- ۱ نظر
- ۲۹ فروردين ۹۳ ، ۲۰:۳۴
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
چالشی قدیمی در تعریف هنر هست که میان هنر به مثابهی یک تجربهی درونی و ظهور ناخودآگاه از جانب شخص هنرمند و طراحی به مثابه حساب و کتابی مشخص برای ظهوری مشخص و تعریف شده تمایز قائل میشود. حتی خیلی از بحثهای بیخودی که امروز در میان رشتههای هنری دانشگاهی برقرار است و اتهامزنیهایی که به برخی از فعالان رشتهها اجازهی ارزشگذاری سایر رشتههای هنری را بر مبنای دوری از آرمان هنر یا نزدیکی به آن میدهد، نیز ناشی از همین چالش است. مثلا یادم هست که در دانشگاه هنر نقاشها فکر میکردند هنر تنها در نقاشی و احیانا کمی در مجسمهسازی خلاصه میشود و باقی رشتهها طفیلی همین دو رشته هستند. یا مثلا فعالان هنرهای بصری با فراموشی تاریخی که بر همه هنرها در ذیل معماری گذشته است، همیشه در برابر قرارگرفتن هنر معماری در کنار سایر رشتههای هنری موضع داشتند.
به هر تقدیر این چالش قدیمی خود حتی دستمایه و موضوعی انتقادی برای برخی هنرمندان قرار گرفته است. هنرمندان اردنی، مثنی حسین و هادی علاالدین، در استودیو گرافیک ورشه با ارائهی مجموعه پوستری با استفاده از برخی فیگورهای مشهور تاریخ هنر و دیاگرام کشف روابط پنهان ریاضی و هندسی در آنها، به نوعی هنر یا دیزاین بودن این آثار را به چالش کشیدهاند و از آنها به عنوان شاخصهایی برای انتقاد به این چالش مطرح شده استفاده کردهاند.
نوروزتان مبارک. به خواست خدا سالی پربرکت انتظارتان را میکشد؛
به خواست خدا و به انتخابهای درست شما.
در این ایام نوروز و تحویل سال شمسی، بیایید تصمیم بگیریم هر روزمان از روز پیش گامی به جلو باشد. بیایید خودمان را، وضعیت اکنونمان را، سکونمان را پشت سر بگذاریم و قدم به سرزمینٍ خودٍ خدایی خود بگذاریم....
بیایید تا نوروز باشیم.
امروز آخرین روز از مهلت اعلام شده برای ارسال آثار طراحی شرکتکنندگان در دومین مسابقه یانوندیزاین یعنی طراحی قلک برای خیریه هنر است. در دو روز اخیر تماسهای مکرر از دوستان شرکتکننده داشتهایم که درخواست تمدید چند روزه مهلت مسابقه برای پیشبرد طرح و ارائه خود داشتهاند. خیریه هنر نیز دوست دارد به منظور کسب مشارکت هرچه بیشتر آثار طراحی شده، چند روزی مهلت ارسال آثار را تمدید کند.
بنابراین طبق درخواست شرکتکنندگان و به خواست خیریه هنر مهلت ارسال آثار طراحی قلک هنر (دومین مسابقه یانوندیزاین) یک هفته تمدید خواهد شد و شرکتکنندگان میتوانند تا پایان روز ۲۷ بهمن ماه ۱۳۹۲ طرحهای خویش را به ایمیل یانوندیزاین (yanondesign@gmail.com) ارسال نمایند
علی حاجیاکبری: برایان لاوسون، در این کتاب، به مفهوم طراحی پرداخته؛ و سعی در روشنﺗﺮ شدن آن دارد. طراحی چیست؟
شبیهسازی واقعگرای رایانهای امروزه بیشتر از همه به کار عرصههایی میآید که ساخت نمونهی واقعی امری زمانبر و هزینهبر باشد. مثلا در ساخت فیلمهای سینمایی تخیلی که اصلا عرصه رشد این صنعت هم به حساب میآید و طبعا بدون این شبیهسازیها ساخت دکورها و تجسم تخیلهای بی حد و مرز سینماگران با حد و مرز و محدودیت بالایی روبهرو میشود. معماری نیز به دلیل اینکه محصولی بزرگتر از ابعاد انسان دارد و تا پیش از ساختهشدن هیچ نمونه کوچکی نمیتواند تصویر عینی روشنی از نتیجه به کارفرما بدهد، یکی از عرصههای مهم کاربرد این شبیهسازیهاست.
