مادران حتما در گام‌به‌گام با پرورش کودکان‌شان، چالش‌هایی ملموس را تجربه می‌کنند. مثلا دوست دارند کودک‌شان شاد باشد و بازی کند اما مزاحم کار آن‌ها نباشد؛ نوعی تعامل دو طرفه که معمولا هم به دست نمی‌آید. کونسیک چوی میزی طراحی کرده‌است که نوزاد شما یا دسته کتاب‌های شما را در یکی از دو پایه خود جا می‌دهد! یعنی می‌توانید مشغول کارتان باشید و کودک‌تان نیز مشغول کار خودش باشد! اما آیا واقعیت این چنین خواهد بود؟ یعنی نوزاد شما مثل کتاب‌های نجیب‌تان کاری به کار شما نخواهد داشت و می‌گذارد راحت به کارهای خودتان برسید!!؟

یک خلاقیت چینی-مکانیکی:

جستاری در مفهوم پوشیدگی در شکل تکنولوژی

یانون‌دیزاین - سیدامیر حسینی (کارشناسی ارشد معماری؛ دانش‌گاه تهران)

———-

در کلاس طراحی معماری 2 (طراحی مدرسه) که ترم قبل کناردست اساتیدم دکتر خان محمدی و دکتر غفوریان بودم.  یکی از دانشجوها بود که خیلی اصرار داشت تا ایده ای نسبتا فانتزی را که اوایل ترم طرح کرده بود در طرح نهایی هم بگنجاند! مثلا فرض کنید پنجره ای که وقتی بچه های دبستان در حال فوتبال بازی کردن هستند و توپ به شیشه ها برخورد کرد نه تنها نشکند بلکه مثلا در حال و هوای چیزی که در داستان آلیس در سرزمین عجایب دیده بودیم توپ را برگرداند.

​

هرچند حماقت و زیبایی‌شناسی جریان طراحی پارامتریک گاهی آزاردهنده می‌شود اما ساخت و پیچیده‌گی‌های دیجیتالی آن در برخی از این آثار چنان جالب توجه‌اند که سخت می‌شود از کنارشان به راحتی گذشت. حالا در کم‌تر از یک ماه (۱ روز کم‌تر!) دوباره مارک فورنس یعنی طراح پیش‌رو گروه THEVERYMANY خود را به یانون‌دیزاین رسانده است! این بار با یک پاویون خودایستا با ساخت قابل توجه و پیچیده.

فورنس با طراحی یک سازه‌ی خوداتکای پوسته‌ای متشکل از ۷۲۱ ورقه برش و خم خورده آلومینیومی و بیش از ۱۴ هزار اتصال نقطه‌ای،  یک فضای بازی متفاوت با چندین رنگ جذاب و طیفی خاص در پارکی در کانادا ساخته است. اسنادسازی دیچیتال طرح و سندهای نهایی که به منظور ساخت در محل تدوین شده‌اند از دیگر جذابیت‌های این اثر متفاوت هستند

یکی از فرصت‌های خوب شبکه‌های اجتماعی تصویرمحور، امکان انتشار شخصی هنرمندان در قالب گالری‌هایی مجازی‌ست که فرصت برابری را برای ایجاد رابطه با مخاطب برای هنرمندان در سطوح مختلف ایجاد می‌کند. بسیاری از طراحان گرافیک، نقاش و تصویرساز فعال در شبکه‌هایی مانند اینستاگرام از صفحه های شخصی خود به مثابه یک گالری شخصی استفاده می‌کنند و برخی فراخور این فضاهای مجازی تم یا الگوهایی خاص را نیز در هنر خودشان برمی‌گزینند. مثلا مانیک راتان تصویرسازی‌ست که طراحی‌های بامزه‌ای برای فضای مجازی خلق می‌کند. شخصیت‌های کارتونی راتان تعاملات جذابی با اشیا واقعی دارند و او ادعا می‌کند که با قرار دادن کارهایش در شبکه‌های اجتماعی طرفداران‌ش را خوش‌حال می‌کند.

