متفاوت‌اند از ما!

مثلا این یک خونه است از دید طراحی ژاپنی! مجموعه سطوحی با ارتفاعات مختلف و فضاهای زاهدانه که خیلی بی محابا در معرض دید قرار گرفتند و کم‌تر عرصه‌ای خصوصی رو به صاحب خونه دادند. انگار می کنی که از کاغذ و خلال دندون ساخته شده!

صفحه هایی شفاف که در سطح‌شون الگویی ایجاد کرده، و ترکیب اون ها در عمق تشکیل یک چهر‌ه‌ی معنادار رو می ده. این طوری با چرخش پیرامون ش هم حجمی رو در بین صفحات تصور می کنین. شبیه تصاویر هولوگرافیک

درسته این گل‌خانه به مثابه یه اثر هنری در یک برنامه‌ی فشرده‌ی نمایشگاهی اجرا شده و شاید هنوز زمینه‌ی صنعتی و تولید انبوه چنین چیزهایی فراهم نباشه پیرامون ما، اما وااقعیت اینه که لگو و منطق‌ش با تجربه‌ای که تا به امروز در عالم پس داده خیلی خیلی ظرفیت‌های معمارانه داره. به لگو و مهم‌تر از اون منطق لگو که ساخت و طراحی رو هم با خودش به همراه داره، باید به دید چیزی بیش از یک اسباب بازی نگاه کرد.