سفره آرایی و تزئین بشقاب غذا می‌تونه گاهی تنه به تنه نقاشی بزنه،

خلاقیت این طوریه. خیلی سخت می‌شه اون رو نادیده گرفت و بهش توجه نکرد. خلاقیت‌ حتی با وجود اون که در رشته‌های هنری و خلاق به ظهور نرسه در عرصه‌ای مثل آش‌پزی نمی تونه خودش رو مخفی کنه و دست آخر در قالب سفره‌آرایی‌هایی خلاقانه به ظهور می‌رسه..... این وجه مثبت قضیه. اما واقعا حالا این نیازه که غذاها رو تزئین کنن؟ به این عنوان که رغبت به خوردن بالا بره؟ این کدوم یک از نیازهای اساسی و غیر اساسی بشریه؟

اگر از نمایی نزدیک‌تر برخی از چیزهایی که روزمره می‌خوریم رو نگاه کنیم، آیا باز هم مثل قبل بی‌توجه می‌مونیم و موقع خوردن غذا فقط به فکر سیر شدن شکم‌مون هستیم!؟

شاید بعد از دیدن این تصاویر بود که سخت به فکر این جمله قرآن افتادم که می‌فرماید : "فلینظر الانسان الی طعامه" پس باید که آدمی در غذایی که می خورد دقت کند و نگاه کند و بیاندیشد....

ذره ذره این عالم آینه‌هایی برای ذات ذوالجلاله. کافیه "نظر" کنیم.

نظر کنید به غذاهایی که روزمره می خورید:

(برای این که متوجه بشین هر کدوم چی هستن کافیه با موس روشون نگه دارین) 

تو خیلی از مهمونی‌ها دیدم مهمون‌های خوش‌ذوق رو که بعد از صرف میوه یا حتی در حین اون، با برش‌ها و طرح‌هایی که روی پوست و یا خود میوه‌ها ایجاد می‌کنن ترکیب‌هایی بدیع خلق می کنن. اما چرا هیچ وقت این طور کارها به عنوان "اثر هنری" به حساب نمیان اما یک چنین مجموعه‌ای که البته نوآورانه و بدیع و جالبه در رسانه‌های هنری معروفی در جهان معاصر به عنوان یک کار هنری دیده می شه؟

می خوام به این نکته توجه بدم که "عرضه یک اثر" در زمانه ما امتداد خود اثره. چه کارهای خوب و بزرگی که برخی بچه های هنر خودمون در دل همین دانشگاه های هنر و تحت عناوین تمرین‌های درسی شون انجام نمی دن اما چون عرضه درست و حسابی وجود نداره اصلا دیده نمی شه و به کل حذف می شه....

اون‌هایی که دستی در آتش هنر دارین! لازمه کمی برای عرضه آثارتون هم دست بجنبونین! :)

--------

یک تبلیغ از یانون‌دیزاین هم بکنم :) یانون‌دیزاین باعث افتخارشه که کارهای هنری شما رو عرضه کنه. اگه تدوین خوب و متناسب با وب از کارتون بهمون برسونین 

 غیر از ایده موجود در این کارها و ساخت این اشیا و غذاها با کاغذ اون هم با چنین فرم‌های جذاب و ساخت خوبی، باید به طور ویژه به عکاسی این کارها نظر داشت.

با استفاده از نورپردازی هنرمندانه و چینش اشیا به طور حساب شده، نتیجه کارها چیزی در حدود تابلوهای طبیعت بی‌جان دوران رنسانس شده و فضاسازی کامل و روایتی داستانی رو در هر پرده به همراه داره...

 دیگه اینم یه جور هنره! کاردستی های خوردنی :)

!!!

غذای سگ فرم‌داده شده به شکل استخوان و در چهار طعم و با چهار ذائقه غذایی!

از محتوای بی ارزش این طراحی که بگذریم نباید نادیده گرفت فرم‌پردازی نوآوره در ساخت استخوان ها رو و البته بسته‌بندی جذاب و مناسب شون رو.
کار از منظر طراحی کاری عالی به حساب میاد به نظرم.

هر کدوم از صحنه‌پردازی‌های زیر به تنهایی یک داستان کوتاه پر از حرفه.
تخیل های کودکانه و با حال  :)

‌مجموعه ای از کیک‌های غیرمعمول و عجیب که به جز یکی دوتاشون (که چندش آورن به نوعی) احتمالا دهان تون رو آب می ندازن حسابی! نوش جان... :)

پیش‌واز مبعث نورش...

همیشه برام سوال بوده بشر به چه انگیزه ای غذا رو آرایش می کنه!؟ غذایی که قراره چند دقیقه بعدش خورده بشه و تبدیل به توده ای نامطبوع بشه  و دست آخر هم اگر به نور تبدیل نشه به توده ای متعفن بدل بشه که حتی شکم تحمل ش هم نکنه و لاجرم پسش بزنه....

هنوز هم این سوال مثل همیشه وجود داره برای من... واقعا چرا؟ ذوقه یا هوس؟