 تا چند روز دیگر سال ۲۰۱۴ هم به پایان می‌رسد و در کنار سایر آمارها و ارزیابی‌هایی که منتشر می‌شود، در عرصه‌ی طراحی نیز سایت‌هایی به انتخاب به‌ترین‌ها در سال گذشته دست می‌زنند. سایت دیزاین‌بوم از میان پروژه‌های مجتمع‌های مسکونی‌ای که در این سال منشتر کرده است، ده اثر را برگیزیده و آن‌ها را بازنشر کرده است. در میان این پروژه‌ها روی‌کردهایی مانند وارد کردن فضای سبز و نور طبیعی به فضاهای مسکونی و توجه ویژه به فضاهای شهری از معیارهای اصلی انتخاب‌های دیزاین بوم بوده است. 

دیگر شاید نتوانیم در رابطه با اتوموبیل و وسایل موتوری که از اجزاء اصلی شهرها به شمار می‌روند، عقب‌گرد داشته باشیم. یعنی هر اندازه هم که مضرات آن‌ بر منافع‌ش بچربد محال است بتوانیم وسای نقلیه را از زنده‌گی‌‌مان خارج کنیم. بنابراین یا باید اجازه دهیم این روند که هم‌چون تردمیل سریعی شروع به حرکت کرده و انسان‌ها نیز به روی آن می‌دوند به حرکت خود ادامه دهد، یا این‌که مسیر حرکت آن را تغییر دهیم. ظاهرا طراحی ابزار قدرت‌مندی برای این کار است. کاری که طراحان کمپانی آی دی او در پروژه‌ی اتوموبیلیتی خود کرده‌اند تلاشی است در همین راستا.

ماشین‌های آینده، که هر کدام  واحدی مدولارند همانند واحدهای کندوی عسل. این واحدها در مواقع لزوم به هم می‌پیوندند و می‌توانند مثل یک سالن بلند عمل کنند. اتوموبیل‌هایی که بخشی از سوخت‌شان برقی است، به راننده نیازی ندارند و تکنولوژی‌های جدیدی در نحوه‌ی کار آن‌ها منظور شده. با ایده‌ی مدولار شدن این اتوموبیل‌های همه‌گانی، از سطح اشغال معابر کاسته می‌شود که باعث کاستن از شلوغی و آلوده‌گی‌ها نیز هست. البته عمومی بودن‌شان به معنی بزرگ و شلوغ بودن‌ آن‌ها نیست، چرا که یک مدول مجزا می‌تواند نقش یک کافه را بازی کند، یا یک اتاق جلسه یا حتی شاید یک اتاق خواب!

کارگاه‌های پروژه در دقیقه ۹۰ طرح جالبی‌ست که توسط برخی از اساتید، فعالان و دانش‌جویان طراحی در دانش‌کده‌های مختلف هنری در حال برگزاری‌ست. همین چند وقت پیش برگزاری کارگاه تبریز را در یانون‌دیزاین اطلاع‌رسانی کردیم. پیش از تبریز، در سوم و چهارم اردیبهشت‌ماه کارگاه دقیقه ۹۰ در دانش‌گاه هنر اصفهان برگزار شد که موضوع آن طراحی سریع و کامل یک محصول برای حمل و نگه‌داری آب و مایعات بود. در این پست مجموعه آثار این کارگاه را با هم مرور می‌کنیم. در این کارگاه گروه‌های سه نفره هر کدام با توجه به عوامل مختلف موثر در شکل‌گیری ایده به مساله نزدیک شده‌اند که از این منظر دیدن چندین طرح با یک توضیح برنامه یک‌سان بسیار درس‌آموز خواهد بود. این که می‌شود چه‌قدر متفاوت به یک مساله واحد نگاه کرد.

کارگاه‌ها با روی‌کردی جامع سعی در درگیرکردن دانش‌جویان با یک مساله طراحی واقعی و طی تمام فرآیند طراحی با مشارکت اساتید و خود دانش‌جویان دارند و از این منظر یک کارگاه تولید ایده‌ی واقعی هستند.