ساخت هر ساله یک غرفه ی تحقیقاتی در گروه Computational Design دانشگاه اشتوتگارت آلمان دیگه مثل این که تبدیل به یک سنت شده. این حرکت از سال 2010 شروع شد و سه سال متمادی هست که دانشجویان به سرپرستی اساتید دانشگاه و با بهره گیری از صنعت و فن آوری پیشرفته‌ی آلمان به طراحی و ساخت دیجیتال مشغول می‌شوند. 

این پست رو انتخاب کردم به دو دلیل:

اول این که طراحی و ساخت غرفه بر اساس روی‌کرد Biomimetic به کمک یک روبات هوشمند با بافت تارهای فیبر کربن و شیشه شکل گرفته است.(Biomimetic: یعنی یادگرفتن و تقلید از فرم‌ها، مدل‌ها، فرآیندها و سیستم‌های طبیعت برای طراحی و ساخت و جواب دادن به مسائل انسانی. برخلاف نگاه مدرن در معماری که فقط فرم رو از طبیعت کپی می‌کرد، در این روی‌کرد فرایند زایش فرم در طبیعت مورد توجه و تقلید قرار می‌گیرد)

دوم ، به نظرم وجود یک مدیریت متخصص و با انگیزه در یک مرکز دانشگاهی باعث خیلی از حرکت‌ها و جریان‌های پایدار در محیط علمی می‌شه؛ مثل جناب Achim Menges در اینستیتوی Computational Design دانشگاه اشتوتگارت. شاید باورکردنی نباشه که این اینستیتو با این همه خروجی علمی-تحقیقاتی فقط 5 ساله تاسیس شده!

ما چه قدر از این پنج سال ها رو هدر دادیم؟

عکاسی نزدیک از کش و قوس‌های بدن ماهی قرمز در آب، انگار جهانی دیگر رو جلوی چشم ما میاره. به جز انتخاب سوژه، نورپردازی خوب، انتخاب پس‌زمینه تیره که در کنتراست با سفیدی و سرخی بد ماهی به جلوه‌ کردن بیشتر طرح کمک کرده و البته تمرکز عکاس بر یک موضوع تا رسیدن به نتیجه مورد نظر همه مواردی هستند که منجر به خلق چنین لحظه‌های شگفتی شده.

شاید بشه این طور عکاسی رو گونه ای از عکاسی فیگور دونست که به کشف زیبایی‌های تصویر فیگورهای انسانی و انحناهای فیگور انسان می‌پردازه. و البته ناگفته امکان نشر اون ها در یانون‌دیزاین کم‌تر پیش میاد؛ چرا که چه اعتقادی و چه ذوقی ناپسند می‌دونه این گونه از آثار هنری رو :)

شاید برای خیلی از ما هالیوود و چیستی‌ش حتی هنوز جانیافتاده باشه! اما غالب‌مون نماد هالیوود رو دیدیم. تایپوگرافی اسم هالیوود که بر روی تپه‌هایی مشرف به شهر هالیوود در ابعاد بزرگ نصب شده.

در این پست تصاویری از مراحل ساخت این نماد و اطلاعاتی در مورد اون داریم. نمادی که در 1932 با تخته‌های چوبی ساخته می‌شه و با به کار بردن قریب به 4000 لامپ دور اون رو روشن می‌کنن به شکلی که سه عبارت Holy، Wood و Land به ترتیب روشن بشن و در پایان کل حروف روشن بشن تا این هیکل حدودا بیست متری رو بر بالای تپه روشن نگه دارن....

برای اطلاعات بیشتر در مورد ساخت این نماد می‌تونین متن پست رو بخونین

اما اگر می‌خواین از چندوچون هالیوود مطلع باشین دوستان کتاب "امپراتوری هالیوود" ، اثر نیل گابلر از انتشارات عابد رو معرفی کردند.

بازسازی‌ها و تغییرکاربری‌ها غالبا روی‌کردهای گوناگونی دارند که از نگاه کارفرما و طراح نشات می‌گیره. مثلا کارفرمایی به حفظ اصالت‌ها بها می‌ده و بنابراین در بازسازی بنایی قدیمی حفظ اصالت‌های معمارانه رو حتی ممکنه به کاربری ترجیح بده.

در بازسازی برج مارتلو مربوط به سال‌های آغازین 1800 با روی‌کردی نوآورانه و فوق العاده روبه‌رو هستیم. طراح و کارفرما به جای اون‌که در فکر بازسازی گذشته یا حفظ کالبد قدیمی صرف باشند یا حتی به جای اون که مثلا کالبد رو برای نیازی امروزی آماده کنن و در کیفیت‌های متریال‌ها و نماها و فضاهای داخلی ش دست ببرن علاوه بر مرمت سازه‌ای و عمومی، با افزودن بخشی نوساخت و به شدت متفاوت با بستر کار اما به نحوی که نتیجه کالبدی کامل و جدید و با هویتی متفاوت باشه، گونه ای متفاوت از به‌سازی و تغییرکاربری بناهای قدیمی رو به نمایش گذاشتن.

برج مارتلو کماکان هست و تمام تاریخ‌چه ای که می‌تونسته با کالبد خودش نگه داره، نگه داشته اما حالا ما با بنایی جدید و به کلی متفاوت هم روبه‌رو هستیم. به این ترتیب کالبد معماری به حیات خودش ادامه داده.

از حق هم نگذریم افزوده مدرن بنا، به خوبی با اون ترکیب شده و نتیجه بنایی با شکوه‌تر از گذشته ست...

