وقتی آپارت‌مان‌سازی متدوال می‌شود و طبقات و حجم ساخت‌مان‌ها بالا می‌رود، باید برای انسانی‌تر شدن آن چاره‌ای اندیشید. طراحان کره‌ای ساخت‌مانی چهارطبقه طراحی کرده‌اند که مرکب از سه حجم عمودی و یک حجم افقی است. با این ایده، این مجموعه‌ی مسکونی از یک توده‌ی سنگین و بدون نفوذ خارج شده و در عین حال یک‌پارچه‌گی خود را حفظ کرده است. استفاده از زنگ‌های روشن و تیره در کنار هم و بازشوهای با ابعاد متفاوت و متناسب کمک به ایجاد تعادل بصری در نمای آن کرده است. 

استفاده از آجر در این ابعاد ساخت اگرچه سطوح را متنوع و جذاب‌تر می‌کند،‌ اما استفاده‌ی بی‌محابا از آن ظاهر را ملال‌آور خواهد کرد که در این بنا بر این مشکل فائق آمده‌اند. معماران AEA هم‌چنین با بالا بردن یک طبقه‌ای این توده‌ی سیاه آجری، از سنگینی بنا کاسته‌اند.

پیچیده‌گی زمینه ایجاد الگوواره‌هاست و الگوواره‌ها براساس برخی نظریات قابل توجه‌تر هنری، محمل درک زیبایی هستند. ذهن ما در پس پیچیده‌گی برای خود تصویرها و الگوهایی می‌سازد یعنی در میان پیچیده‌گی‌ها آشنایی‌هایی پیدا می‌کند. توصیف همان چیزی که در نگاره‌ها و تزئینات پیچیده هنر اسلامی پیدا می‌شود. البته این توصیف کامل همه چیزی نیست که رخ می‌دهد بل‌که توصیف بخش مادی و جسمی چیزی‌ست که طبعا لایه‌های وجودی متعدد دیگری نیز دارد.

همیشه این پیچیده‌گی نیاز نیست محصول هندسه‌های پیچیده باشد. طراحان گروه پوسکو به کمک یک شبکه‌ی هندسی ساده و تنها با بهره‌گرفتن از عمق فضایی به پبچیده‌گی ظرفیت‌سازی در طراحی این غرفه محیط زیستی رسیده‌اند. این‌جا ناظرهای مختلف درک‌های جدید و الگوواری از فضا پیدا می‌کنند.

میونگ‌بیم کیم هنرمند کره‌ای در بیش‌تر کارهای اینستالیشن خود با تلفیق جلوه‌هایی از طبیعت و رشد طبیعی با اشیای روزمره‌ی امروزی سعی بر سوق دادن مخاطب به دیدن محیط پیرامون از دریچه زندگی و هستی است. 

اشیای هتروژن به کاربرده شده در کارهای کیم، اگرچه در نگاه اول پارادوکسی جدی را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کنند اما در مواردی با کسب وحدت تدریجی در ذهن مخاطب، معناهای مورد نظر هنرمند را که همان توجه به زندگی و حیات باشد به خوبی بازمی‌نمایانند.

شرکت هیوندای کره جنوبی برای نشون دادن قدرت تکنولوژی خودش در زمانه، اقدام به ساخت سالنی خیال انگیز اما واقعی کرده.

این سالن با داشتن پرده ای بزرگ و سرتاسری با کیفیت HD اقدام به نمایش الگوهای بصری الگوریتمی می کنه که به طور افسون گر و صدالبته مرعوب کننده ای (به خاطر ابعاد بزرگ و محیط بر انسان پرده) پیام مورد نظر هیوندا رو به مخاطب می قبولونن.

جالب این جاست که هیوندا از شعار "ساخته شده به دست انسان" در تکمیل اثرش استفاده کرده. حرفی که به کنایه عظمت کار و ارزش بالای تکنولوژی "بشر" رو فریاد می زنه

یه هماورده یه جورایی.....

 یه اثر اعجاب آور و البته پرخرج از فضاسازی های دیجیتالی که جدیدا خیلی زیاد مد شده

غرفه ی شرکت هیوندا در نمایشگاهی اخیر که در اون هزاران تایل مانیتوری به طوری فضا رو پوشش دادن که به کمک کامپیوتر می شه اون‌ها رو عقب و جلو کرد و با استفاده از ترکیب نور و سایه و تصویرهای دیجیتال موقعیتی  استثنایی از تجربه ی فضا ایجاد کرد.
کار کمی تا قسمتی گران تموم می شه و خیلی توصیه نمی کنم به دوستانم که به سمت ایده هایی این چنین برین :) ولی دیدنش لازمه!

 کالبد معماری می تونه سخن از واقعیتی داشته باشه. این که ساختمانی دانشگاهی این چنین در شهر تاثیرگذار باشه و بدنه مردم روزانه به طور مداوم از میان کالبدش و روی بامش حرکت کنن، بنشینن و استراحت کنن و اون رو جداشده و نرده کشیده شده نبینن می دونین چه تاثیرات خوبی برای جامعه داره؟ و چه تاثیرات دو چندان خوبی برای خود دانشجوها داره!؟ این که با مردم عادی همراه و همنشین بشن.

مثلا تو همین ایران خودمون که گرفتیم و دانشگاه ها رو تو حصاری سخت محصور کردیم به چی رسیدیم؟ الا اینه که اگر خیری هست در دانشگاه محصور مونده اون جا؟ و مهم تر الا این که دانشجوهایی غیرواقع‌نگر و غیر مردمی بار میاریم که نتیجه ش رو در حوادثی نظیر فتنه سال 88 مجبوریم تحمل کنیم....
این که بدنه ملت توسط قشر محدود اما تاثیرگذار دانشجو درک نشن و دانشجوها در حصاری خودتنیده بار بیان خطری بزرگ برای یک جامعه ست....

راستی  :) دانشگاه زنان در سئول!
قابل توجه اون ها که به کلمه تفکیک جنسیتی دانشگاه ها حساسیت عصبی دارن و فکر هم می کنن روشن‌فکری شون دلیل این عصبیت هاست!

 دوستانی که یانون دیزاین رو دنبال می کنن می دونن که من چندین بار دیگه هم به حضور و کاربرد پرده در معماری به منزله یک عنصر سازنده معماری توجه نشون دادم و حتی علاقه‌ام رو هم در این موضوع مخفی نکردم.
این کار ، این خونه با پرده های پلاستیکی مشبکی که در دو رنگ براش طراحی شده کاملا دو جنس فضای متفاوت رو در خدمت استفاده کننده قرار می ده. پرده ها در این بنا حتی حیاط مجموعه رو هم دربرمی‌گیرن و علاوه بر نماسازی برای مجموعه کیفیت فضای باز مجموعه رو خراب نمی کنن.
سوای هندسه نافرم مجموعه، طراحی حیاط مجموعه هم خیلی خوب از آب دراومده