اگر توانایی لازم برای بازی با بچه‌های‌تان را پیدا نکنید ممکن است آخر سر مجبور باشید با کمک چیزهایی نظیر همین تی‌شرت طراحی شده که ابتکاری از یک مادر خوش‌فکر است و تحت نام Bky Kid معرفی شده است، به بستر بازی بچه‌های‌تان تبدیل بشوید و لااقل این طور با او نزدیک بشوید. این معضل یعنی عدم ارتباط کافی و لازم بین پدر و مادرها و بچه‌ها معضلی بسیار جدی‌ست و ورود هنرمندان و تلاش برای حل آن تلاشی ارزش‌مند به حساب می‌آید. پس بهتر است به فکر باشید! 

پدر و مادرهای آینده لطفا شما هم به فکر باشید. مخصوصا پا به سن گذاشته‌ها! که به فاصله آینده سنی خودشان و بچه‌های‌شان کم‌تر فکر می‌کنند....

در کنار برخی اتوبان‌های تهران هم چنین درختانی را می‌توانید ببینید. درختانی که به صورت ناجور در میان و گاهی روی توده‌های سیمانی و فلزی ساختمان‌هایمان قد علم کرده‌اند و کمی دقت کافی‌ست تا متوجه بشویم که درخت نیستند و یک دکل مخابراتی تزئین شده هستند! این تصاویر را دولین مارش در افریقای جنوبی گرفته است. تمدن اخیر میراث ما را می‌گیرد و به جای آن دست‌آوردهای خودش را جای‌گزین می‌کند. اقوامی که هنوز ریشه در میراث خودشان دارند در چنین شرایطی مجبورند به هر صورت که شده میراث‌شان را بازنمایی کنند. حتی با تزئین مزورانه‌ی یک ستون فلزی به شکل درختی شکوه‌مند.... 

غافل از این که این یک فریب است. و یک تهاجم به حریم میراث ما. تهاجمی که کمی بعد حساسیت ما میان آهن و سیمان مرده و درختی زنده را کم‌سو می‌کند.

اسب‌های چوبی گه‌واره‌ای یکی از محبوب‌ترین اسباب‌بازی‌های بچه‌های قدیم است. خب اگر بچه‌های جدید بخواهند تجربه‌ی لذت بخش آن اسب‌های چوبی را داشته باشند باید بپذیریم که فرزند زمان خودشان باشند. طراح این اسب چوبی موتوری گه‌واره‌ای ساخته است که با فرم منحنی خوش‌ساخت و پیچیده و ساخته شده از الیاف کربن یا از الوارهای فرم‌داده شده چوب اسکی به راستی فرزند عصر مدرن همان اسب‌های چوبی گه‌واره‌ای است.

همان‌طور که در دوران بعد از رنسانس به دلیل برخی نواندیشی‌ها جریان توجه به طبیعت بی‌جان در میان نقاشان مشهور منجر به خلق تابلوهای بزرگی با موضوع طبیعت بی‌جان شد، امروزه نیز در میان عکاسان یکی از موضوعات مورد توجه همین طبیعت بی‌جان است. عکاسان معمولا در کارهای طبیعت بی‌جان‌شان در پی خلق صحنه‌هایی ناب و نگاه‌هایی متفاوت به عناصر بی‌جان هستند که در پس ترکیب‌بندی و هم‌نشینی رنگ‌های متفاوت و بهره‌مندی از انعکاسات و سایه‌روشن‌های نوری مناسب و ... به دست می‌آید. 

پروژه‌ی بازسازی زندان قصر به شکل باغ موزه قصر توسط دفتر معماری EBA یکی از بهترین تغییرکاربرها و بازسازی‌های سال‌های اخیر در ایران است که تحت مدیریت معماری آرش مظفری رخ داده است. بازسازی یک زندان با هزار سابقه سیاسی و امنیتی به یک فضای عمومی و شهری با کاربری تفرج و خوش‌گذرانی بی‌شک در کنار پاسخ‌گویی به نیازهای طبیعی شهری، اشاره‌ای جذاب در سیر تحولات یک جامعه به حساب می‌آید. از معدود کارها در وادی هنر و معماری که با تحولات انقلاب اسلامی هم‌راستاست

داستان آیکون‌ها روایت قرن اخیر جهان براساس وقایع آیکونیک است. هرچند طراح مهم‌ترین وقایع این قرن یعنی انقلاب اسلامی ایران را در میان وقایع آیکونیک از قلم انداخته‌است و هرچند من نیز یکی دو واقعه را -از جمله تاسیس رژیم اسرائیل- تنها به دلیل تصویرسازی کمی مورد‌ دارشان از پست حذف کردم، اما باز هم خواندن تاریخ یک سده آن‌هم تنها از پس مرور چند تصویر آیکونیک و یادآوری چند خاطره مهم داستان جذابی ست.

