پروژه ای تحت عنوان The Evolution of the Web (تکامل وب) اخیرا توسط برخی طراحان و دست‌اندرکاران تیم گوگل کروم معرفی شد که عبارته از یک کار اینفوگرافی پیچیده و حساب شده و البته متفاوت که تکامل جهان وب رو در یک پرده ساده و ویژه به نمایش می‌گذاره.

نکته حائز توجه اینه که کار فارغ از اطلاعاتی که در خودش داره و سودمندی ش به واقع یک اثر هنری کامله و از این حیث دیدنش برای دوستان به طور خاص گرافیست و به طور عام  طراح لازمه...
البته به دلیل سیاست‌های تحریمی دولت آمریکا و خب تبعیت گوگل هم از این سیاست ها، دیدن اصل کار برای دوستان ایران امکان پذیر نیست.

وقتی که تکنولوژی چنان عمل می کنه که چیستی "هنر" و اثر هنری دچار مخاطره می شه؛ هرچند به ظاهر خیلی هم دیدنی و جذابه....

ترجیحا سعی کنین ویدیوی همراه پست رو ببینین اما نقدا بگم آثار زیر توسط کامپیوتر و از روی تصاویر واقعی و تنها با استفاده از الگوریتم‌های رایانه ای ایجاد شدند

به مدد فریب‌های تکنولوژیک، حتی فرشته شوید!
Ice Angel یک اپلیکیشن خلاقانه ست که شبکه‌ای از ال ای دی های سفید رو متناسب با حرکات دست کاربر کنترل و نوردهی می کنه و به این ترتیب می تونین بال هایی فرشته گون داشته باشین و  تجربه ای جدید...

نکته مهم در این نرم افزار و سخت افزار اینه که طراحان برای این که از مقابل شما حرکت شما رو track نکنن (چون تجربه ناب شما رو کمی مختل می کنه و شما رابطه تون رو با موضوع درک می کنین) از دوربینی در بالای سر شما و برنامه ای متمم که عمق رو در تصویر درک کنه استفاده کردن و بالا و پایین رفتن دست شما رو سنجیدن. در واقع نرم‌افزار ابتدا  آناتومی شما رو تحلیل می کنه و بر نمونه استاندارد اسکلت انسان منطبق می کنه و بعد با تشخیص حرکت دست شما در عمق شبیه سازی می کنه این بال‌های روحانی ! دیجیتال رو :)

 با وارد شدن کامپیوتر به زندگی ما، و تولد صورت های گرافیکی و بصری دیجیتال، عرصه و قالب های هنری دیگه ای هم متولد شد.
یکی از قدیمی ترین های این قالب ها، هنرها و نقاشی های پیکسلی بود. اون اوایل که هنوز خیلی برنامه های گرافیکی ما رو از ماهیت اصلی گرافیک رایانه ای دور نکرده بودند و توهم این که مثلا داریم با یک تصویر کامل کار می کنیم رو در ذهن ما ایجاد نکرده بودند، به واقع لازم بود پیکسل ها رو دانه دانه رنگ کنن و تصویر بسازن.
پیکسل ها رو نقاشی کنن.
یادتون میاد بازی های داسی و قدیمی؛ کلی صحنه پردازی و کاراکتر سازی و خونه و معماری و .... همه تنها با تعداد روشنی پیکسل های رنگی.

در این پست به عنوان هنرهای پیکسلی ، کلی خاطره قدیمی از بازی های قدیمی کامپیوتری رو با هم مرور می کنیم.

یه میزه و تعدادی منشور.  شما با قرارگیری درکنار منشورها و دست کشیدن روی تبلتی که در کنارش نصب شده و هدایت کل رو بر عهده داره، الگوی نورهای تابیده رو تغییر می دین و شکست های متعدد و حرکت های اعجاب آور لزران نور. تنها کاش به جای پروژکشن از منابع نور لیزری استفاده می کرد تا شکست هایی واقعی تر می داشت.
اگه سرعت اینترنت تون اجازه می ده حتما کلیپ کوتاه‌ش رو هم ببینین.

 جهان مجازی امروز گاهی صورت‌هایی واقعی تر از واقعیت فرارو پیدا کرده. به شخصه اولین بار که ایده‌ی توییتر رو فهم کردم تا روزها بهش فکر می کردم. به این که یعنی چی!؟
جهانی دیگر با مراودات دیگر به صورت پویا و زنده در حال جریانه و شخصی مثل مادر من به هیچ وجه تصوری از اون نداره.
منی که "علم" پیدا کردم به این مساله می تونم فرض کنم که دارم فهم می کنم این موازی نامحسوس رو که تنها صورت‌هایی از اون رو در وب می بینم.
اما اگه یک مترجم، یک عینک ، یک چشم که قدرت دیدن اون رو داره میون بیاد، می شه تصویرهایی مثل نفشه های کره زمین در شب رو از این زندگی موازی دید.

و نیمه‌ی پر این لیوان اینه که شاید فهم عوالم دیگه رو برای ما فرزندای آخر زمان کمی ساده می کنه....

به گونه‌ای نقاشی که در قرن معاصر باب شد، زاده‌ی اعتراضات اقشار محروم جوامع غربی بود و به صورت نقاشی با اسپری یا رنگ با فرم‌های هیجانی و ناآرام بر در ودیوار شهرهای بزرگ و عموما در زمانی اندک ترسیم می شدن و می شن، نقاشی گرافیتی می گن.