اگرچه شبیهسازیهای واقعگرا فرصت فهم بهتر آیندهی هنوز ساخته نشده در معماری را به مخاطب و به خصوص کارفرمای تصمیمگیرنده میدهد اما به همان میزان نیز میتواند افسونگر و دروزغپرداز باشد و تصوری واقعی از آیندهای خیالی را برای مخاطب ایجاد کند. حتی با کمال تاسف اساتید دانشگاهی معماری نیز به شدت تحت تاثیر این شبیهسازیها هستند و به جای آنکه به درک معمارانه و استادانهی خود تکیه کنند مانند مردم عوام به تصاویر زیباتر و پررنگ و لعابتر ارزش بالاتری میدهند. به این ترتیب این بازنمودهای واقعگرایانه را باید نوعی فرصت و تهدید توامان دانست.
در این پست ۵۰ بازنمود واقعگرایانهی معماری را که در ۲۰۱۳ ترسایی جزو برترینهای فضای وب بودند منتشر میکنیم. برای دوستانی که تا اینجای کار متوجه نشدند داریم در مورد چه چیزی حرف میزنیم میگویم: این تصاویر واقعی نیستند!
چه کنیم که امور خیر به یک روزمره غافلانه تبدیل نشود؟ چه کنیم تا فرهنگ خیر و کمک به دیگران برای کودکان امروز و فردای ما همیشه کاری تازه و جذاب و دوستداشتنی بماند؟
پساندازهای خیرمان را کجا بیاندازیم!؟
برای دیدن پوستر در سایز مناسب روی آن کلیک نمایید.
چهار سال پیش بود که اولین بار استادم خانم دکتر نادیه ایمانی، چالش طراحی زندان را برایمان مطرح کرد. واقعا هم چالش طراحی زندان برای معماران چالش عجیبیست. تصور کنید که شما به عنوان یک طراح باید به نیازهای کارفرمای طرح پاسخ بدهید. نیازهایی که در طراحی زندان تبدیل به نوعی رفتارهای ایذایی یا تربیتی بر زندانیان است و اگرچه برای کارفرمایتان طراح خوبی خواهید بود اما ممکن است در دادگاه وجدانتان معطل بشوید. مثلا حتی طراحی واحدهایی نظیر یک انفرادی! چقدر سخت است که آدم -حتی با تصور یک نظام دادگاهی بر پایه حقطلبی- فضایی برای جداکردن و سخت گذراندن یک مجرم طراحی کند...
این چالش اخیرا در میان جامعه معماران و در بین طراحان حرفهای دنیا نیز طرح شده است. برخی از آنها هم با ایجاد کمپین و حرکتی تجربی سعی در رسیدن به پاسخی شایسته داشتهاند. در پی این حرکتهای اصلاحی و پژوهشگرایانه بود که گلین سانتایانا، دانشجوی مدرسه دیزاین هاروارد، با انتخاب موضوع زندان برای پروژهی معماری تز دانشگاهی خود، طرحی را ارائه داده است که به موجب آن زندان به مثابهی یک مدرسه بازپروری اجتماعی مبتنی بر آموزشهای سازنده و با هندسه و ابعادی متفاوت ارائه شده است.
نوع نگاه و نحوه برخورد طراحانه سانتایانا با موضوعی مانند زندان قابل توجه است. کالبدی آشنازدا که محدودیتهای مرسوم زندانها را به کل کنار گذاشته است و بنا دارد به جای جریمه، بازپروری مجرمین را وظیفه خود بداند.
در وبسایت دانشگاه صنعتی شریف اعلام یک مسابقه خوب با ابعادی مناسب دانشجویان و طراحان جوان شدهاست که حیفم آمد در یانوندیزاین هم دیده نشود. دانشگاه صنعتی شریف در آستانه پنجاهمین سال تأسیس خود، کلیه علاقهمندان را به مشارکت فردی و یا گروهی در طراحی سردر جدید این دانشگاه دعوت مینماید.