یکی از برنامه‌های خوب تلویزیون ایران اسلامی، برنامه‌ای‌ست که پیرامون کتاب‌خانه‌ای سیار در شهرهای کوچک و روستاهای ایران شکل می‌گیرد. در حاشیه این برنامه و به بهانه این پست یک گفت‌گوی فرهنگی و یک صحبت طراحانه جا دارد. 

این طور حرکت‌های فرهنگی و فرهنگ‌ساز مختص شهرهای کوچک یا روستاها نیست. معمولا پیچیدگی‌ شهرهای بزرگ برای خیلی‌ها این گمان را ایجاد می‌کند که مثلا نیازهای فرهنگی این شهرها از روستاهای دورافتاده کم‌تر است. به اصطلاح خیلی‌ها فکر می‌کنند مردمان شهرها متمدن‌تر و فرهنگی‌ترند. در حالی که شهرها تنها کالبدهایی بادکرده هستند که عموما نیازهایی به مراتب عمیق تر در زمینه فرهنگ و فرهنگ‌سازی دارند. چنین کارهای فرهنگی در زمینه فرهنگ‌ کتاب‌خوانی امروز برای شهرهای بزرگ‌ ما و به خصوص تهران به مراتب بیشتر وجود دارد. و در این میان جای فعالان فرهنگی خصوصی و موسسات غیرانتفاعی به شدت خالی ست. چرا مدام از صدا و سیما یا شهرداری‌ها یا نهادهای کتاب‌خوانی دولتی انتظار داشته باشیم؟

کتاب‌خانه سیار A47  طرحی از استودیو پروداکتورا، حرکتی از بنیادی غیرانتفاعی در مکزیک است که به صورت سیار خدمات کتاب‌خوانی ارائه می‌دهد. طراحی یک کابین متفاوت و متناسب با کاربری خاصی که در پیش است و تدبیر برای کیفیت‌های ویژه‌ی استفاده که می‌توانید در تصاویر پایانی پست ببینید برای مجموعه حرکت فرهنگی هویتی خاص و به شدت تبلیغاتی ساخته است. در آن برنامه خوب تلویزیونی با یک اتوبوس رنگ‌شده نامتناسب روبه‌رو بودیم در حالی که مخصوصا وقتی دست رسانه و دوربین‌های تلویزیونی در کار است طراحی اهمیت دو چندان پیدا می‌کند. این جور وقت‌ها می‌صرفد تهیه‌کتندگان تلویزیونی هزینه‌ای برای طراحی ویژه و مختص و هویت‌ساز و متناسب کنار بگذارند.

عبدالعزیز فرمان‌فرمایان، معمار مشهور ایرانی، طراح بناهای مشهوری نظیر استادیوم آزادی، مسجد دانش‌گاه تهران، ینای دانش‌گاه امام صادق فعلی، موزه ملی فرش، ساختمان اداری صداو سیما، کاخ ملکه مادر مجموعه سعدآباد و .... و حتی تهیه نقشه جامع شهر تهران، جمعه ۳۱ خرداد ۱۳۹۲ در ۹۳ سالگی در اسپانیا درگذشت.

قبل از این هم پلی را در یانون‌دیزاین دیده بودیم که ایجاد شکافی در میان آب رودخانه سعی کرده‌بود تا به فلسفه‌ی نام‌گذاری‌ش نزدیک باشد. نام آن پل، پل موسی بود! اما در پل موسی با یک ایده نوآورانه فن‌آورانه روبه‌رو نبودیم و تنها به مدد ساخت خوب و پیچیده یک شکاف کامل در میان یک رودخانه ایجاد شده بود. (هرچند اصلا کار راحتی نیست)

اما در یادبود واسلاو هاول با فن‌آوری روبه‌جلویی مواجه هستیم که به آب اجازه می‌دهد در عین حرکت و حفظ سیالیت و ایجاد حسی غریب برای مخاطب خیلی حساب شده طغیان بکند و در واقع آن را کنترل می‌کنند. اسلاو هاول یکی از آن غربی‌هایی‌ست که در دوران کمونیسم در مقابل جریان کمونیستی به نفع جریان لیبرالی غربی ایستادگی می‌کند و حالا برای یادبود او، طراح سنکل اقدام به ساخت مسیری ۷۵ متری (معادل عمر ۷۵ ساله هاول و به معنای ۷۵ سال مقاومت و ایستادگی !!!) با عرض ۵ متر و عمق ۲ متر، به صورت مستقل و مقاوم در برابر جریان شدید آب کرده است که در مقابل آپارتمان مسکونی هاول از اسکله جدا می‌شود و با حفظ جهت جرکت خود و ایستادگی در برابر جریان آب تعریف می‌شود. برای رسیدن به آن لازم است از قایق استفاده کنید تا از اسکله به داخل فضای یادمان دست پیدا کنید. و ....

برای قهرمان‌های خودمان، برای نکوداشت بزرگان مقاومت‌ و ایثار -که به حق مردان ایستادگی بودند نه به مدد رسانه و پول و ...- چه کرده‌ایم؟