- ۲ نظر
- ۲۵ آذر ۹۰ ، ۱۹:۴۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
به سادگی عکاسی ماکرو رو به گوشی های تلفن همراه هدیه داده! اون قدر ساده که خنده تون می گیره اول بار که می بینیننش!
قبل از این هم در یانون دیزاین تقویم های متفاوت و مبدعانه دیدیم با هم. موضوع اون پست زمان بود و آیهبودنش و این بار کارکرد ارزشمند تقویم و فرصتی که در اختیار من و توی طراح می ذاره رو مد نظر دارم و امید که تحریکتون کنه به کارهای نو.
تقویم های دیواری و رومیزی شما رو مجبور می کنن لااقل روزی یک بار بهشون نگاه کنین و این فرصت خیلی بزرگیه برای یک هنرمند. این یعنی مخاطب ثابت روزانه! کدوم هنرمندی که در پی دیده شدن کارهاشه بدش میاد مخاطبهای روزانهی ثابت داشته باشه.
شمایی که حتی در سودای دیده شدن نیستی و تنها به ابلاغ حرف خوب هستی هم نمی تونی فرصت به این خوبی رو نادیده بگیری. همه دوستان اهل هنر و ذوق رو دعوت می کنم که لااقل اتود یک تقویم متفاوت رو بزنن. ایده هایی خیلی ساده که گاهی حتی جهان بینی مخاطب رو در طول سال می تونن تحت تاثیر خودشون قرار بدن.
خرق عادت ! یکی از مهمترین جنبههایی که هنر عصر اخیر رو معنا می بخشه، خرقعادته. این که آدم ها رو از عادت ها و علقه ها و روزمرگی هاشون بیرون بیاره و نهیب بزنه.
خرق عادت معاصر کوتاه و خفیفشدهی صفت "تذکر و بیرون آورنده از غفلت" عصر قبله؛ همون انتظاری که ما -به مثابه افرادی با جهانبینی دینی- از هنر داریم.
حقیقت اینه که با وجود این که بشر در "غفلت" از حقیقت غرق شده و به تمام خوابه اما به حکم جنبه هایی پایدار در وجودش (به عبارتی فطرت) باز هم نمی تونه راکد شدن و روزمرگی رو مطلوب ببینه؛ پس لاجرم به تذکرهایی خیلی سطحی در حد "خرق عادت" دست می زنه، شاید که برون رفتی حاصل بشه.