اثر معماری به دلیل وجوه گوناگون و متعددی که در شکلگیری آن دخیل است و نیز به واسطهی چندین بعدی بودن محصول نهایی میتواند در آن واحد از یک وجه شایسته ستایش و از وجهی دیگر اثری بیارزش باشد. در چنین وضعیتی اثر معماری اگر بتواند در یکی از وجوه بروز خود دارای ویژگی مشخصی باشد که بتواند به مثابه هویت و آبروی آن تلقی شود کافیست تا به عنوان اثری «خوب» شناخته شود. این به معنی خوب بودن واقعی آثار معماری نیست اما لااقل در جهان تنیده با رسانهی امروز موجب دیدهشدن و صدالبته پسندیدهشدن از سوی بخش کثیری از جامعه هنری که تحت تاثیر رسانههای هنری هستند خواهد شد.
گاهی یک الگودهی به نمای یک ساختمان (Texturize) ساده اما متفاوت، شکلدهنده هویت و تمامیت یک اثر معماری خواهد بود. طراح این ساختمانها در یافا در سرزمینهای اشغالی با بهکاربردن حسابشده الگوهایی ساده بر جدارههای درون و بیرون ساختمان از یک ساختمان معمولی طرحی با هویت ویژه ساخته است که به راحتی در جهان رسانهای امروز معماری میتواند مورد ارجاع قرار بگیرد و اصطلاحا دیده شود. اهمیت این دیدهشدن را در کنار سیاستهای رژیم اشغالگر قدس برای توجیه رسانهای شهرکسازیهای نامشروعش در جهان بهتر میتوان فهم کرد.