انگار که یه توپوگرافی برعکس روی سرتونه.... کار از حیث پرکاری جناب طراحش شایسته دیدنه. همین :)
- ۱ نظر
- ۲۷ ارديبهشت ۹۱ ، ۱۱:۲۳
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
انگار که یه توپوگرافی برعکس روی سرتونه.... کار از حیث پرکاری جناب طراحش شایسته دیدنه. همین :)
یک رنگین کمان مصنوعی !
رنگین کمانی که دور تا دور این ساختمون روزی دوبار هر بار به قدر پانزده دقیقه شکل می گیره. به لحاظ فنی کار سختی انجام شده و به لحاظ هنری کاری فوق العاده....
اما
کم پست هایی این جا با هم ندیدیم که هر کدوم به نحوی دست برد به محدوده قدرت الاهی (در پهنهی توانایی ها و اندیشه های جهان سنت) به حساب میامدن.
نمی خوام بی دلیل بگم این ها به این قصد این کارها رو میکنن. دارم از امری ناخودآگاه حرف می زنم به نوعی....
به شخصه فکر می کنم این ها آخرین تقلاهای بشریه انگار...
گویا بروبچه های انجمن علمی معماری سنتی دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس این بار با همکاری انجمن معماری دانشگاه تربیت مدرس، دوباره نشست های خوب "چیستی و چرایی سازههای سنتی ایران" رو از پی گرفتند و قراره انشاالله دوره دوم ش از هفته بعد آغاز بشه.
این برنامه جلسات خردادماهشونه که امید دارم به قدر زمان و علاقهتون بتونین استفاده کنین.
این یک کار در هفته دیزاین میلان خیلی خوب بود. آجرهای متخلخلی که علاوه بر نماسازی متفاوت به واسطهی حفرههای بزرگشون امکان استفاده مثل یک گلدون رو برامون ایجاد می کنن. می شه توشون خاک ریخت و گیاه کاشت . به این ترتیب می شه از مرده ترین و مصنوعی ترین جداره ها هم، عناصری زنده و طبیعی درست کرد که در وضعیت فعلی معماری شهرهای بزرگ دنیا کم نعمتی نیست این مساله....
خیلی از این ایده پردازی های انتزاعی (کانسپت) که در یانون دیزاین با هم می بینیم اگرچه ممکنه هیچ وقت به نتیجه ای عینی نرسن و حتی ظرفیت اون رو هم نداشته باشن که تبدیل به محصولی عینی بشن اما همین که صرف نوآوری و ابتکار و گاهی نوع نگاه متفاوت شون رو با هم ببینیم ممکنه خیلی موجبات ظهور ایده هایی نو بشه برامون.
در این پست 12 ایده در پیرامون موضوع پرینت و پرینتر رو می ببینیم که البته عمومشون به فکر کاربردهای بیش از پیش تکنولوژی در طرح ایده ای نو بودند.
یکی از جالبترین شون هم شاید همون ایده ای باشه که با یک مداد ساده به دنبال تولید پرینتری مدادیه :)
اون چیزی که فلاسفه و دانش مندها از منظری بهش می پردازن، وقتی دست مایه هنر و هنرمند بشه معلوم نیست به رهیافتی مشابه منجر بشه.....
هنرمندها و هنر وادی شوریدگیه. در نوع اصیلش از شهودی ورای فهم خبر داره و در نوع نازلش نوعی دیوانگی بی بنیان لازمه هنره. :)
این جناب kyle bean در ساخت این اثر، شوریده و دیوانه :) به موضوع مهم "اول مرغ بود یا تخم مرغ ؟؟؟" پرداخته
الگوی این بنای اداری-فرهنگی چه قدر زیاد شبیه خانه های سنتی اقلیم شمالی کشور خودمونه.
حتی مصالح و تکنیک های ساخت جدید و حتی امکان های فنآورانه جناب طراح رو فریب نداده تا در عصری که می تونه به ظاهر به طبیعت و الزاماتش پشت کنه، این کار رو انجام بده. با همین روشهای امروزین به گفتمان با طبیعت پرداخته و اون چه رو طبیعت به مثابه قانونی به او یادداده به کار بسته...
به نظر شما چی؟
© Filip Dujardin
Architects: Gijs Van Vaerenbergh
Location: Looz, Limburg, Belgium
Stability: Ney&Partners
Execution: Cravero bvba (steal) / MEG (fundaments)
Initiator: Provincie Limburg / Z33
Year: 2011
Photographs: Filip Dujardin
© Filip Dujardin
‘Reading between the lines’ is a project by the duo Gijs Van Vaerenbergh, a collaboration between young Belgian architects Pieterjan Gijs (Leuven, 1983) and Arnout Van Vaerenbergh (Leuven, 1983). Since 2007, they have been realizing projects in public space together that start from their architectural background, but have an artistic intention. Their projects do not always originate out of the initiative of a classical client, for example, and carry a large degree of autonomy. Their primary concerns are experiment, reflection, a physical involvement with the end result and the input of the viewer.
© Filip Dujardin
‘Reading between the lines’ is part of ‘pit’, an artistic trajectory with works by some ten artists in the region of Borgloon-Heers (in the Flemish province of Limburg). ‘Pit’ will be the first part of the exhibition project Z-OUT, an initiative in which Z33, the contemporary art museum of the city of Hasselt, presents art in public space (see also www.z33.be). On September 24th, Gijs Van Vaerenbergh will reveal a construction in the rural landscape, by a cycle route, that’s based on the design of the local church. This ‘church’ consists of 30 tons of steel and 2000 columns, and is built on a fundament of armed concrete. Through the use of horizontal plates, the concept of the traditional church is transformed into a transparent object of art.
© Filip Dujardin
Depending on the perspective of the viewer, the church is either perceived as a massive building, or dissolves — partly or completely — into the landscape. Those viewers that look from the inside of the church to the outside, on the other hand, witness an abstract play of lines that reshapes the surrounding landscape. In this way, church and landscape can both be considered part of the work — hence also its title, which implies that to read between the lines, one must also read the lines themselves. In other words: the church makes the subjective experience of the landscape visible, and vice versa.
© Filip Dujardin
‘Reading between the lines’ can be read as a reflection on architectural themes such as scale, the ground plan etc., but the project also emphatically transcends the strictly architectural. After all, the church does not have a well-defined function and focuses on visual experience in itself (one could even consider it to be a line drawing in space). At the same time, the construction demonstrates that this experience is in effect a consequence of the design, since it explicitly refers to the various stages in its conception: the design drawing, the model… Apart from that, because the church does not fulfil its classical function, it can be read as a heritage related reflection on the present vacancy of churches in the area (and their potential artistic reuse).
© Filip Dujardin
All these layers merge in one work of art that is open to various readings, from a strictly architectural one to an artistic one. At the same time, ‘Reading between the lines’ is an accessible spatial intervention that gives, among others, a cyclist that happens to ride past, an unexpected visual experience.
© Filip Dujardin
جلسه ششم از سلسله جلسات حلقه هنر (مطالعات متون نظری هنر) برگزار می گردد.
این جلسه در واقع چهارمین جلسه از سلسله جلسات حلقه بهار با موضوع “نشانه و نشانهشناسی” ست که در آن به مباحثه، حاشیه زنی و بررسی کتاب نشانه شناسی نوشته امبرتو اکو، از صاحبنظران دانش نشانه شناسی پرداخته می گردد.
از همه علاقه مندان به مباحث نظری هنری دعوت به عمل می آید تا در حلقه ششم شرکت نمایند: