تصور این که طراحان و نقاشان سده های اخیر و به خصوص دوران مدرن دقیقا چه زیباشناسی در انتخاب و بازنمایی مدلهای طراحی داشتهاند کمی سخت است. آنها به بازنمود عینی مدلها قائل نبودند و بنابراین طور دیگر از مدلها حکایت تصویری میکردند. به همین جهت معمولا در برخورد با آثار این نقاشان سعی میکنیم وجه واقعی مدل را فهم کنیم و توجهات نقاش و تمرکزهای او بر برخی عناصر مدل و ... همه را به صورت ذهنی تفسیر و تصویر کنیم.
اما فلورا بورسی با ساخت عینی مدلهای نقاشیهایی معروف به صورت سه بعدی و مجسمه این تخیلات را در هم میشکند. او با نمایش عین به عین فیزیکی نقاشی هایی غیرواقعگرا به نوعی به تصویر ذهنی و فرانمودی نقاش نقشی اوبژهای می دهد که آن را هم ارز اوبژهی مقابل نقاش میکند. شاید به این ترتیب سوژه ذهنی نقاش هم برتری چندباره پیدا می کند...
'fool’s hat – narrenhut' by rudolf hausner re-interpreted as a model
'portrait of a polish woman' by amedeo modigliani re-interpreted as a model
'woman with green hat' by pablo picasso re-interpreted as a model
kazimir severinovich malevich's bust of a woman re-interpreted as a model
real life models from american gothic
[ طرح انتخاب شده از : Designboom ]