اگر یادتان باشد چند روز پیش فرزین خاکی کتابی به نام دید معماری را برایمان معرفی کرد که در آن به نکاتی پایهای در مورد نگاه معمارانه و تاثیرات بصری معماری بر مخاطب پرداخته بود. از ویژگیهای اصلی آن کتاب ارائه اصول و نکات در قالب تصاویر مقایسهای بود که با اعمال تغییرات بصری بر تصاویر بناها و مقابل قراردادن دو تصویر صورت میگرفت. یعنی یک نوع تجربه معمارانهی لحظهای که در صفحه صفحهی کتاب پیگیری میشد.
ویکتور انریش، در پروژهای شورانگیز به صورت ویدیویی، گونهها و راههای مختلف ساختهشدن یک ساختمان در مونیخ را اتود کرده است. او در این پروژه از هیچ رفتار متهورانه، شوخطبعانه و خارج از عرفی که شاید حتی در دنیای واقع چندان هم امکانپذیر نباشد، دوری نکرده است. نظیر این حرکت را شاید خیلی از دانشجویان معماری در طول پروژههای خودشان تجربه میکنند اما وجه تمایز حرکت انریش ارائه هر کدام از اتودها در صورتی نهایی و به جلوهای واقعیست که درک دقیقتری را از تاثیرات هر کدام از این راههای ساختن بر بستر پیرامون آن، برای مخاطب ایجاد میکند.