وقتی تصویر اول این پست رو دیدم بدون این که جزییاتش رو بخونم، نمی دونم چرا ناخودآگاه یاد فرم رسمی‌سازی و مقرنس‌کاری‌های معماری سنتی خودمون و ظرفیت فوق‌العاده و غنای فرمی اون‌ها افتادم؛ انگار این کار می‌خواد یه جوری تقلید فرمی و سازه‌ای از اون‌ها داشته باشه.

این مجموعه مربوط به یک برند ایتالیایی جواهرات هست که غرفه‌ای موقت در ابوظبی برای عرصه‌ی محصولات‌ش ساخته. این غرفه تشکیل شده از یک سری لوله‌های اکرولیکی که با قطرها و ارتفاعات متفاوت و با برش‌های حساب شده در کنار هم قرار گرفته‌اند. طراح در این پروژه قصد داشته فرمی رو برپا کنه که بدون نیاز به سازه‌ی پشتیبان داخلی بتونه نیروها رو انتقال بده و در نهایت مجموعه خود ایستا بشه. غیر از بحث فرم و سازه‌ی این غرفه، جزییات اتصالات لوله‌ها به یک‌دیگر هم جلب نظر می‌کنه.  

یادتونه فراخوان کارگاه عاشورایی طراحی پوستر با عنوان بی‌سوار رو در یانون‌دیزاین داشتیم؟

هیئت محبین اهل بیت (ع) دانشجویان و فارغ التحصیلان هنر با همکاری دانشگاه سوره اون کارگاه رو زیر نظر مجید کاشانی برگزار کردند و حالا نمایشگاهی از آثار خلق شده در اون کارگاه گذاشتند که می تونین برین و تا ماه صفر تمام نشده دقایقی روضه برای چشم‌هاتون بخونین.

مکان: خیابان آزادی، بین خوش و آذربایجان، نبش کوچه کام‌یاران، دانش‌گاه سوره، نگارخانه آیه

زمان: شنبه 2 دی ماه الی 14 دی ماه (بازدید همه روزه از ساعت 9 صبح الی 5 بعد از ظهر)

راستی در این نمایشگاه آثار اعظم اکبرپور، منصوره پزشک زاده، محمدرضا حافظی، حمیده حسین‌علی زاده، محمد حمامی، مرتضی فرح‌ناک، حمید قربان‌پور، سینا رعیت‌دوست، صالح سخن‌دان، حدیثه عباسی، مریم لک، محمود محمودی قیداری، حسین محمدی وحیدی، سیده فاطمه مرتضایی، حسین یوزباشی و رحیمه هم‌رنگ به نمایش دراومده.

زمانی که طرح "همایش‌های دانش‌جویی هنر" رو می‌دادیم در پی این بودیم که بچه های هنر جرات کنند و بیان بالای سن همایش و بگن این نظر منه! این دیدگاهیه که من بهش رسیدم. و این طوری آروم آروم به سمت تولید نظریه در هنر حرکت کنیم. قدم اول این بود که جرات کنیم از خودمون حرف بزنیم به جای این که بلغور نظرات دیگران و مخصوصا اون‌وری ها رو بکنیم.

قدم اول جرات بود.

و مایه افتخار یانون دیزاینه که تبلیغ نمایشگاهی رو بکنه که یک دانش‌جوی کارشناسی معماری با جرات اون رو نگاه شخصی خودش به معماری می دونه و حتی برای نگاه‌ش نام‌گذاری کرده: معماری حداکثر

از محتوای نمایش‌گاه چندان مطلع نیستم و فقط می‌دونم آرای یک دانش‌جوی کارشناسی معماریه که در قالب یک نمایش‌گاه درآمده و حتی ممکنه بعد با دیدن آثار و نگاه دوستم جناب یوسف ولی مطلع بشم که به کلی با او متفاوت فکر می‌کنم، 
اما همین جرات و اراده رو ستایش می‌کنم و با افتخار شما رو به دیدن از نمایش‌گاه‌شون دعوت می کنم.

