یکی از شاخصه‌های بدون دردسر فرهنگ‌ها، غذاهای آن‌هاست! یعنی شاخصه‌ای که به هیچ کس برنمی‌خورد و در مخالفت با فرهنگی دیگر قرار نمی‌گیرد. کسی شما را به خاطر این که مثلا قرمه‌سبزی می‌خورید و هات‌داگ نمی‌خورید به جنگ تهدید نمی‌کند! اما به راحتی شما را به خاطر آن‌که کلمه توحید سر می‌دهید و عبادت بت‌ها و یا طاغوت سرمایه‌داری را نمی‌کنید، شایسته نبودن قلم‌داد می‌کنند. فرهنگ‌ها خیلی راحت در وجوه اصلی‌شان با هم در تعارض قرار می‌گیرند اما در وجوه عرضی و غیرواقعی‌شان به راحتی دوستی شکل می‌گیرد چرا که انگیزه‌ای برای تعارض وجود ندارد! شاید این مهم‌ترین دلیل شاخص‌شدن دیپلماسی غذا در سال‌های اخیر است. شاید این مهم‌ترین دلیل برای سفارت‌ها و کنسول‌گری‌های فرهنگی راحت‌طلب کشور انقلابی ماست که با تبلیغ غذاها و فرهنگ جشن‌ها و لباس‌های محلی و ... ایران زمین سعی در شناساندن ما به دنیا دارند! آهسته آهسته بروند تا کسی شاخ‌شان نزند!

آژانس تبلیغاتی وایبین در حاشیه فستیوال بین‌المللی غذای سیدنی (یکی از بسترهای مواجه بی‌خطر وجوه ساده‌ی فرهنگ‌ها) با ایده‌ای جالب و اجرایی بسیار خوب با عرضه کلاژهایی از پرچم کشورها ساخته‌شده با غذاهای غالب‌شان به میدان آمده است. شاید اگر قرار بود ایران چند هزارساله و اسلامی و انقلابی و اخلاقی ما را هم این طور به دنیا می‌شناساندیدم، پرچمی سه‌رنگ نه به نماد سبزی سرزمین و خون شهیدان و پاکی روان که به نماد گوجه و خیار و پیاز سالاد شیرازی ایرانی می‌‌داشتیم! 

چه‌قدر مواظب هستید که تعادل غذایی بدن خودتان را حفظ کنید؟

برخی خوردنی‌ها اصطلاحا درون آدم آتشی به پا می‌کنند. گاهی به خاطر تندی یا ترشی یا تلخی .... و اصولا شاید طب‌های سنتی همه تمدن‌های کهن در پی کنترل همین تاثیرات خوردنی‌ها بر تعادل بدن انسان و در واقع کنترل تغذیه به جای درمان‌های توام با دخل و تصرف در بدن انسان هستند. اشاره‌ی جالب این مجموعه تبلیغاتی با تشبیه بافت کرکی داخل معده انسان به برخی عناصر قابل اشتعال به خوبی این پیام را می‌رساند.

هونگ یی معمار و هنرمندی مالزیایی است که پروژه‌ی ۳۱ روز خلاقیت با خوردنی‌ها را برای تربیت قوه خلاقیت خودش کلید زده است. او در این پروژه سعی می‌کند مواد غذایی را به عنوان متریال تصویرسازی روی سطح سفید یک بشقاب غذا پیاده کند و تصویرسازی‌ها و داستان‌پردازی‌های متعددی را متناسب با ظرفیت‌های بصری مواد غذایی روایت کند.

عکاسی طبیعت بی‌جان یکی از علاقه‌های خیلی از عکاسان حرفه‌ای‌ست. ولی به خاطر این‌که پس از چند سال تجربه کم‌تر موضوعی جدید به نظر می‌رسد، این عکاسان نیز برای این‌که بتوانند به حیات هنری خود ادامه دهند باید به فکر کارهای جدید و نوآوری‌های اختصاصی باشند.

کارل وارنر عکاس انگلیسی با عکاسی جزئی از تکه‌های خوردنی و بعد کلاژ آن‌ها توانسته‌است مجموعه‌های بی‌نظیری از طبیعت بی‌جان خلق کند که به شکل بسیار پر دیتیلی، مناظری طبیعی را بازنمود می‌کنند. رودخانه‌هایی از رشته‌های ماکارونی، تپه‌ها و کوه‌هایی از قطعات نان، درختانی از انواع سبزیجات و کلم و کاهو و ..... خلاصه دنیاهایی بسیار افسانه‌ای و رویایی که به دلیل ترکیب‌بندی‌های خوب و عکاسی پرجزئیات آن‌ها در عین تخیلی بودن باورپذیر هستند

یکی از بازی‌های ارزش‌مند و جذاب برای بچه‌ها به خصوص دختربچه‌ها آش‌پزی‌های تفننی‌ست. این بازی‌ها علاوه بر شکوفایی استعدادهای خلاقانه‌ی کودک جزو فرآیند بزرگ‌شدن او تلقی می‌گردد به طوری که دختربچه در زمان آش‌پزی غالبا خود را در قیاس با مادر خود و در نقشی بزرگ‌تر از شرکت در یک بازی می‌داند. به این ترتیب سرمایه‌گذاری بر طراحی ادوات آش‌پزخانه برای کودکان به دلیل غیرقابل استفاده بودن بسیاری از وسایل مرسوم برای آن‌ها و ایجاد فرصت برای آن‌ها دغدغه‌ای ارزش‌مند در طراحی وسایل آش‌پزخانه است.

بات چن‌گریوسکی با طراحی مجموعه‌ای متفاوت که امکان انجام بسیاری از فرآیندهای پیش از پخت در آش‌پز‌خانه را برای کودکان فراهم می‌کند به چنین دغدغه‌ای جامه عمل پوشانده است.

پرینت سه‌بعدی این روزها جنون‌آمیز و هوس‌رانانه در هر عرصه‌ای که امکان ظهور پیدا می‌کند ظاهر می‌شود. در آخرین تلاش‌ها پرینت سه‌بعدی مواد غذایی به منظور خلق خوردنی‌هایی جذاب‌تر و به هر شکل ممکن در حال رخ‌داد است.

در این پست مجموعه چند حرکت متهورانه پرینت سه‌بعدی مواد غذایی را که در ماه‌های اخیر در فضای وب خیلی صدا کردند با هم می‌بینیم. متن انگلیسی مربوط به هر طرح را حذف نکردم تا بتوانید با رجوع به لینک‌های موجود از کم و کیف هر کدام از طرح‌ها اطلاع بیشتر کسب‌کنید.

ارزش‌های نهفته در چنین حرکاتی (به جز رشد فن‌آورانه) را می‌توانید تحلیل کنید؟

می‌دانید امروزه چه حجم عظیمی ظروف یک بار مصرف دور ریخته می‌شود؟ و بسیاری از این گونه مصارف به دلیل جای‌گزین نداشتن شیوع پیدا می‌کنند. همین چند وقت پیش که ظروف سلولزی و لیوان‌های کاغذی در سطح وسیع عرضه شد به خوبی توانست جای ظروف پلاستیکی قدیمی را بگیرد. اما کماکان این ظروف یک‌بارمصرف و مصرفی و آلوده‌کننده محیط زیست و حتی اسراف مواد و متریال هستند. راه حل مشکل ظروف یک‌بار مصرف استفاده از ظروف اکوی خوردنی است.

اکو قاشق به کل ما را از استفاده قاشق‌های پلاستیکی یک‌بار مصرف بی‌نیاز می‌کند. شما با یک قاشق ساخته شده از ذرت روبه‌رو هستید که در کنار استفاده از آن به عنوان یک قاشق مانند یک نان آن را خواهید خورد !

توجه به غذاها از مشهورترین روی‌کردهای هنری برای ایجاد روابط فرهنگی ملل در سال‌های اخیر است. پیتر مینزل عکاس، با سفر به دور دنیا سعی کرده‌است تا در بازسازی شات‌هایی خاص از خانواده‌های کشورها و مناطق مختلف در کنار توده‌ای از غذاهایی که آن‌ها در طول یک‌هفته می‌خورند، علاوه بر ایجاد هم‌زبانی با عنصری مشترک در بین همه اقوام یعنی غذا، به طور کنایی به فاصله‌ی فرهنگی و صدالبته طبقاتی اقوام مختلف بشری اشاره دارد.