این خانم عکاس به گرفتن تصاویر رمزآمیز و خیالی از گیاهان و گل‌ها مشهوره و حتی جایزه‌ای هم در عکاسی از گیاهان و باغ‌ها گرفته.

در چند قطعه‌ عکسی که براتون انتخاب کردم، بازی با نور و سایه و رنگ در کنار جلو‌ه‌های عجیبی که حرکت گل‌ها ایجاد کرده، به رمزآمیزی عکس‌ها خیلی کمک کرده.

با رواج استفاده از سازه‌های بادی در معماری چند دهه اخیر و جاافتادن حضور نیروهای کششی در معماری سده اخیر هر روز باید منتظر ایده هایی نو در معماری کابلی-بادی باشیم.

پل معلق بادکنکی این پست یکی از همین ایده های جالب و نو در کاربرد این گونه سازه‌هاست. اگرچه هنوز این اتود به عنوان یک مجسمه در دل دریاچه پارک نصب شده اما ایده چه بسا اون‌قدر برای معمارهای اهل تهور تحریک کننده باشه که به زودی شامل پلی با چنین ایده سازه ای باشیم 

زمانی که طرح "همایش‌های دانش‌جویی هنر" رو می‌دادیم در پی این بودیم که بچه های هنر جرات کنند و بیان بالای سن همایش و بگن این نظر منه! این دیدگاهیه که من بهش رسیدم. و این طوری آروم آروم به سمت تولید نظریه در هنر حرکت کنیم. قدم اول این بود که جرات کنیم از خودمون حرف بزنیم به جای این که بلغور نظرات دیگران و مخصوصا اون‌وری ها رو بکنیم.

قدم اول جرات بود.

و مایه افتخار یانون دیزاینه که تبلیغ نمایشگاهی رو بکنه که یک دانش‌جوی کارشناسی معماری با جرات اون رو نگاه شخصی خودش به معماری می دونه و حتی برای نگاه‌ش نام‌گذاری کرده: معماری حداکثر

از محتوای نمایش‌گاه چندان مطلع نیستم و فقط می‌دونم آرای یک دانش‌جوی کارشناسی معماریه که در قالب یک نمایش‌گاه درآمده و حتی ممکنه بعد با دیدن آثار و نگاه دوستم جناب یوسف ولی مطلع بشم که به کلی با او متفاوت فکر می‌کنم، 
اما همین جرات و اراده رو ستایش می‌کنم و با افتخار شما رو به دیدن از نمایش‌گاه‌شون دعوت می کنم.

28 آذرماه الی 5 دی ماه

شهرک‌غرب؛ بلوار دادمان، خیابان درختی، گلستان اول، دانشگاه علم و فرهنگ، نگارخانه نقطه

------------

یانون‌دیزاین از هرگونه حرکت خودانگیخته دانشجویی و حرفه‌ای در زمینه هنر و طراحی حمایت می‌کنه و خوش‌حال می‌شه اگر در اطلاع‌رسانی‌ش کمکی کرده باشه

تجربه‌ی سحرانگیز عبور نور از میان ذرات غبار و مه تجربه‌ای تکراریه برای اکثر ما. اما غالب‌ ما تجربه‌ی گزین‌شده این عکاس رو در یافتن و گزین کردن چنین شات‌هایی رو نداشتیم.

سحر انگیزه و انگار که عالمی غیر از عالم ماده ست که همه چیز رو به سوی منبع نوری در بی‌نهایت دارند..... خیلی چیزها در این عالم هست که می‌تونه "آیه" تلقی بشه. حتی همه این عالم.

آپارتمان‌سازی با روش معمولی که در دوران مدرن تجربه شد و امروز هم الگوی ثابت شهرهای کوچیک و بزرگ ایران خودمونه، یکی از تبعاتی که داره از بین رفتن شخصیت و هویت واحدهای مسکونیه. در آپارتمان‌های معمول، واحدهای مسکونی از هم تفکیک حجمی داده نمی‌شن و با الگوی ذهنی بچه‌ها از خونه (یعنی کلبه‌ی سقف شیب‌دار ساده) خیلی زیاد تفاوت دارند. به این ترتیب خونه برای بچه هایی که درش بزرگ می‌شن، ایجاد خاطره و یا شخصیت جز از طریق فضای داخلی‌ش نمی کنه. فضاهای داخلی هم که گاهی تنها محمل خاطرات بد و تاریک بچه ها می شن....

شاید همین دلیل بوده باشه که این طراح ژاپنی رو به ساخت چنین چیزی واداشته! آپارتمانی مسکونی که در اون واحدهای مسکونی به واسطه‌ی مدول ساختمانی بزرگی که انتخاب شده و نحوه‌ی ترکیب نامعمول‌شون در عین آپارتمان بودن هر کدوم به تصویر ذهنی ما از خونه نزدیک هستن. البته این که چقدر موفق بوده در این کار دیگه به قضاوت هر کس بستگی داره

دو مسابقه خوب عاشورایی به همت جامعه ایمانی مشعر، با جوایز خوب که هم خیرش به خود هنرمندها می‌رسه و هم به هیئت‌های دانشجویی و محلی که آثار هنری‌شون رو برای اون هیئت انجام دادن.

برای کسب اطلاعات بیشتر به www.1542.ir مراجعه کنین.

در دو عنوان مستقل اما در چهار محور می‌تونین آثار بفرستین:

- پوستر اطلاع رسانی هیئت

- دکور و تزئین جایگاه هیئت

- عکس از هیئت و دسته های عزاداری

- عکس از رابطه‌ی هیئت و زندگی