28 آذرماه الی 5 دی ماه

شهرک‌غرب؛ بلوار دادمان، خیابان درختی، گلستان اول، دانشگاه علم و فرهنگ، نگارخانه نقطه

------------

یانون‌دیزاین از هرگونه حرکت خودانگیخته دانشجویی و حرفه‌ای در زمینه هنر و طراحی حمایت می‌کنه و خوش‌حال می‌شه اگر در اطلاع‌رسانی‌ش کمکی کرده باشه

این مجموعه با عنوان "Oritsunagumono" اثر " Takayuki Hori"  ترکیبی خلاق و تاثیر گذار از تصاویر گرفته شده توسط اشعه ایکسه که  با استفاده از هنر اوریگامی حجم و بعد پیدا کردن. هنگامی که ورق تا خورده، اجزای چاپی بدن حیوان را به عنوان یک کل متحد نمایش میده ، تبدیل به داستان تصویری از تقلای حیوون برای زنده ماندن در یک اکوسیستم  آلوده و خطرناک میشه. برجسته کردن تهدید های  آلودگی زیست محیطی به تعدادی از گونه های بومی در آب‌راه ساحلی ژاپن، هدف اصلی این مجموعه است و مخاطب رو وادار می‌کنه تا با دیدن هر ورق شفاف نگاهی به درون بدن موجودات ساخته شده بندازه و نگرانی هنرمند رو از درد و رنجی که این موجودات در مناطق آلوده می‌کشند القاء کنه. 

شاید تصور چند روز زندگی و کار بدون تلفن همراه دیگه این روزها برای همه ی ما که شب و روزمون رو با این فن آوری می گذرونیم به نظرمون امری سخت باشه، ولی خب در این بین هم هنوز افرادی هستن که با نخریدن تلفن همراه، زندگی شون رو به این ابزار نوین ارتباطی نفروختن!

نمی خوام این جا درباره ی معایب و محاسن این فن‌آوری نوظهور که فقط 25 سال از ورودش به عرصه‌ی زندگی بشر می گذرد صحبت کنم ولی این موضوع رو باید توجه کنیم که هر وسیله با ورودش به زندگی تغییراتی رو با خودش به همراه می آورد و ما ناگزیر باید با این تغییرات کنار بیاییم. 

 آثار هنری نمایشگاه های مفهومی این عصر، اینستالیشن‌هایی شبیه به اینه. کارهایی که فرم صرف هستند انگار و اگرچه خود هنرمند خیالاتی در باب معنا و مفهوم پشت اثر داره اما در واقع کار صرفا یک فرمه !

چقدر خوب درآورده این دودهای فیزیکال رو!

faig ahmed هنرمند آذربایجانی، برای معرفی فرش سنتی آذربایجان در این نمایشگاه، نخ‌هایی رنگی رو در الگوی دوربر فرش سنتی آذربایجانی به نحوی در فضای اتاق نصب کرده که پیوستار فضای غرفه رو اشغال کردند و گویی فرش بر روی دیوار غرفه از رشته های نخی که از ماورا خودشون رو به داخل غرفه کشوندن، بافته شده...

 یه اثر اعجاب آور و البته پرخرج از فضاسازی های دیجیتالی که جدیدا خیلی زیاد مد شده

غرفه ی شرکت هیوندا در نمایشگاهی اخیر که در اون هزاران تایل مانیتوری به طوری فضا رو پوشش دادن که به کمک کامپیوتر می شه اون‌ها رو عقب و جلو کرد و با استفاده از ترکیب نور و سایه و تصویرهای دیجیتال موقعیتی  استثنایی از تجربه ی فضا ایجاد کرد.
کار کمی تا قسمتی گران تموم می شه و خیلی توصیه نمی کنم به دوستانم که به سمت ایده هایی این چنین برین :) ولی دیدنش لازمه!

یک فستیوال معمارانه در مونتپلیر  فرانسه که مجموعهه از اینستالیشن های ارزشمند فضاسازانه رو در خودش جا داده.

برخی از این اتودهای نمایشگاهی می تونن برای بروبچه فضاساز و معمار کلی ایده خوب به همراه داشته باشن

heike weber  که به ساخت این طور کارها اصلا شناخته شده ،آخرین فرش سیلیکونی ش رو دوباره با نام kilim که از ترکی فرش گرفته شده  وهمون گلیم خودمون هست در هال یک نمایشگاه در آلمان برگزار کرده  و  پهنه‌ی نمایشگاه رو به شدت تحت تاثیر خودش قرارداده...

غیر از کار جالب و متفاوت این هنرمند که به خاطر نوبودن خود فرش هم برای اروپایی ها یک پرده جالب تر خواهد بود از چیزی ناراحت شدم که منجر شد این پست رو حتما بذارم؛ چرا باید فرش به نام ترکیه به جهان شناسونده بشه در حالی که قدیمی ترین نمونه ش ایرانیه و جزو صنایع دستی و هنرهای بومی ماست.... افسوس