معماری و هویت
چهارشنبه, ۲۳ فروردين ۱۳۹۱، ۰۵:۴۶ ب.ظ
انجمن علمی معمار دانشگاه تربیت مدرس برگزار میکند
نشست تخصصی معماری و هویت با همکاری دانشگاه تربیت مدرس و دانشگاه صنعتی وین
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
توسعه بناهای قدیمی، یکی از چالش‌هاییه که پیش روی اکثر شهرهای بزرگ و سابقه داره.
برخی بناهای قدیمی رو شایسته تخریب می دونن و اون ها رو از کار افتاده و دوران گذشته می خونن و برخی دیگه برعکس اون ها رو شایسته ارج و نگه‌داشت فرض می‌کنن. و البته هر دو گروه هم در برخورد با برخی بناها که خب سن و سالی ازشون گذشته و ثبت های میراثی شدند، خاضع تر برخورد می کنن و علاقه مند نگه‌داشت و زنده‌سازی مجدد اون ها هستند.
یکی از گونه بناهایی که معمولا در سال های اخیر نیاز به توسعه و زنده‌سازی شون در همه جای دنیا حس شده ایستگاه ها و پایانه های حمل و نقل قرن اخیر هستند. با ورود خودرو به زندگی بشری در سده اخیر، خیلی چیزها در زندگی مردم عوض شد. این ایستگاه ها و پایانه ها هم مربوط به همین دورانن و این روزها کم کم دیگه احساس می شه نمی تونن جواب‌گوی نیازهای جدید باشن و باید فکری به حالشون کرد. گاهی رخ داده که تخریب شدند و به جاشون چیزی جدید ساخته شده و گاهی هم به کل تغییر کاربردی داده شدن و در نزدیکی شون مجموعه ای جدید ایجاد شده. و اگرچه هر دوی این راه‌کارها معمولا با توجه به محاسبات مالی دقیق رخ می ده اما یه جورایی آدم احساس می کنه اسرافه! :) یعنی یه بی مهری حتی! نسبت به چیزی که سالیان دراز همراهی کرده با خوب و بد بشر....
اما در راه‌کارهای عاقلانه تر توسعه و نوسازی این بناها مطرحه که هم نگه می داره وضعیت قبلی و خاطره های اجتماعی رو و هم به کاربری های جدید پاسخ می ده.
نکته مهم در این گونه توسعه ها توانایی در برقراری ارتباط میون وضعیت قبل و بعد بناست به طوری که مثلا رشد فناوری های سریع این سال‌ها مانع برقراری ارتباط نشه.
یک نمونه خوب از توسعه این گونه بناهای قدیمی که با وجود برخورداری از آخرین فناوری‌های ساختی خیلی خوب تونسته رابطه مورد نظر رو برقرار کنه و به کالبدی نو و پاسخ‌گو برسه توسعه و بازسازی ایستگاه کینگزکراس لندنه.
طرح یک پناه‌گاه کوهستانی هوش‌مندانه که به نوعی توسعه یافته‌ی الگوی مسکن اسکیموها (ایگلو) هست. پوسته ای نایلونی که از الگوی تداخل فرم‌های مطلوب باربر گرفته شده و به طور عجیبی با الگوی طبیعی پوست کرم ها و توزیع تنش درون اون ها تناسب داره، باد می شه و با پاشش آب در دمای زیر صفر کوهستان بر روی اون، یک لایه ضخیم یخی با الگویی ارگانیک و باربر ایجاد می شه که به خوبی می تونه کوه‌نورد رو از وضعیت های نابه‌سامان جوی و دمایی حفظ کنه.
جا هم خیلی کم می گیره تو کوله!
نوآوری و بهره وری؛ یک تکه لاستیک اون هم لاستیکی بازیافتی که غالبا تو چهارشنبه سوری و چیزی دود می شد می رفت هوا، با یه ایده خوب ، تحت کشش تبدیل به یک سینک باکلاس :) و کارا شده. کاش روزی فرا برسه که در جزئیات اجرایی معمار خودمون هم نوآوری های عاقلانه زیاد ببینیم.
فرآیند ساخت این زیور، و سادگی اون، خیلی دیدنی بود. این که چنین چیزهایی رو از خمیر مجسمه ایجاد کنی .
یکی از گرایش‌های مهمی که من در یانون‌دیزاین دوست دارم همواره پیگیری کنم و ازش پست بگذارم کارهای دستی و هنرهای خونه‌گیه. منظور کارهاییه که از سر ذوق و با اندک امکانات ساخته می شن و معمولا هم به مراتب بیشتر از کارهای پرطمطراق نمایش‌گاهی روان آدم رو تحت تاثیر می گیرن و حرف برای گفتن دارن.
به جای تخم‌مرغ های شانسی مرسوم!
این رو به حساب نوآوری بگذاریم یا جنگ طلبی این طراح ایتالیایی!!!؟ :)
دوستان احتمالا با پرینت سه بعدی (3D printing) آشنایی دارند. نوعی فرآیند ساخت صنعتی که در اون دستگاه های دقیق با کنترل کامپیوتر ماده ای خمیری رو به صورت لایه لایه (افزودنی) یا ماده ای صلب اما نرم رو با برش‌های متوالی (کاستنی) نوعی شکل می دن که محصول نهایی فرم پیچیده ای باشه که در فضای مجازی رایانه ای ساخته شده و به دستگاه فهمونده شده. نمونه هایی هم در این جا با هم دیدیم تا به حال. مثل این+ یا این+ یا حتی این+ که در مقیاس نانو بود!
آتلیه طراحی و معماری پنج اوهفت، برای چهارمین جلسه متوالی برگزار می کند:
جلسه چهارم از سلسله جلسات حلقه هنر، که دومین جلسه از جلسات حلقه بهاری می باشد و پیرامون موضوع نشانه و نشانه شناسی خواهد بود برگزار خواهد شد.
سومین پستیه که در یانون‌دیزاین از کارت های ویزیت خلاقانه می گذارم. و می دونم که دوستان طراحم با دیدن این طور نمونه‌ها چیزهای خوبی به دست میارن معمولا. البته کارت‌های این پست عموما کمی پرهزینه تر از کارت های ویزیت معمولن.
همین کارت ویزیت و وسواس در طراحی اون گاهی برای برخی از آتلیه های جوون یا طراح‌ها در ابتدای کار به یه دغدغه تبدیل می شه.
