هنر اساسا طور دیگر دیدن و دیدن نادیدنی‌ها و آشکارکردن آن‌هاست. فرق اصلی هنرمندان با سایر مردم در دیدن همین نادیدنی‌ها یا حتی کشف آن‌ها و بعد روشن‌کردن آن‌ها برای سایرین است. و هرچه نادیده‌ی کشف شده توسط هنرمند اصیل‌تر و حقیقی‌تر باشد بالطبع با هنری سرشارتر و عمیق‌تر روبه‌رو هستیم.

وقتی با یک پدیده بزرگ یا مثلا مهم مواجه می‌شویم کم‌تر به حاشیه‌های آن نگاه می‌کنیم. این مواقع گاهی آن قدر محو پیام اصلی هستیم که به کل ممکن است حتی حاشیه‌ها را نبینیم. مثلا در برخورد با تابلو‌های مشهور نقاشی معمولا کم‌تر کسی به حاشیه‌های آن‌ها یعنی قاب‌های چوبی این تابلو‌ها نگاه می‌کند؛ حتی اگر قاب‌ها خیلی قدیمی و نفیس باشند. درست است این حاشیه‌ها سهم چندانی در حقیقت و واقعیت این آثار هنری برعهده ندارند اما جالب نیست که ما اصولا آن‌ها را نمی بینیم!؟ نگاهی متفاوت به این آثار -که حاشیه را اصل و اصل را حاشیه قرارداده- خیلی زیاد تذکر دهنده است...

کارلوس دوکه با قراردادن دوربین‌ش در مقابل تابلو‌های نقاشی مشهور موزه‌های لوور و متروپولیتن در نیویورک و منهتن، و عکاسی از حاشیه‌های همیشه در سایه‌ی آن‌ها نگاهی متفاوت به ما ارزانی کرده است.

در چند روز اخیر ویجت سایت vimeo که یک شبکه بزرگ ویدیو آزاده و اکثر سایت‌های دیزاین ویدیوهای خودشون رو روی اون آپلود می‌کردن هم در ایران فیلتر شد! به این ترتیب خیلی از ویدیوهای یانون‌دیزاین هم از دسترس خارج شدند. یعنی بهتره بگم اکثر قریب به اتفاق شون! برای یانون‌دیزاین شکایت نمی‌کنم، چه این‌که اگر قرار بر شکایت بود از همون اولین روزهایی که در نونهالی این وبلاگ سرویس بلاگر گوگل فیلتر شد و بعد کم کم بسیاری از مراجع دیزاین و ... باید ضدانقلاب می شدم :)

اما به خاطر خود انقلاب -که سخت بهش علاقه دارم- شکایت می‌کنم. شکایت می‌کنم از بی‌تدبیری و جهالت. شکایت می‌کنم از حرکت‌های کورکورانه و تیغ گرداندن‌های مستانه...... چرا که با وجود فیلتر به حق تمام محتواهای نامربوط در همه سایت‌ها از جمله سایت‌های دیزاین با الگوی فیلتر کلمات خاص واقعا آیا نیاز هست که یک سرویس مهم ویدیویی که بستر همه نوع محتوا می‌تونه باشه به کل فیلتر بشه!؟ پیش از این خود سایت  vimeo نظیر youtube فیلتر بودند و شاید هم این تصمیم عاقلانه بود چرا که با ورود به اون‌ها راه دسترسی به محتواهای گوناگون باز می‌شد! اما فیلتر ویجت اون‌ها -که در سایت‌های دیگه فراخوونی می‌شه و بسته به نام صفحه معلومه حاوی چه محتواییه- واقعا کار درستیه؟؟؟

در پاسخ به این حرکت‌های نامربوط غیر از این شکایت‌ها بیاین یک پست هنری ببینیم! اشاره‌ای به دنیایی که ما داریم!

می‌ریم تا برسیم به روزی که هر محتوایی اون روز در برابر ما بسته خواهد بود و ...... الاسف.

چه بیان قوی ای داره این بیلبورد تبلیغاتی! ادعا داره که در مورد هوای پاکه این کار، البته می شه چنین هم ازش استباط کرد اما بیشتر مفاهیمی از جنس پوچی و نیستی به ذهن من متبادر شد، البته کمی هم خاطره سه گانه فیلم های مومیایی در ذهنم زنده شد....

نمی دونم چرا شاید حتی خیلی بی ربط؛ یاد "هیچ" پرویز تناولی هم افتادم!