قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
با پروجکت تصویر بر روی آب پاشش شده در وسط رودخانه در شهر توکیو، ما شاهد یک فریب تصویری-آبی بسیار بزرگ و سحرانگیز هستیم؛ حتی می شه این طور تعبیر کرد: مانیتوری با عرض شصت متر توسط هنرمندان و متخصصان ژاپنی درست شده :)
باید اذعان کرد خلاقیت بشر در این طور چیزها تمامی نداره و مرزهایی عجیب رو روزانه داره رد می کنه
این چنین روزی برای همه ما فرا می‌رسه! چه اون‌هایی که فکر می‌کنن چشم انتظار آخرت هستند و چه اون‌ها که زیادی دل به این دنیا و مافیهاش بستن....
این چنین روزی در انتظار همه ماست.... روزی که تو آینه خونه‌مون جوانی از دست رفته مون رو در لابه‌لای خط و خطوط چهره‌مون می بینیم و آه سردی می کشیم و ... خوشا به حال اون‌ها که اون روز به چهره‌ی جوانی خودشون لبخند می زنن و می گن : خوب تو رو در راه چیزهایی پایدار خرج کردم.... و بدا به حال زیان‌کاران....
مستمندترین ها خود ما هستیم و تنها و تنها از دست خودمون برای این مستمند کار برمیاد نه کس دیگری... ای که دست‌ت می رسد کاری بکن؛ پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار
-----
از تام هوسی به خاطر این که به این فکرها وادارم کرد متشکرم؛ هرچند او برای تبلیغ دارویی ضدآلزایمر این تصاویر رو تهیه کرده بود.....
یک آگهی تلویزیونی متهورانه.
به نظر میاد می خواد بگه با خوردن این چند سی سی آب میوه انگار همه این ها رو خوردی! یا مثلا همه این‌ها در مقابل اون هیچ نیستند و از صحنه کنار می رن یا ... اما به هر تقدیر خیلی خشن و خیلی پرانرژی این حرف رو می زنه! :)
با روشن شدن این آپاژور در عین این که نور مطبوعی فضا رو روشن می کنه، آرام آرام امری هم در حال رخ‌داده. چیزی در حال خلق شدنه
درست مثل تجربه کودکی هامون که به شمع در حال آب شدن خیره می شدیم و خلق آرام آرام ش رو نظاره می‌کردیم وگاهی هم انگولکش می کردیم :)
هنر اتفاق یکی از جدی ترین جریان‌های هنری عصر اخیره....
این اینستالیشن شهری بی‌نظیر در فرانسه از یک صفحه تشکیل شده که شبکه ای از سلول‌های نورده حساس به رطوبت رو در خودش جا داده و مانند یک ال سی دی بزرگ شهریه.
بچه ها و بزرگ‌تر ها در شب میان و با تفنگ آب‌پاش و اسفنج خیس و هر صورتی که بتونن به این صفحه آب می پاشن و سلول‌ها به همین دلیل شروع می کنن به نوردهی... مثل این تخته سیاه‌ها که بچه کوچولوها روشون نقاشی می کنن و بعد با کشیدن دست روشون پاک می شن و جوهری و رنگی هم به بیرون نمی ریزه.
مردم می‌تونن به طور بی هزینه و بدون ترس و قید و .... تجربه نقاشی در ابعاد بزرگ رو این جا داشته باشن. تجربه این طور بی هزینه خطا کردن . تجربه لذت بخش و آگاهی بخشیه
یک پروژه‌ی عکاسی قبلا با هم در یانون دیزاین دیده بودیم که عنوانش بود: پرتره از اتاق‌ها.
در اون پروژه عکاس با قرار دادن دوربین در وسط اتاق در ارتفاع سقف به نوعی عکسی پرتره از اتاق از ناظر بالا تهیه کرده بود. اون پست خیلی زیاد مورد توجه دوستان عزیزم به خصوص بروبچه های معماری قرار گرفت؛ چرا که ناظری جدید به ما می داد و تجربه ای متفاوت داشت
در این پست کاری مشابه اون مطلب داریم. پرتره هایی که از وسط اتاق این بار از روی زمین تهیه شدند. یک جوریایی انگار پس کله اتاق رو داری می بینی :)
این هم تجربه ای نو و متفاوت.... معماری از هر ناظری یک جوری درک می شه
اون بار گفتیم بچه معمارها حواس‌شون باشه که معماری هاشون اون پلان های شق و رق و تر و تمیز با مبلمان چیدمان شده و بهینه نیست
این بار باید بگیم حواسمون هست با طراحی هامون چه بلایی سر دنیای مورچه ها و حشرات و موجودات ریز می گذاریم!!! ؟ :)
برخی اعتقاد دارن پاریس شهر سرد و بی روحیه؛ من هم در برخوردهای مجازی ای که با این شهر داشتم همیشه احساس کردم این جا انگار روح نداره؛ یا به شدت آلوده ست....
طراح این مدرسه در شهر پاریس شاید کمی هم‌فکر بوده با این نگاه و یا حسی مشترک داشته که به بهترین نحو ممکن بنایی مثل یک گلوله آتیش درست کرده. دیتیلی نوآورانه که با رنگ‌آمیزی دقیق یک نماد و نشانه شهری قدرت‌مند درست کرده و رنگ محیط رو و دمای حسی اون رو تحت تاثیر قرار داده
بهترین نگاه به این گونه آثار می تونه این باشه که بگیم چنین آثاری با کشف جلوه‌هایی نو از چیزهای معمولی و ساده، با بروز چیزهایی غیرعادی از دل چیزهایی عادی، ما رو به کشف ایده های نو و جهان‌های نو فرامی‌خونن و حتی نوعی تمرین ذهنی هستند برای مخاطب...
غالب کارهای این مجموعه توسط kevin van aelst به روش digital c-print ایجاد شدند که در اون با وجود اون که اثر از محتواهای دیجیتال تولید شده اما طی فرآیندی مشابه چاپ عکس آنالوگ چاپ می شه و محصول عکس‌هایی فوق‌العاده واقعی در رنگ و نور و کنتراست و ... خواهد بود.
در تاریخ معاصر مغرب زمین کسی هست به نام سانت الیا. این بنده خدا در زمانه ای که هنوز خبری از این شهرنشینی حمل و نقل محور و این پل‌ها و راه‌های بزرگ و این ترن‌ها و خطوط متروی پیچیده در شهرها نبود، اتودهایی ارائه داد که در اون ها آرمان‌شهر معاصر رو به تصویر می‌کشید.
اگرچه اون سال‌ها برخی به اتودهای او نگاه چپ چپ می‌کردند و تحت عنوان جنبش فوتوریسم دسته بندی شدند و به عنوان جریانی زودگذر شناخته شدند اما امروز اگر کسی نگاهی به شهر‌های بزرگ بندازه و نگاهی هم به اتودهای سانت الیا بکنه حتما در نگاه‌ش شباهت زیاد این‌ها به هم جلب توجه خواهد کرد. انگار که سانت الیا می دیده داریم به کدام سو می ریم.....
ند اسکات در اتودهای ترسیمی که برای پارک سینت جیمز لندن زده صورتی فوتوریستی ارائه داده که به راه‌کارهای شایع سال‌های اخیر تحت عناوین راه‌کارهای سبز یا پایدار به شدت نظر دارند. با توجه به چیزهایی که در مورد سانت الیا و اتودهاش بر ما گذشته؛
فکر می کنین روزی برسه که جمیز پارک لندن تا پارک لاله تهران این طوری بشن....؟
