زرن بادر با ترکیبهایی از آثار مشهوری از تاریخ نقاشی و وسایل روزمره نظیر خوردنیها و وسایل شخصی، به صورتی که القای یک اتفاق را بکند، سعی در توجه دادن دوچندان مخاطب به آثار هنری دارد. اگر از وجوه تکنیکی کلاژهای بادر بگذارم -که به حق با تکنیکی بالا و بینقص روبهرو هستیم- به راستی آیا این طور نیست که حجم عظیم پیامهای تصویری روزگار ما چنان ما را در برابر تصویر واکسینه کرده است که دیگر مانند جهان سنت به یک شاهکار هنری نگاه نمیکنیم؟
شاید این روزها دیدن ناگهانی یک تصویر نقاشی زیبای مچالهشده درون یک کفش نو در مغازه کفش فروشی، یعنی یک اتفاق نادر و عجیب توجه ما را خیلی بیشتر از معمول به محتواهای بصری جلب کند.
[+]